Psalmi 105
1 Hvalite Jahvu, prizivajte mu ime, navješćujte među narodima djela njegova!
| הוֹדוּ לַיהוָה קִרְאוּ בִשְׁמוֹ הוֹדִיעוּ בָעַמִּים עֲלִילוֹתָֽיו׃ |
2 Pjevajte mu, svirajte mu, pripovijedajte sva njegova čudesa!
| שִֽׁירוּ־לוֹ זַמְּרוּ־לוֹ שִׂיחוּ בְּכָל־נִפְלְאוֹתָֽיו׃ |
3 Dičite se svetim imenom njegovim, neka se raduje srce onih što traže Jahvu!
| הִֽתְהַלְלוּ בְּשֵׁם קָדְשׁוֹ יִשְׂמַח לֵב ׀ מְבַקְשֵׁי יְהוָֽה׃ |
4 Tražite Jahvu i njegovu snagu, tražite svagda njegovo lice!
| דִּרְשׁוּ יְהוָה וְעֻזּוֹ בַּקְּשׁוּ פָנָיו תָּמִֽיד׃ |
5 Sjetite se čudesa koja učini, njegovih čuda i sudova usta njegovih!
| זִכְרוּ נִפְלְאוֹתָיו אֲשֶׁר־עָשָׂה מֹפְתָיו וּמִשְׁפְּטֵי־פִֽיו׃ |
6 Abrahamov rod sluga je njegov, sinovi Jakovljevi njegovi izabranici!
| זֶרַע אַבְרָהָם עַבְדּוֹ בְּנֵי יַעֲקֹב בְּחִירָֽיו׃ |
7 On je Jahve, Bog naš; po svoj su zemlji njegovi sudovi!
| הוּא יְהוָה אֱלֹהֵינוּ בְּכָל־הָאָרֶץ מִשְׁפָּטָֽיו׃ |
8 On se uvijek sjeća svojega Saveza, riječi koju dade tisući naraštaja:
| זָכַר לְעוֹלָם בְּרִיתוֹ דָּבָר צִוָּה לְאֶלֶף דּֽוֹר׃ |
9 Saveza koji sklopi s Abrahamom i zakletve svoje Izaku.
| אֲשֶׁר כָּרַת אֶת־אַבְרָהָם וּשְׁבוּעָתוֹ לְיִשְׂחָֽק׃ |
10 Ustanovi je kao zakon Jakovu, Izraelu vječni Savez,
| וַיַּֽעֲמִידֶהָ לְיַעֲקֹב לְחֹק לְיִשְׂרָאֵל בְּרִית עוֹלָֽם׃ |
11 govoreći: “Tebi ću dati kanaansku zemlju kao dio u baštinu vašu.”
| לֵאמֹר לְךָ אֶתֵּן אֶת־אֶֽרֶץ־כְּנָעַן חֶבֶל נַחֲלַתְכֶֽם׃ |
12 Kad ih još bješe malo na broju, vrlo malo, i kad bjehu pridošlice u njoj,
| בִּֽהְיוֹתָם מְתֵי מִסְפָּר כִּמְעַט וְגָרִים בָּֽהּ׃ |
13 išli su od naroda do naroda, iz jednoga kraljevstva k drugom narodu,
| וַֽיִּתְהַלְּכוּ מִגּוֹי אֶל־גּוֹי מִמַּמְלָכָה אֶל־עַם אַחֵֽר׃ |
14 ali ne dopusti nikom da ih tlači, kažnjavaše zbog njih kraljeve:
| לֹֽא־הִנִּיחַ אָדָם לְעָשְׁקָם וַיּוֹכַח עֲלֵיהֶם מְלָכִֽים׃ |
15 “Ne dirajte u moje pomazanike, ne nanosite zla mojim prorocima!”
| אַֽל־תִּגְּעוּ בִמְשִׁיחָי וְלִנְבִיאַי אַל־תָּרֵֽעוּ׃ |
16 I on pozva glad na zemlju, sve zalihe uništi krušne.
| וַיִּקְרָא רָעָב עַל־הָאָרֶץ כָּֽל־מַטֵּה־לֶחֶם שָׁבָֽר׃ |
17 Pred njima čovjeka posla: Josip u ropstvo bijaše prodan.
| שָׁלַח לִפְנֵיהֶם אִישׁ לְעֶבֶד נִמְכַּר יוֹסֵֽף׃ |
18 Sputaše uzama noge njegove, u gvožđe mu vrat staviše,
| עִנּוּ בַכֶּבֶל רגליו רַגְלוֹ בַּרְזֶל בָּאָה נַפְשֽׁוֹ׃ |
19 dok se ne ispuni proroštvo njegovo, Jahvina ga riječ potvrdi.
| עַד־עֵת בֹּֽא־דְבָרוֹ אִמְרַת יְהוָה צְרָפָֽתְהוּ׃ |
20 Kralj naredi da ga driješe, narÄodÄa poglavar oslobodi njega.
| שָׁלַח מֶלֶךְ וַיַּתִּירֵהוּ מֹשֵׁל עַמִּים וַֽיְפַתְּחֵֽהוּ׃ |
21 Za domaćina ga stavi kući svojoj, za nadstojnika sveg imanja svoga,
| שָׂמוֹ אָדוֹן לְבֵיתוֹ וּמֹשֵׁל בְּכָל־קִנְיָנֽוֹ׃ |
22 da velikaše njegove po volji uči i starce njegove mudrosti da vodi.
