Psalmi 108

1 Pjesma. Psalam. Davidov. Moje je srce sigurno, Bože, sigurno je srce moje: pjevat ću i svirati.

Kanto. Psalmo de David. Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.

2 Probudi se, dušo moja! Probudi se, harfo i citaro! Probudit ću zoru jutarnju.

Vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.

3 Hvalit ću te, Jahve, među narodima, među pucima tebi ću pjevati,

Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.

4 jer do neba je dobrota tvoja, do oblaka tvoja vjernost.

Ĉar granda ĝis super la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.

5 Uzvisi se, Bože, nad nebesa, slava tvoja nek' je nad svom zemljom!

Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.

6 Da ti se ljubimci izbave, desnicom pomozi, usliši nas!

Por ke liberiĝu viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

7 Bog reče u svom Svetištu: “Šekem ću razdijelit' kličući, dolinu ću Sukot izmjeriti.

Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

8 Moj je Gilead, moj Manaše, Efrajim mi kaciga, Judeja žezlo moje!

Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

9 Moab je sud iz kojeg se umivam, na Edom ću baciti obuću, nad Filistejcem slaviti pobjedu!”

Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

10 Tko će me dovesti do utvrđena grada, tko će me dovesti do Edoma?

Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

11 Zar nećeš ti, o Bože, što nas odbaci? Zar nećeš više, Bože, sa četama našim?

Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

12 Pomozi nam protiv dušmana, jer je ljudska pomoć ništavna!

Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

13 S Božjom pomoću hrabro ćemo se boriti, Bog će zgaziti naše dušmane.

Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.