Psalmi 103

1 Davidov. Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, i sve što je u meni, sveto ime njegovo!

مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

2 Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, i ne zaboravi dobročinstva njegova:

ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

3 on ti otpušta sve grijehe tvoje, on iscjeljuje sve slabosti tvoje;

او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

4 on ti od propasti čuva život, kruni te dobrotom i ljubavlju;

جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

5 život ti ispunja dobrima, k'o orlu ti se mladost obnavlja.

جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

6 Jahve čini pravedna djela i potlačenima vraća pravicu,

خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

7 Mojsiju objavi putove svoje, sinovima Izraelovim djela svoja.

او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

8 Milosrdan i milostiv je Jahve, spor na srdžbu i vrlo dobrostiv.

خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

9 Jarostan nije za vječna vremena niti dovijeka plamti srdžba njegova.

خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

10 Ne postupa s nama po grijesima našim niti nam plaća po našim krivnjama.

او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

11 Jer kako je nebo visoko nad zemljom, dobrota je njegova s onima koji ga se boje.

زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

12 Kako je istok daleko od zapada, tako udaljuje od nas bezakonja naša.

به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

13 Kako se otac smiluje dječici, tako se Jahve smiluje onima što ga se boje.

همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

14 Jer dobro zna kako smo sazdani, spominje se da smo prašina.

خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

15 Dani su čovjekovi kao sijeno, cvate k'o cvijetak na njivi;

عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

16 jedva ga dotakne vjetar, i već ga nema, ne pamti ga više ni mjesto njegovo.

که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

17 Al' ljubav Jahvina vječna je nad onima što ga se boje i njegova pravda nad sinovima sinova,

اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

18 nad onima što njegov Savez čuvaju i pamte mu zapovijedi da ih izvrše.

19 Jahve u nebu postavi prijestolje svoje, i kraljevska vlast svemir mu obuhvaća.

خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

20 Blagoslivljajte Jahvu, svi anđeli njegovi, vi jaki u sili, što izvršujete naredbe njegove, poslušni riječi njegovoj!

ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

21 Blagoslivljajte Jahvu, sve vojske njegove, sluge njegove koje činite volju njegovu!

ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

22 Blagoslivljajte Jahvu, sva djela njegova, na svakome mjestu vlasti njegove: blagoslivljaj Jahvu, dušo moja!

ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!