| לֶאְסֹר שָׂרָיו בְּנַפְשׁוֹ וּזְקֵנָיו יְחַכֵּֽם׃ |
23 Tad Izrael u Egipat uđe, Jakov došljak bješe u Kamovoj zemlji.
| וַיָּבֹא יִשְׂרָאֵל מִצְרָיִם וְיַעֲקֹב גָּר בְּאֶֽרֶץ־חָֽם׃ |
24 Narod svoj umnoži veoma, učini ga jačim od dušmana.
| וַיֶּפֶר אֶת־עַמּוֹ מְאֹד וַיַּֽעֲצִמֵהוּ מִצָּרָֽיו׃ |
25 Okrenu im srce da zamrze narod njegov, da slugama njegovim opaki budu.
| הָפַךְ לִבָּם לִשְׂנֹא עַמּוֹ לְהִתְנַכֵּל בַּעֲבָדָֽיו׃ |
26 Mojsija posla, slugu svoga, Arona, kog odabra.
| שָׁלַח מֹשֶׁה עַבְדּוֹ אַהֲרֹן אֲשֶׁר בָּֽחַר־בּֽוֹ׃ |
27 Činjahu među njima znake njegove i čudesa u Kamovoj zemlji.
| שָֽׂמוּ־בָם דִּבְרֵי אֹתוֹתָיו וּמֹפְתִים בְּאֶרֶץ חָֽם׃ |
28 Posla tmine, i smrknu se, al' prkosiše oni riječima njegovim.
| שָׁלַֽח חֹשֶׁךְ וַיַּחְשִׁךְ וְלֹֽא־מָרוּ אֶת־דברוו דְּבָרֽוֹ׃ |
29 U krv im vode prometnu i pobi ribe njihove.
| הָפַךְ אֶת־מֵימֵיהֶם לְדָם וַיָּמֶת אֶת־דְּגָתָֽם׃ |
30 Zemljom im žabe provrvješe, prodriješe i u dvore kraljevske.
| שָׁרַץ אַרְצָם צְפַרְדְּעִים בְּחַדְרֵי מַלְכֵיהֶֽם׃ |
31 Reče, i muha roj doletje i komarci u sve kraje njine.
| אָמַר וַיָּבֹא עָרֹב כִּנִּים בְּכָל־גְּבוּלָֽם׃ |
32 Mjesto kiše grÓad im dade, ognjene munje po njihovoj zemlji.
| נָתַן גִּשְׁמֵיהֶם בָּרָד אֵשׁ לֶהָבוֹת בְּאַרְצָֽם׃ |
33 Udari im lozu i smokve, polomi stabla u krajima njinim.
| וַיַּךְ גַּפְנָם וּתְאֵנָתָם וַיְשַׁבֵּר עֵץ גְּבוּלָֽם׃ |
34 Reče, i skakavci dođoše i bezbrojne gusjenice s njima.
| אָמַר וַיָּבֹא אַרְבֶּה וְיֶלֶק וְאֵין מִסְפָּֽר׃ |
35 U zemlji im proždriješe svu bilinu, proždriješe rod njihovih njiva.
| וַיֹּאכַל כָּל־עֵשֶׂב בְּאַרְצָם וַיֹּאכַל פְּרִי אַדְמָתָֽם׃ |
36 Pobi sve prvorođene u njihovoj zemlji, sve prvine snage njihove.
| וַיַּךְ כָּל־בְּכוֹר בְּאַרְצָם רֵאשִׁית לְכָל־אוֹנָֽם׃ |
37 Izvede ih sa srebrom i zlatom; u plemenima njinim bolesnih ne bješe.
| וַֽיּוֹצִיאֵם בְּכֶסֶף וְזָהָב וְאֵין בִּשְׁבָטָיו כּוֹשֵֽׁל׃ |
38 Odlasku njihovu Egipat se obradova, jer ga od njih strah spopade.
| שָׂמַח מִצְרַיִם בְּצֵאתָם כִּֽי־נָפַל פַּחְדָּם עֲלֵיהֶֽם׃ |
39 Rasprostro je oblak kao pokrov i oganj da se obnoć sja.
| פָּרַשׂ עָנָן לְמָסָךְ וְאֵשׁ לְהָאִיר לָֽיְלָה׃ |
40 Zamoliše, i dovede prepelice, nebeskim ih kruhom tad nahrani.
| שָׁאַל וַיָּבֵא שְׂלָו וְלֶחֶם שָׁמַיִם יַשְׂבִּיעֵֽם׃ |
41 Hrid rascijepi, i provri voda, pustinjom poteče kao rijeka.
| פָּתַח צוּר וַיָּזוּבוּ מָיִם הָלְכוּ בַּצִּיּוֹת נָהָֽר׃ |
42 Tad se sjeti svete riječi svoje što je zada sluzi svome Abrahamu.
| כִּֽי־זָכַר אֶת־דְּבַר קָדְשׁוֹ אֶֽת־אַבְרָהָם עַבְדּֽוֹ׃ |
43 Puk svoj s klicanjem izvede i s veseljem izabrane svoje.
| וַיּוֹצִא עַמּוֹ בְשָׂשׂוֹן בְּרִנָּה אֶת־בְּחִירָֽיו׃ |
44 I dade im zemlje poganske, trud naroda baštiniše,
| וַיִּתֵּן לָהֶם אַרְצוֹת גּוֹיִם וַעֲמַל לְאֻמִּים יִירָֽשׁוּ׃ |
45 da čuvaju naredbe njegove i zakone da mu paze. Aleluja!
| בַּעֲבוּר ׀ יִשְׁמְרוּ חֻקָּיו וְתוֹרֹתָיו יִנְצֹרוּ הַֽלְלוּ־יָֽהּ׃ |
