Psalmi 107
1 Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
