Psalmi 107
1 Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!
Andriañeñe t’Iehovà, amy te Ie ro soa; nainai’e ty fiferenaiña’e.
2 Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske
Ano izay ry jineba’ Iehovà— ry nijebañe’e am-pitàn-drafelahy,
3 i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.
vaho hinoloholo’e hirik’ amo taneo, boak’atiñanañe naho ahandrefañ’ añe, boak’ avaratse vaho hirik’ amy riakey.
4 Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.
Nirererere ambabangoañ’ añe iereo, an-dratraratra ao, tsy nahaonin-drova fimoneñañe.
5 Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.
Nisalikoeñe naho taliñiereñe, nitoirañe añ’ova ao ty fiai’ iareo.
6 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.
Le nitoreo am’ Iehovà an-kaloviloviañe naho hinaha’e amo hasotria’iareoo,
7 Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.
Nindese’e mb’an-dalam-bantam-beo higodañe mb’an-drova fimoneñañe añe.
8 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Handriañe’ iereo t’Iehovà ty amy fiferenaiña’ey naho o fitoloña’e fanjaka amo ana’ondatioo,
9 Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.
fa nieneñe’e ty fiaiñe taliñiereñe, nanjañe’e raha soa ty troke nilimpoa.
10 U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,
Teo ty nitozòke añ’ieñe ao naho an-talinjon-kavilasy ao, rinohy an-kasotriañe naho vý,
11 jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.
amy t’ie niody amo fepèn’Añahareo, vaho nañovok’ i famerea’ i Andindimoneñey.
12 Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.
Aa le nampibokohe’e ty arofo’ iareo am-pitromahañe, nampidaleandaleañe tsy amam-pañimba.
13 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
Le nitoreo am’ Iehovà t’ie niankoheke, le rinomba’e amo fikoretañeo;
14 Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.
naaka’e boak’ añ’ieñe naho an-talinjon-kavilasy ao, vaho nipoñafe’e o silisilio.
15 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Handriañe’ iareo t’i Iehovà ty amy fiferenaiña’ey naho o halatsañe nanoe’e amo ana’ ondatioo,
16 Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.
amy te pinaratsà’e o lalam-bey torisìkeo naho pinozapoza’e o doda viñeo.
17 Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:
Nampisotriañe o seretseo ty amo fiolà’eo, naho o tahi’eo.
18 svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.
Nampangori’ ty fiai’ iareo ze atao hàneñe, ie nitotoke o lalam-bein-kavilasio.
19 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
Le nitoreo am’ Iehovà t’ie niampoheke, vaho rinomba’e amo haemberañeo.
20 Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.
Nahitri’e i tsara’ey nahajangañe iareo vaho navotso’e amy kiboriy.
21 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Andriañe’ iereo t’Iehovà ty amy fiferenaiña’ey naho o halatsañe fanoe’e amo ana’ondatioo,
22 Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!
Ee t’ie hibanabana sorom- pañandriañañe naho hitalily o fitoloña’eo an-drebeke;
23 Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:
Ao ty mizotso mb’an-tsambo an-driake ey; o mpanao balibalik’ an-drano mieneneo,
24 oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.
Fa niisa’ iareo o sata’ Iehovào, o halatsàñe fanoe’e an-dalekeo.
25 On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.
Amy tsara’ey, nitroatse ty tio-bey, nampitoabotse o alon-driakeo.
26 Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.
Nionjomb’an-dindimb’eo iereo, vaho nizotso mb’an-dalek’ ao; nitranak’ ami’ty hekoheko’e ty fiai’iareo.
27 Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.
Nivembeñe, nisiotsiotse hoe jike; fonga nilesa ty hihi’ iareo.
28 Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
Nitoreove’ iareo t’Iehovà an-kasosorañe, vaho natsoa’e an-kasotriañe.
29 Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.
Nampipendreñe’e i tio-beiy, le nitsiñe o onjan-driakeo.
30 Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.
Niehake iereo te nibànatse, vaho nitehafe’e mb’amy fipalirañe nisalalaeñey.
31 Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
Handriañe’ iereo t’Iehovà ty amy fiferenaiña’ey, naho o halatsañe fanoe’e amo ana’ ondatioo.
32 Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!
Ee t’ie honjone’ iareo am-pivori’ ondatio vaho handrenge Aze ami’ty fiambesa’ o androanavio.
33 On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;
Afote’e ho ratraratra o sakao, naho ho tane kankañe o torahañeo;
34 plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.
ho fatran-tsira ty tane kobokara, ty ami’ty tsihavokara’ o mpitobok’ ama’eo.
35 On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore
Ampanginakinahe’e o tane mihedatseo, vaho ampanganahanae’e o kirikintañeo;
36 i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.
hampitobea’e o limpoañeo, hañoreña’iareo rova fimoneñañe.
37 Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.
Handrarake an-teteke ao iereo, naho hambole tetem-bahe, vaho hanonton-tsabo vokatse;
38 I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.
Tahie’e ka iereo hanaranàha’e maro, le tsy apo’e hiha-rìtse o añombe’eo.
39 Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.
Ie nitaketrake iereo, ninìke ami’ty famorekekeañe, naho fanilofañe, vaho anahelo;
40 Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.
ampidoaña’e ìnje o roandriañeo, ampiriorioe’e am-bangý tsy aman-dalañe añe,
41 Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.
toe aonjo’e ambone’ o hasotriañeo i rarakey, vaho anoe hoe lia-raike o hasavereña’eo.
42 Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!
Isa’ o vantañeo izay le mifale, fonga mamìm-bava ka ty hatsivokarañe.
43 Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!
Ia ty mahihitse, hiharaharà’e? ie ro mahafohiñe ty fiferenaiña’ Iehovà.
