< Psalmi 109 >

1 Zborovođi. Psalam. Davidov. Bože, diko moja, nemoj šutjeti!
Untuk pemimpin kor. Mazmur Daud. Ya Allah yang selalu kupuji, janganlah berdiam diri.
2 Usta bezbožna i prijevarna na me se otvaraju, govore mi jezikom lažljivim,
Sebab aku diserang penjahat dan penipu yang menyebarkan cerita-cerita bohong tentang aku.
3 riječima me mržnje okružuju, bezrazložno me napadaju.
Mereka menyerang aku dengan kata-kata penuh kebencian, dan memerangi aku tanpa alasan.
4 Za moju me ljubav oni optužuju, a ja se samo molim.
Mereka menuduh aku, walaupun aku mengasihi mereka, dan telah mendoakan mereka.
5 Uzvraćaju mi zlo za dobro, mržnju za ljubav moju.
Mereka membalas kebaikanku dengan kejahatan, dan kasihku dengan kebencian.
6 “Digni protiv njega bezbožnika i tužitelj nek' mu stane zdesna!
Angkatlah seorang jahat untuk mengadili dia, biarlah ia didakwa oleh lawannya.
7 Kad mu se bude sudilo, nek' bude osuđen, i molitva mu se za grijeh uzela!
Biarlah ia diadili dan dinyatakan bersalah, dan biarlah doanya dianggap dosa.
8 Dani njegovi nek' budu malobrojni, njegovu službu nek' dobije drugi!
Biarlah hidupnya lekas berakhir, dan jabatannya diambil oleh orang lain.
9 Djeca njegova nek' postanu siročad, a njegova žena udovica!
Biarlah anak-anaknya menjadi yatim, dan istrinya menjadi janda.
10 Nek' mu djeca budu skitnice, prosjaci, nek' budu bačena iz opustjelih domova!
Biarlah anak-anaknya menjadi pengemis yang mengembara, dan diusir dari reruntuhan rumahnya.
11 Nek' mu lihvar prigrabi sav posjed, tuđinci nek' razgrabe plod muke njegove!
Biarlah segala miliknya disita oleh penagih utang, dan hasil jerih payahnya dirampas orang.
12 Nitko ne imao prema njemu samilosti, nitko se ne smilovao siročadi njegovoj!
Jangan ada yang baik hati kepadanya, atau menyayangi anak-anak yang ditinggalkannya.
13 Neka mu se zatre potomstvo, u drugome koljenu neka se utrne ime njegovo!
Biarlah seluruh keturunannya dibinasakan, dan namanya dilupakan oleh angkatan yang kemudian.
14 Spominjao se Jahve grijeha njegovih, i grijeh njegove majke nek' se ne izbriše:
Biarlah kejahatan leluhurnya tetap diingat TUHAN, dan dosa ibunya tidak dihapuskan.
15 nek budu svagda Jahvi pred očima! Neka se sa zemlje izbriše spomen njihov!”
Biarlah dosa mereka selalu diingat TUHAN, dan tak ada yang mengenang mereka di bumi.
16 Jer se ne spomenu da čini milosrđe, već proganjaše bijedna i uboga i u smrt gonjaše čovjeka srca shrvana.
Sebab orang itu tak pernah ingat untuk menunjukkan kasih sayang. Ia menganiaya orang miskin dan sengsara, dan membunuh orang yang tak berdaya.
17 Prokletstvo je ljubio, pa neka ga stigne; blagoslova ne htjede, daleko nek' je od njega!
Ia suka mengutuk; biarlah ia sendiri kena kutuk! Ia tidak suka memberi berkat, biarlah tak ada berkat untuk dia!
18 Prokletstvom nek' se odjene kao haljinom, neka kao voda uđe u njega i kao ulje u kosti njegove.
Baginya mengutuk itu perbuatan biasa, sama seperti mengenakan pakaiannya. Biarlah kutuk itu merembes seperti air ke badannya, dan seperti minyak ke dalam tulang-tulangnya.
19 Bilo mu haljinom kojom se pokriva, pojas kojim se svagda paše!
Biarlah kutuk itu menutupi dia seperti pakaian, dan selalu melingkari dia seperti ikat pinggang.
20 Tako nek' plati Jahve tužiteljima mojim koji zlo govore protiv duše moje!
TUHAN, jatuhkanlah hukuman itu atas penuduhku, atas orang yang bicara jahat tentang aku.
21 A ti, Jahve, Gospode, rad imena svog zauzmi se za me, spasi me jer je dobrostiva ljubav tvoja!
Tetapi tolonglah aku sesuai dengan janji-Mu, ya TUHAN Allahku, selamatkanlah aku karena kebaikan dan kasih-Mu.
22 Jer bijedan sam i ubog, i srce je moje ranjeno u meni.
Sebab aku miskin dan sengsara, dan hatiku terluka sampai dalam.
23 K'o sjena što se naginje ja nestajem, progone me kao skakavca.
Aku hampir hilang seperti bayangan di waktu petang, aku dikebaskan seperti belalang.
24 Od posta mi koljena klecaju i tijelo moje omrša.
Lututku gemetar karena berpuasa, badanku menjadi kurus kering.
25 Ruglom sam njima postao, kimaju glavom kad me vide.
Orang-orang yang melihat aku menghina aku sambil menggeleng-gelengkan kepala.
26 Pomozi mi, Jahve, Bože moj, po doborti me svojoj spasi!
Tolonglah aku, ya TUHAN Allahku, selamatkanlah aku sesuai dengan kasih-Mu.
27 Nek' upoznaju da je ovo ruka tvoja i da si ti ovo učinio, Jahve!
Maka musuhku akan tahu bahwa itu perbuatan-Mu, bahwa Engkau, TUHAN, yang melakukannya.
28 Oni nek' proklinju, ti blagoslivljaj; nek' se postide koji se na me podižu, a sluga tvoj nek' se raduje!
Walaupun mereka mengutuk aku, semoga Engkau memberkati aku. Biarpun mereka bangkit, mereka akan dipermalukan; tetapi semoga aku, hamba-Mu, digembirakan.
29 Stidom nek' se odjenu tužitelji moji i sramotom svojom nek' se k'o plaštem pokriju!
Biarlah orang-orang yang menuduh aku diliputi kehinaan, dan rasa malu menyelubungi mereka seperti jubah.
30 Slavit ću Jahvu iz svega grla i hvalit' ga u veliku mnoštvu
Aku mau memuji TUHAN dengan suara nyaring, memasyhurkan Dia di tengah himpunan umat.
31 jer stoji s desne siromahu da mu dušu spasi od sudaca.
Sebab Ia membela dan menyelamatkan orang miskin dari mereka yang menjatuhkan hukuman mati ke atasnya.

< Psalmi 109 >