Psalmi 104
1 Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, Jahve, Bože moj, silno si velik! Odjeven veličanstvom i ljepotom,
Yabi Ubangiji, ya raina. Ya Ubangiji Allahna, kana da girma ƙwarai; kana saye da daraja da ɗaukaka.
2 svjetlošću ogrnut kao plaštem! Nebo si razapeo kao šator,
Ubangiji ya naɗe kansa da haske kamar riga ya shimfiɗa sammai kamar tenti
3 na vodama sagradio dvorove svoje. Od oblaka praviš kola svoja, na krilima vjetrova putuješ.
ya kafa ginshiƙan ɗakin samansa a kan ruwaye. Ya maido da gizagizai suka zama keken yaƙinsa yana hawa a kan fikafikan iska.
4 Vjetrove uzimaš za glasnike, a žarki oganj za slugu svojega.
Ya mai da iska suka zama’yan saƙonsa harsunan wuta kuma bayinsa.
5 Zemlju si stavio na stupove njene: neće se poljuljati u vijeke vjekova,
Ya kafa duniya a kan tussanta; ba za a iya matsar da ita ba.
6 pokrio si je vodama bezdanim k'o haljinom, iznad bregova stajahu vode;
Ka rufe ta da zurfi kamar da riga ruwaye sun tsaya a bisa duwatsu.
7 na tvoju se prijetnju povukoše, od tvoje grmljavine zadrhtaše.
Amma a tsawatawarka ruwaye suka gudu da jin ƙarar tsawanka suka ruga da gudu;
8 Bregovi se digoše, doline spustiše na mjesto koje si im odredio.
suka gudu a bisa duwatsu, suka gangara zuwa cikin kwaruruka, zuwa wurin da ka shirya musu.
9 Odredio si granicu koju ne smiju prijeći, da opet ne pokriju zemlju.
Ka kafa iyakar da ba a iya tsallakawa; ba za su ƙara rufe duniya ba.
10 Izvore svraćaš u potoke što žubore među brdima.
Ya sa maɓulɓulai suka zuba ruwa cikin kwaruruka; yana gudu tsakanin duwatsu.
11 Oni poje sve živine poljske, divlji magarci žeđ gase u njima.
Suna ba da ruwa ga dukan namun jeji; jakunan jeji suna kashe ƙishirwansu.
12 Uz njih se gnijezde ptice nebeske i pjevaju među granama.
Tsuntsaye sarari suna sheƙunansu kusa da ruwan; suna rera cikin rassa.
13 Ti natapaš bregove iz dvorova svojih, zemlja se nasićuje plodom tvojih ruku.
Yana wa duwatsu banruwa daga ɗakinsa na sama; ƙasa tana ƙoshiya da amfanin aikinsa.
14 Ti daješ te niče trava za stoku i bilje na korist čovjeku da izvede kruh iz zemlje
Yana sa ciyawa tă yi girma saboda shanu, tsire-tsire domin mutum ya nome, suna fid da abinci daga ƙasa,
15 i vino što razvedruje srce čovječje; da uljem lice osvježi i da kruh okrijepi srce čovjeku.
ruwan inabi yakan sa zuciyar mutum tă yi murna, mai kuwa yakan sa fuska tă yi haske, abinci kuma da yake riƙe zuciyarsa.
16 Stabla se Jahvina napajaju hranom, cedri libanonski koje on zasadi.
Ana yi wa itatuwan Ubangiji banruwa sosai, al’ul na Lebanon da ya shuka.
17 Ondje se ptice gnijezde, u čempresu dom je rodin.
A can tsuntsaye suke sheƙunnansu; shamuwa tana da gidanta a itatuwan fir.
18 Visoki bregovi daju kozorogu a pećine jazavcu sklonište.
Manyan duwatsu na awakin jeji ne; tsagaggun duwatsun mafaka ne ga rema.
19 Ti si stvorio mjesec da označuje vremena i sunce znade kada ima zaći.
Wata ne ke ƙididdigar lokuta, rana kuma ta san sa’ad da za tă fāɗi.
20 Kad razastreš tmine i noć se spusti, tad se šuljaju u njoj životinje šumske.
Ka yi duhu, sai ya zama dare, sai dukan namun jeji a kurmi suka fito a maƙe.
21 Lavići riču za plijenom i od Boga hranu traže.
Zakoki sun yi ruri sa’ad da suke farauta suna kuma neman abincinsu daga Allah.
22 Kad sunce ograne, nestaju i liježu na ležaje.
Rana ta fito, sai suka koma shiru; suka koma suka kwanta a kogwanninsu.
23 Tad čovjek izlazi na dnevni posao i na rad do večeri.
Mutum yakan tafi aikinsa, zuwa wurin aikinsa har yamma.
24 Kako su brojna tvoja djela, o Jahve! Sve si to mudro učinio: puna je zemlja stvorenja tvojih.
Ina misalin yawan aikinka, ya Ubangiji! Cikin hikima ka yi su duka; duniya ta cika da halittunka.
25 Eno mora, velika i široka, u njemu vrve gmazovi bez broja, životinje male i velike.
Akwai teku, babba da kuma fāɗi, cike da halittun da suka wuce ƙirga, abubuwa masu rai babba da ƙarami.
26 Onud prolaze nemani, Levijatan kojeg stvori da se igra u njemu.
A can jiragen ruwa suna kai komo, kuma dodon ruwan da ka yi, yă yi wasa a can.
27 I sva ova bića željno čekaju da ih nahraniš na vrijeme.
Waɗannan duka suna dogara gare ka don ka ba su abincinsu a daidai lokaci.
28 Daješ li im, tada sabiru: otvaraš li ruku, nasite se dobrima.
Sa’ad da ba su da shi, sai su tattara shi; sa’ad da ka buɗe hannunka, sukan ƙoshi da abubuwa masu kyau.
29 Sakriješ li lice svoje, tad se rastuže; ako dah im oduzmeš, ugibaju i opet se u prah vraćaju.
Sa’ad da ka ɓoye fuskarka, sai su razana; sa’ad da ka ɗauke numfashinsu, sai su mutu su kuma koma ga ƙura.
30 Pošalješ li dah svoj, opet nastaju, i tako obnavljaš lice zemlje.
Sa’ad da ka aika da Ruhunka, sai su halittu, su kuma sabunta fuskar duniya.
31 Neka dovijeka traje slava Jahvina: nek' se raduje Jahve u djelima svojim!
Bari ɗaukakar Ubangiji ta dawwama har abada; bari Ubangiji yă yi farin ciki cikin aikinsa,
32 On pogleda zemlju i ona se potrese, dotakne bregove, oni se zadime.
shi wanda ya dubi duniya, sai ta razana, wanda ya taɓa duwatsu, sai suka yi hayaƙi.
33 Pjevat ću Jahvi dokle god živim, svirat ću Bogu svome dokle god me bude.
Zan rera ga Ubangiji dukan raina; zan rera yabo ga Allahna muddin ina raye.
34 Bilo mu milo pjevanje moje! Ja ću se radovati u Jahvi.
Bari tunanina yă gamshe shi, yayinda nake farin ciki a cikin Ubangiji.
35 Nek' zločinci sa zemlje nestanu i bezbožnika nek' više ne bude! Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja! Aleluja!
Amma bari masu zunubi su ɓace daga duniya mugaye kuma kada a ƙara ganinsu. Yabi Ubangiji, ya raina. Yabi Ubangiji.
