< Psalmi 105 >
1 Hvalite Jahvu, prizivajte mu ime, navješćujte među narodima djela njegova!
Alleluia. Confitemini Domino, et invocate nomen eius: annunciate inter gentes opera eius.
2 Pjevajte mu, svirajte mu, pripovijedajte sva njegova čudesa!
Cantate ei, et psallite ei: narrate omnia mirabilia eius.
3 Dičite se svetim imenom njegovim, neka se raduje srce onih što traže Jahvu!
Laudamini in nomine sancto eius: lætetur cor quærentium Dominum.
4 Tražite Jahvu i njegovu snagu, tražite svagda njegovo lice!
Quærite Dominum, et confirmamini: quærite faciem eius semper.
5 Sjetite se čudesa koja učini, njegovih čuda i sudova usta njegovih!
Mementote mirabilium eius, quæ fecit: prodigia eius, et iudicia oris eius.
6 Abrahamov rod sluga je njegov, sinovi Jakovljevi njegovi izabranici!
Semen Abraham, servi eius: filii Iacob electi eius.
7 On je Jahve, Bog naš; po svoj su zemlji njegovi sudovi!
Ipse Dominus Deus noster: in universa terra iudicia eius.
8 On se uvijek sjeća svojega Saveza, riječi koju dade tisući naraštaja:
Memor fuit in sæculum testamenti sui: verbi, quod mandavit in mille generationes:
9 Saveza koji sklopi s Abrahamom i zakletve svoje Izaku.
Quod disposuit ad Abraham: et iuramenti sui ad Isaac:
10 Ustanovi je kao zakon Jakovu, Izraelu vječni Savez,
Et statuit illud Iacob in præceptum: et Israel in testamentum æternum:
11 govoreći: “Tebi ću dati kanaansku zemlju kao dio u baštinu vašu.”
Dicens: Tibi dabo Terram Chanaan, funiculum hereditatis vestræ.
12 Kad ih još bješe malo na broju, vrlo malo, i kad bjehu pridošlice u njoj,
Cum essent numero brevi, paucissimi et incolæ eius:
13 išli su od naroda do naroda, iz jednoga kraljevstva k drugom narodu,
Et pertransierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
14 ali ne dopusti nikom da ih tlači, kažnjavaše zbog njih kraljeve:
Non reliquit hominem nocere eis: et corripuit pro eis reges.
15 “Ne dirajte u moje pomazanike, ne nanosite zla mojim prorocima!”
Nolite tangere christos meos: et in prophetis meis nolite malignari.
16 I on pozva glad na zemlju, sve zalihe uništi krušne.
Et vocavit famem super terram: et omne firmamentum panis contrivit.
17 Pred njima čovjeka posla: Josip u ropstvo bijaše prodan.
Misit ante eos virum: in servum venundatus est Ioseph.
18 Sputaše uzama noge njegove, u gvožđe mu vrat staviše,
Humiliaverunt in compedibus pedes eius, ferrum pertransiit animam eius,
19 dok se ne ispuni proroštvo njegovo, Jahvina ga riječ potvrdi.
donec veniret verbum eius. Eloquium Domini inflammavit eum:
20 Kralj naredi da ga driješe, narÄodÄa poglavar oslobodi njega.
misit rex, et solvit eum; princeps populorum, et dimisit eum.
21 Za domaćina ga stavi kući svojoj, za nadstojnika sveg imanja svoga,
Constituit eum dominum domus suæ: et principem omnis possessionis suæ:
22 da velikaše njegove po volji uči i starce njegove mudrosti da vodi.
Ut erudiret principes eius sicut semetipsum: et senes eius prudentiam doceret.
23 Tad Izrael u Egipat uđe, Jakov došljak bješe u Kamovoj zemlji.
Et intravit Israel in Ægyptum: et Iacob accola fuit in Terra Cham.
24 Narod svoj umnoži veoma, učini ga jačim od dušmana.
Et auxit populum suum vehementer: et firmavit eum super inimicos eius.
25 Okrenu im srce da zamrze narod njegov, da slugama njegovim opaki budu.
Convertit cor eorum ut odirent populum eius: et dolum facerent in servos eius.
26 Mojsija posla, slugu svoga, Arona, kog odabra.
Misit Moysen servum suum: Aaron, quem elegit ipsum.
27 Činjahu među njima znake njegove i čudesa u Kamovoj zemlji.
Posuit in eis verba signorum suorum, et prodigiorum in Terra Cham.
28 Posla tmine, i smrknu se, al' prkosiše oni riječima njegovim.
Misit tenebras, et obscuravit: et non exacerbavit sermones suos.
29 U krv im vode prometnu i pobi ribe njihove.
Convertit aquas eorum in sanguinem: et occidit pisces eorum.
30 Zemljom im žabe provrvješe, prodriješe i u dvore kraljevske.
Edidit terra eorum ranas in penetralibus regum ipsorum.
31 Reče, i muha roj doletje i komarci u sve kraje njine.
Dixit, et venit cœnomyia: et cinifes in omnibus finibus eorum.
32 Mjesto kiše grÓad im dade, ognjene munje po njihovoj zemlji.
Posuit pluvias eorum grandinem: ignem comburentem in terra ipsorum.
33 Udari im lozu i smokve, polomi stabla u krajima njinim.
Et percussit vineas eorum, et ficulneas eorum: et contrivit lignum finium eorum.
34 Reče, i skakavci dođoše i bezbrojne gusjenice s njima.
Dixit, et venit locusta, et bruchus, cuius non erat numerus:
35 U zemlji im proždriješe svu bilinu, proždriješe rod njihovih njiva.
Et comedit omne fœnum in terra eorum: et comedit omnem fructum terræ eorum.
36 Pobi sve prvorođene u njihovoj zemlji, sve prvine snage njihove.
Et percussit omne primogenitum in terra eorum: primitias omnis laboris eorum.
37 Izvede ih sa srebrom i zlatom; u plemenima njinim bolesnih ne bješe.
Et eduxit eos cum argento et auro: et non erat in tribubus eorum infirmus.
38 Odlasku njihovu Egipat se obradova, jer ga od njih strah spopade.
Lætata est Ægyptus in profectione eorum: quia incubuit timor eorum super eos.
39 Rasprostro je oblak kao pokrov i oganj da se obnoć sja.
Expandit nubem in protectionem eorum, et ignem ut luceret eis per noctem.
40 Zamoliše, i dovede prepelice, nebeskim ih kruhom tad nahrani.
Petierunt, et venit coturnix: et pane cæli saturavit eos.
41 Hrid rascijepi, i provri voda, pustinjom poteče kao rijeka.
Dirupit petram, et fluxerunt aquæ: abierunt in sicco flumina;
42 Tad se sjeti svete riječi svoje što je zada sluzi svome Abrahamu.
Quoniam memor fuit verbi sancti sui, quod habuit ad Abraham puerum suum.
43 Puk svoj s klicanjem izvede i s veseljem izabrane svoje.
Et eduxit populum suum in exultatione, et electos suos in lætitia.
44 I dade im zemlje poganske, trud naroda baštiniše,
Et dedit illis regiones gentium: et labores populorum possederunt:
45 da čuvaju naredbe njegove i zakone da mu paze. Aleluja!
Ut custodiant iustificationes eius, et legem eius requirant.