Psalmi 103
1 Davidov. Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, i sve što je u meni, sveto ime njegovo!
Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
2 Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, i ne zaboravi dobročinstva njegova:
Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
3 on ti otpušta sve grijehe tvoje, on iscjeljuje sve slabosti tvoje;
Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
4 on ti od propasti čuva život, kruni te dobrotom i ljubavlju;
Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
5 život ti ispunja dobrima, k'o orlu ti se mladost obnavlja.
Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
6 Jahve čini pravedna djela i potlačenima vraća pravicu,
Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
7 Mojsiju objavi putove svoje, sinovima Izraelovim djela svoja.
Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
8 Milosrdan i milostiv je Jahve, spor na srdžbu i vrlo dobrostiv.
Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
9 Jarostan nije za vječna vremena niti dovijeka plamti srdžba njegova.
Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
10 Ne postupa s nama po grijesima našim niti nam plaća po našim krivnjama.
Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
11 Jer kako je nebo visoko nad zemljom, dobrota je njegova s onima koji ga se boje.
Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
12 Kako je istok daleko od zapada, tako udaljuje od nas bezakonja naša.
Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
13 Kako se otac smiluje dječici, tako se Jahve smiluje onima što ga se boje.
Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
14 Jer dobro zna kako smo sazdani, spominje se da smo prašina.
Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
15 Dani su čovjekovi kao sijeno, cvate k'o cvijetak na njivi;
Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
16 jedva ga dotakne vjetar, i već ga nema, ne pamti ga više ni mjesto njegovo.
Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
17 Al' ljubav Jahvina vječna je nad onima što ga se boje i njegova pravda nad sinovima sinova,
Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
18 nad onima što njegov Savez čuvaju i pamte mu zapovijedi da ih izvrše.
Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
19 Jahve u nebu postavi prijestolje svoje, i kraljevska vlast svemir mu obuhvaća.
In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
20 Blagoslivljajte Jahvu, svi anđeli njegovi, vi jaki u sili, što izvršujete naredbe njegove, poslušni riječi njegovoj!
Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
21 Blagoslivljajte Jahvu, sve vojske njegove, sluge njegove koje činite volju njegovu!
Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
22 Blagoslivljajte Jahvu, sva djela njegova, na svakome mjestu vlasti njegove: blagoslivljaj Jahvu, dušo moja!
Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
