Psalmi 106
1 Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je vječna ljubav njegova!
Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Tko će izreć' djela moći Jahvine, tko li mu iskazat' sve pohvale?
Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
3 Blaženi što drže naredbe njegove i čine pravo u svako doba!
Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
4 Sjeti me se, Jahve, po dobroti prema svome puku, pohodi me spasenjem svojim
Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
5 da uživam sreću izabranih tvojih, da se radujem radosti naroda tvoga, da tvojom se baštinom ponosim.
Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
6 Zgriješismo kao oci naši, činismo bezakonje, bezbožno radismo.
Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
7 Oci naši u Egiptu, nehajni za čudesa tvoja, ne spominjahu se velike ljubavi tvoje, već na Svevišnjeg digoše se na Crvenom moru.
Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
8 Al' on ih izbavi rad' imena svoga da pokaže silu svoju.
A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
9 Zapovjedi Crvenome moru, i presahnu ono, provede ih izmed valÄa kao kroz pustinju.
Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
10 Iz ruku mrzitelja njih izbavi, oslobodi iz ruku dušmana.
A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
11 I prekriše vode neprijatelje njine, ne ostade nijednoga od njih.
W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
12 Vjerovahu riječima njegovim i hvale mu pjevahu.
A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
13 Zaboraviše brzo djela njegova, ne uzdaše se u volju njegovu.
Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
14 Pohlepi se daše u pustinji, iskušavahu Boga u samoći.
Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
15 I dade im što iskahu, al' u duše njine on groznicu posla.
I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
16 Zavidješe tada Mojsiju u taboru, Aronu, kog posveti Jahve.
Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
17 Otvori se zemlja, Datana proždrije, Abiramovo pokri mnoštvo.
Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
18 Oganj pade na sve mnoštvo njino i zlotvore plamen sažga.
I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
19 Načiniše tele na Horebu, klanjahu se liku od zlata slivenu.
Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
20 Zamijeniše Slavu svoju likom bika što proždire travu.
I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
21 Zaboraviše Boga, koji ih izbavi u Egiptu znamenja čineći
Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
22 i čudesa u Kamovoj zemlji i strahote na Crvenome moru.
Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
23 Već namisli da ih satre, al' Mojsije, izabranik njegov, zauze se za njih da srdžbu mu odvrati, te ih ne uništi.
Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
24 Prezreše oni zemlju željkovanu ne vjerujuć' njegovoj riječi.
Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
25 Mrmljahu pod šatorima svojim, ne poslušaše glasa Jahvina.
I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
26 Zakle se tada podignutom rukom: sve će ih pokosit' u pustinji,
Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
27 potomstvo njino međ' narode razbacat', njih razasut' po zemljama.
A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
28 Posvetiše se Baal Peoru i jedoše žrtve bogova mrtvih.
Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
29 Razjariše ga nedjelima svojim, i on na njih pošast baci.
A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
30 Al' se Pinhas diže, sud izvrši i pošasti nesta tada.
Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
31 U zasluge to mu uđe u sva pokoljenja dovijeka.
Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
32 Razjariše ga opet kraj voda meripskih, i Mojsija zlo pogodi zbog njih,
Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
33 jer mu duh već ogorčiše, nesmotrenu riječ izusti.
Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
34 I ne istrijebiše naroda za koje im Jahve bješe naredio.
Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
35 S poganima miješahu se, naučiše djela njina.
Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
36 Štovahu likove njihove, koji im postaše zamka.
I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
37 Žrtvovahu sinove svoje i svoje kćeri zlodusima.
Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
38 Prolijevahu krv nevinu, krv sinova i kćeri svojih, koje žrtvovahu likovima kanaanskim. Zemlja bješe krvlju okaljana,
I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
39 djelima se svojim uprljaše, učiniše preljub svojim nedjelima.
I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
40 Na svoj narod Jahve srdžbom planu, zgadi mu se njegova baština.
Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
41 Predade ih u ruke pogana te vladahu njima mrzitelji njini.
I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
42 Mučili ih neprijatelji i tlačili rukom svojom.
I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
43 Prečesto ih izbavljaše, al' ga razjariše naumima svojim: pokošeni bjehu za bezakonja svoja.
Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
44 On pogleda opet na nevolju njinu kad njihove molitve začu
A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
45 i sjeti se svog Saveza s njima, sažali se na njih u velikom milosrđu svome.
Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
46 Učini da nađu milost u onih što ih bjehu zarobili.
Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
47 Spasi nas, Jahve, Bože naš, i saberi nas od bezbožnih naroda da slavimo tvoje sveto ime, da se tvojom slavom ponosimo.
Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
48 Blagoslovljen Jahve, Bog Izraelov, od vijeka dovijeka! I sav narod neka kaže: “Amen! Aleluja!”
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
