Psalmi 104
1 Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, Jahve, Bože moj, silno si velik! Odjeven veličanstvom i ljepotom,
Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;
2 svjetlošću ogrnut kao plaštem! Nebo si razapeo kao šator,
Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.
3 na vodama sagradio dvorove svoje. Od oblaka praviš kola svoja, na krilima vjetrova putuješ.
У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;
4 Vjetrove uzimaš za glasnike, a žarki oganj za slugu svojega.
У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.
5 Zemlju si stavio na stupove njene: neće se poljuljati u vijeke vjekova,
Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.
6 pokrio si je vodama bezdanim k'o haljinom, iznad bregova stajahu vode;
Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.
7 na tvoju se prijetnju povukoše, od tvoje grmljavine zadrhtaše.
Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;
8 Bregovi se digoše, doline spustiše na mjesto koje si im odredio.
Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, [Сулар] Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.
9 Odredio si granicu koju ne smiju prijeći, da opet ne pokriju zemlju.
Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.
10 Izvore svraćaš u potoke što žubore među brdima.
[Тәңри] вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.
11 Oni poje sve živine poljske, divlji magarci žeđ gase u njima.
Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссузлуқини қандуриду.
12 Uz njih se gnijezde ptice nebeske i pjevaju među granama.
Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.
13 Ti natapaš bregove iz dvorova svojih, zemlja se nasićuje plodom tvojih ruku.
У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!
14 Ti daješ te niče trava za stoku i bilje na korist čovjeku da izvede kruh iz zemlje
У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;
15 i vino što razvedruje srce čovječje; da uljem lice osvježi i da kruh okrijepi srce čovjeku.
Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;
16 Stabla se Jahvina napajaju hranom, cedri libanonski koje on zasadi.
Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири [су ичип] қанаәтлиниду.
17 Ondje se ptice gnijezde, u čempresu dom je rodin.
Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.
18 Visoki bregovi daju kozorogu a pećine jazavcu sklonište.
Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.
19 Ti si stvorio mjesec da označuje vremena i sunce znade kada ima zaći.
Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.
20 Kad razastreš tmine i noć se spusti, tad se šuljaju u njoj životinje šumske.
Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.
21 Lavići riču za plijenom i od Boga hranu traže.
Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;
22 Kad sunce ograne, nestaju i liježu na ležaje.
Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.
23 Tad čovjek izlazi na dnevni posao i na rad do večeri.
Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.
24 Kako su brojna tvoja djela, o Jahve! Sve si to mudro učinio: puna je zemlja stvorenja tvojih.
И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.
25 Eno mora, velika i široka, u njemu vrve gmazovi bez broja, životinje male i velike.
Әнә бүйүк бепаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.
26 Onud prolaze nemani, Levijatan kojeg stvori da se igra u njemu.
Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;
27 I sva ova bića željno čekaju da ih nahraniš na vrijeme.
Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.
28 Daješ li im, tada sabiru: otvaraš li ruku, nasite se dobrima.
Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.
29 Sakriješ li lice svoje, tad se rastuže; ako dah im oduzmeš, ugibaju i opet se u prah vraćaju.
Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.
30 Pošalješ li dah svoj, opet nastaju, i tako obnavljaš lice zemlje.
Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи [бир дәвир билән] алмишиду.
31 Neka dovijeka traje slava Jahvina: nek' se raduje Jahve u djelima svojim!
Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.
32 On pogleda zemlju i ona se potrese, dotakne bregove, oni se zadime.
У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.
33 Pjevat ću Jahvi dokle god živim, svirat ću Bogu svome dokle god me bude.
Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.
34 Bilo mu milo pjevanje moje! Ja ću se radovati u Jahvi.
У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!
35 Nek' zločinci sa zemlje nestanu i bezbožnika nek' više ne bude! Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja! Aleluja!
Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!
