Psalmi 106
1 Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je vječna ljubav njegova!
Alabád a Jehová, porque es bueno: porque para siempre es su misericordia.
2 Tko će izreć' djela moći Jahvine, tko li mu iskazat' sve pohvale?
¿Quién dirá las valentías de Jehová? ¿ quién contará sus alabanzas?
3 Blaženi što drže naredbe njegove i čine pravo u svako doba!
Dichosos los que guardan juicio, los que hacen justicia en todo tiempo.
4 Sjeti me se, Jahve, po dobroti prema svome puku, pohodi me spasenjem svojim
Acuérdate de mí, o! Jehová, en la voluntad de tu pueblo: visítame con tu salud;
5 da uživam sreću izabranih tvojih, da se radujem radosti naroda tvoga, da tvojom se baštinom ponosim.
Para que yo vea el bien de tus escogidos: para que me alegre en la alegría de tu gente: y me gloríe con tu heredad.
6 Zgriješismo kao oci naši, činismo bezakonje, bezbožno radismo.
Pecamos con nuestros padres, hicimos iniquidad, hicimos impiedad.
7 Oci naši u Egiptu, nehajni za čudesa tvoja, ne spominjahu se velike ljubavi tvoje, već na Svevišnjeg digoše se na Crvenom moru.
Nuestros padres en Egipto no entendieron tus maravillas: no se acordaron de la muchedumbre de tus misericordias: mas se rebelaron sobre la mar, en el mar Bermejo.
8 Al' on ih izbavi rad' imena svoga da pokaže silu svoju.
Y salvólos por su nombre: para hacer notoria su fortaleza.
9 Zapovjedi Crvenome moru, i presahnu ono, provede ih izmed valÄa kao kroz pustinju.
Y reprendió al mar Bermejo, y secóse: e hízolos ir por el abismo, como por un desierto.
10 Iz ruku mrzitelja njih izbavi, oslobodi iz ruku dušmana.
Y salvólos de mano del enemigo: y rescatólos de mano del adversario.
11 I prekriše vode neprijatelje njine, ne ostade nijednoga od njih.
Y cubrieron las aguas a sus enemigos: uno de ellos no quedó.
12 Vjerovahu riječima njegovim i hvale mu pjevahu.
Y creyeron a sus palabras: y cantaron su alabanza.
13 Zaboraviše brzo djela njegova, ne uzdaše se u volju njegovu.
Apresuráronse, olvidáronse de sus obras: no esperaron en su consejo.
14 Pohlepi se daše u pustinji, iskušavahu Boga u samoći.
Y desearon mal deseo en el desierto: y tentaron a Dios en la soledad.
15 I dade im što iskahu, al' u duše njine on groznicu posla.
Y él les dio lo que pidieron: y envió flaqueza en sus almas.
16 Zavidješe tada Mojsiju u taboru, Aronu, kog posveti Jahve.
Y tomaron zelo contra Moisés en el campo: contra Aarón santo de Jehová.
17 Otvori se zemlja, Datana proždrije, Abiramovo pokri mnoštvo.
Abrióse la tierra, y tragó a Datán, y cubrió a la compañía de Abirom.
18 Oganj pade na sve mnoštvo njino i zlotvore plamen sažga.
Y encendióse el fuego en su compañía: la llama quemó a los impíos.
19 Načiniše tele na Horebu, klanjahu se liku od zlata slivenu.
Hicieron el becerro en Horeb: y encorváronse a un vaciadizo.
20 Zamijeniše Slavu svoju likom bika što proždire travu.
Y trocaron su gloria por la imagen de un buey, que come yerba.
21 Zaboraviše Boga, koji ih izbavi u Egiptu znamenja čineći
Olvidaron al Dios de su salud: que había hecho grandezas en Egipto,
22 i čudesa u Kamovoj zemlji i strahote na Crvenome moru.
Maravillas en la tierra de Cam, temerosas cosas sobre el mar Bermejo.
23 Već namisli da ih satre, al' Mojsije, izabranik njegov, zauze se za njih da srdžbu mu odvrati, te ih ne uništi.
Y trató de destruirlos, si Moisés su escogido no se pusiera al portillo delante de él: para apartar su ira para que no los destruyese.
24 Prezreše oni zemlju željkovanu ne vjerujuć' njegovoj riječi.
Y aborrecieron la tierra deseable: no creyeron a su palabra.
