< Psalmi 103 >
1 Davidov. Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, i sve što je u meni, sveto ime njegovo!
Por David. ¡Alabado sea Yahvé, alma mía! Todo lo que hay dentro de mí, alaba su santo nombre.
2 Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, i ne zaboravi dobročinstva njegova:
Alaba a Yahvé, alma mía, y no olvides todos sus beneficios,
3 on ti otpušta sve grijehe tvoje, on iscjeljuje sve slabosti tvoje;
que perdona todos tus pecados, que cura todas tus enfermedades,
4 on ti od propasti čuva život, kruni te dobrotom i ljubavlju;
que redime tu vida de la destrucción, que te corona de bondad y misericordia,
5 život ti ispunja dobrima, k'o orlu ti se mladost obnavlja.
que satisface tu deseo con cosas buenas, para que tu juventud se renueve como la del águila.
6 Jahve čini pravedna djela i potlačenima vraća pravicu,
Yahvé ejecuta actos justos, y justicia para todos los oprimidos.
7 Mojsiju objavi putove svoje, sinovima Izraelovim djela svoja.
Dio a conocer sus caminos a Moisés, sus hechos a los hijos de Israel.
8 Milosrdan i milostiv je Jahve, spor na srdžbu i vrlo dobrostiv.
El Señor es misericordioso y bondadoso, lento para la ira, y abundante en bondad amorosa.
9 Jarostan nije za vječna vremena niti dovijeka plamti srdžba njegova.
No siempre acusará; tampoco se quedará enfadado para siempre.
10 Ne postupa s nama po grijesima našim niti nam plaća po našim krivnjama.
No nos ha tratado según nuestros pecados, ni nos ha pagado nuestras iniquidades.
11 Jer kako je nebo visoko nad zemljom, dobrota je njegova s onima koji ga se boje.
Porque como los cielos son altos sobre la tierra, tan grande es su bondad para con los que le temen.
12 Kako je istok daleko od zapada, tako udaljuje od nas bezakonja naša.
Tan lejos como el este está del oeste, hasta ahora ha quitado de nosotros nuestras transgresiones.
13 Kako se otac smiluje dječici, tako se Jahve smiluje onima što ga se boje.
Como un padre se compadece de sus hijos, por lo que Yahvé se compadece de los que le temen.
14 Jer dobro zna kako smo sazdani, spominje se da smo prašina.
Porque él sabe cómo estamos hechos. Recuerda que somos polvo.
15 Dani su čovjekovi kao sijeno, cvate k'o cvijetak na njivi;
En cuanto al hombre, sus días son como la hierba. Como una flor del campo, así florece.
16 jedva ga dotakne vjetar, i već ga nema, ne pamti ga više ni mjesto njegovo.
Porque el viento pasa por encima, y se va. Su lugar ya no lo recuerda.
17 Al' ljubav Jahvina vječna je nad onima što ga se boje i njegova pravda nad sinovima sinova,
Pero la bondad de Yahvé es eterna con los que le temen, su justicia a los hijos de los hijos,
18 nad onima što njegov Savez čuvaju i pamte mu zapovijedi da ih izvrše.
a los que guardan su pacto, a los que se acuerdan de obedecer sus preceptos.
19 Jahve u nebu postavi prijestolje svoje, i kraljevska vlast svemir mu obuhvaća.
Yahvé ha establecido su trono en los cielos. Su reino gobierna sobre todo.
20 Blagoslivljajte Jahvu, svi anđeli njegovi, vi jaki u sili, što izvršujete naredbe njegove, poslušni riječi njegovoj!
Alabad a Yahvé, ángeles suyos, que son poderosos en fuerza, que cumplen su palabra, obedeciendo la voz de su palabra.
21 Blagoslivljajte Jahvu, sve vojske njegove, sluge njegove koje činite volju njegovu!
Alabad a Yahvé, todos sus ejércitos, vosotros, siervos suyos, que hacéis su voluntad.
22 Blagoslivljajte Jahvu, sva djela njegova, na svakome mjestu vlasti njegove: blagoslivljaj Jahvu, dušo moja!
Alabad a Yahvé, todas sus obras, en todos los lugares de su dominio. ¡Alabado sea Yahvé, mi alma!