Psalmi 107
1 Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!
Alabád a Jehová, porque es bueno; porque para siempre es su misericordia.
2 Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske
Dígan lo los redimidos de Jehová, los que ha redimido de poder del enemigo,
3 i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.
Y los ha congregado de las tierras, del oriente y del occidente, del aquilón y de la mar.
4 Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.
Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino: no hallando ciudad de población.
5 Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.
Hambrientos, y sedientos: su alma desfallecía en ellos.
6 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.
Y clamaron a Jehová en su angustia; y escapólos de sus aflicciones.
7 Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.
Y encaminólos en camino derecho; para que viniesen a ciudad de población.
8 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Alaben pues ellos la misericordia de Jehová, y sus maravillas con los hijos de los hombres.
9 Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.
Porque hartó al alma menesterosa; y al alma hambrienta hinchió de bien.
10 U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,
Los que moraban en tinieblas, y sombra de muerte, aprisionados en aflicción, y en hierros;
11 jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.
Por cuanto fueron rebeldes a las palabras de Jehová; y aborrecieron el consejo del Altísimo:
12 Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.
Y él quebrantó con trabajo sus corazones: cayeron, y no hubo quien les ayudase:
13 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
Y clamaron a Jehová en su angustia: escapólos de sus aflicciones.
14 Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.
Sacólos de las tinieblas, y de la sombra de muerte; y rompió sus prisiones.
15 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Alaben pues ellos la misericordia de Jehová, y sus maravillas con los hijos de los hombres.
16 Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.
Porque quebrantó las puertas de acero; y desmenuzó los cerrojos de hierro.
17 Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:
Insensatos, a causa del camino de su rebelión; y a causa de sus maldades fueron afligidos.
18 svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.
Su alma abominó toda vianda; y llegaron hasta las puertas de la muerte.
19 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
Y clamaron a Jehová en su angustia; y salvólos de sus aflicciones.
20 Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.
Envió su palabra, y curólos; y escapólos de sus sepulturas.
21 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Alaben pues ellos la misericordia de Jehová; y sus maravillas con los hijos de los hombres.
22 Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!
Y sacrifiquen sacrificios de alabanza; y enarren sus obras con jubilación.
23 Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:
Los que descendieron a la mar en navíos: y contratan en las muchas aguas;
24 oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.
Ellos han visto las obras de Jehová, y sus maravillas en el mar profundo.
25 On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.
El dijo, y salió el viento de la tempestad, que levanta sus ondas:
26 Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.
Suben a los cielos, descienden a los abismos: sus almas se derriten con el mal.
27 Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.
Tiemblan, y titubean como borrachos; y toda su ciencia es perdida.
28 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
Y claman a Jehová en su angustia; y escápalos de sus aflicciones.
29 Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.
Hace parar la tempestad en silencio; y callan sus ondas.
30 Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.
Y alégranse, porque se reposaron; y guíalos al puerto que quieren.
31 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Alaben pues ellos la misericordia de Jehová, y sus maravillas con los hijos de los hombres.
32 Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!
Y ensálcenle en congregación de pueblo; y en consistorio de ancianos le loen.
33 On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;
Vuelve los ríos en desierto; y los manaderos de las aguas en sed:
34 plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.
La tierra fructífera en salados; por la maldad de los que la habitan.
35 On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore
Vuelve el desierto en estanques de aguas, y la tierra seca en manaderos de aguas:
36 i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.
Y aposenta allí hambrientos; y aderezan allí ciudad de población:
37 Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.
Y siembran campos, y plantan viñas; y hacen fruto de renta:
38 I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.
Y bendícelos, y se multiplican en gran manera: y no disminuye sus bestias.
39 Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.
Y después son menoscabados, y abatidos de tiranía, de males, y de congojas.
40 Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.
El derrama menosprecio sobre los príncipes: y les hace andar errantes, vagabundos, sin camino.
41 Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.
Y levanta al pobre de la pobreza; y vuelve las familias como ovejas.
42 Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!
Vean los rectos, y alégrense; y toda maldad cierre su boca.
43 Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!
¿Quién es sabio, y guardará estas cosas; y entenderá las misericordias de Jehová?