25 Mrmljahu pod šatorima svojim, ne poslušaše glasa Jahvina.
Y murmuraron en sus tiendas; y no oyeron la voz de Jehová.
26 Zakle se tada podignutom rukom: sve će ih pokosit' u pustinji,
Y alzó su mano para ellos; para postrarlos en el desierto,
27 potomstvo njino međ' narode razbacat', njih razasut' po zemljama.
Y para postrar su simiente entre las naciones; y esparcirlos por las tierras.
28 Posvetiše se Baal Peoru i jedoše žrtve bogova mrtvih.
Y allegáronse a Baal-pehor; y comieron los sacrificios de los muertos.
29 Razjariše ga nedjelima svojim, i on na njih pošast baci.
Y ensañáron le con sus obras; y aumentó en ellos la mortandad.
30 Al' se Pinhas diže, sud izvrši i pošasti nesta tada.
Y púsose Finees, y juzgó; y la mortandad cesó.
31 U zasluge to mu uđe u sva pokoljenja dovijeka.
Y fuéle contado a justicia de generación a generación para siempre.
32 Razjariše ga opet kraj voda meripskih, i Mojsija zlo pogodi zbog njih,
Y ensañáron le a las aguas de Meriba; e hizo mal a Moisés por causa de ellos.
33 jer mu duh već ogorčiše, nesmotrenu riječ izusti.
Porque hicieron rebelar a su espíritu, y habló inconsideradamente con sus labios.
34 I ne istrijebiše naroda za koje im Jahve bješe naredio.
No destruyeron los pueblos, que Jehová les dijo:
35 S poganima miješahu se, naučiše djela njina.
Antes se envolvieron con los Gentiles; y aprendieron sus obras:
36 Štovahu likove njihove, koji im postaše zamka.
Y sirvieron a sus ídolos: los cuales les fueron por ruina.
37 Žrtvovahu sinove svoje i svoje kćeri zlodusima.
Y sacrificaron sus hijos y sus hijas a los demonios.
38 Prolijevahu krv nevinu, krv sinova i kćeri svojih, koje žrtvovahu likovima kanaanskim. Zemlja bješe krvlju okaljana,
Y derramaron la sangre inocente: la sangre de sus hijos y de sus hijas, que sacrificaron a los ídolos de Canaán; y la tierra fue contaminada con sangres.
39 djelima se svojim uprljaše, učiniše preljub svojim nedjelima.
Y contamináronse con sus obras, y fornicaron con sus hechos.
40 Na svoj narod Jahve srdžbom planu, zgadi mu se njegova baština.
Y encendióse el furor de Jehová sobre su pueblo; y abominó su heredad.
41 Predade ih u ruke pogana te vladahu njima mrzitelji njini.
Y entrególos en poder de los Gentiles; y enseñoreáronse de ellos los que les aborrecían.
42 Mučili ih neprijatelji i tlačili rukom svojom.
Y sus enemigos les oprimieron, y fueron quebrantados debajo de su mano.
43 Prečesto ih izbavljaše, al' ga razjariše naumima svojim: pokošeni bjehu za bezakonja svoja.
Muchas veces los escapó, y ellos se rebelaron a su consejo; y fueron humillados por su maldad.
44 On pogleda opet na nevolju njinu kad njihove molitve začu
Mas él miraba, cuando estaban en angustia, oyendo su clamor.
45 i sjeti se svog Saveza s njima, sažali se na njih u velikom milosrđu svome.
Y acordábase de su concierto con ellos, y arrepentíase conforme a la muchedumbre de sus miseraciones.
46 Učini da nađu milost u onih što ih bjehu zarobili.
Y hacía que tuviesen de ellos misericordia todos los que los tenían cautivos.
47 Spasi nas, Jahve, Bože naš, i saberi nas od bezbožnih naroda da slavimo tvoje sveto ime, da se tvojom slavom ponosimo.
Sálvanos Jehová Dios nuestro, y júntanos de entre las naciones, para que loemos tu santo nombre, para que nos gloriemos de tus alabanzas.
48 Blagoslovljen Jahve, Bog Izraelov, od vijeka dovijeka! I sav narod neka kaže: “Amen! Aleluja!”
Bendito Jehová Dios de Israel desde el siglo y hasta el siglo; y diga todo el pueblo: Amén, Alelu- Jah.
