Psalmi 108
1 Pjesma. Psalam. Davidov. Moje je srce sigurno, Bože, sigurno je srce moje: pjevat ću i svirati.
Preparado está o meu coração, ó Deus; cantarei e direi psalmos até com a minha gloria.
2 Probudi se, dušo moja! Probudi se, harfo i citaro! Probudit ću zoru jutarnju.
Desperta-te, psalterio e harpa; eu mesmo despertarei ao romper da alva.
3 Hvalit ću te, Jahve, među narodima, među pucima tebi ću pjevati,
Louvar-te-hei entre os povos, Senhor, e a ti cantarei psalmos entre as nações.
4 jer do neba je dobrota tvoja, do oblaka tvoja vjernost.
Porque a tua benignidade se estende até aos céus, e a tua verdade chega até ás mais altas nuvens.
5 Uzvisi se, Bože, nad nebesa, slava tvoja nek' je nad svom zemljom!
Exalta-te sobre os céus, ó Deus, e a tua gloria sobre toda a terra,
6 Da ti se ljubimci izbave, desnicom pomozi, usliši nas!
Para que sejam livres os teus amados: salva-nos com a tua dextra, e ouve-nos.
7 Bog reče u svom Svetištu: “Šekem ću razdijelit' kličući, dolinu ću Sukot izmjeriti.
Deus fallou na sua sanctidade: eu me regozijarei; repartirei a Sichem, e medirei o valle de Succoth.
8 Moj je Gilead, moj Manaše, Efrajim mi kaciga, Judeja žezlo moje!
Meu é Galaad, meu é Manassés; e Ephraim a força da minha cabeça, Judah o meu legislador,
9 Moab je sud iz kojeg se umivam, na Edom ću baciti obuću, nad Filistejcem slaviti pobjedu!”
Moab o meu vaso de lavar: sobre Edom lançarei o meu sapato, sobre a Palestina jubilarei.
10 Tko će me dovesti do utvrđena grada, tko će me dovesti do Edoma?
Quem me levará á cidade forte? Quem me guiará até Edom?
11 Zar nećeš ti, o Bože, što nas odbaci? Zar nećeš više, Bože, sa četama našim?
Porventura não serás tu, ó Deus, que nos rejeitaste? E não sairás, ó Deus, com os nossos exercitos?
12 Pomozi nam protiv dušmana, jer je ljudska pomoć ništavna!
Dá-nos auxilio para sair da angustia, porque vão é o soccorro da parte do homem.
13 S Božjom pomoću hrabro ćemo se boriti, Bog će zgaziti naše dušmane.
Em Deus faremos proezas, pois elle calcará aos pés os nossos inimigos.
