Psalmi 102
1 Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!
Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
2 Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!
Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
3 Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.
Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
4 Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.
Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
5 Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.
Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
6 Sličan sam čaplji u pustinji, postah k'o ćuk na pustoj razvalini.
Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
7 Ne nalazim sna i uzdišem k'o samotan vrabac na krovu.
Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
8 Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.
Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
9 Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama
Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
10 zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.
Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
11 Moji su dani k'o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.
Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
12 A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.
Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
13 Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ - sada je čas!
Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
14 Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.
Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
15 Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje
A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
16 kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,
Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
17 kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.
Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
18 Nek' se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.
Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
19 Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda
Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
20 da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,
Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
21 da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu
Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
22 kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.
Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
23 Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.
Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
24 Rekoh: “Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.
Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
25 U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.
Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
26 Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:
One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
27 ti si uvijek isti - godinama tvojim nema kraja.
Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
28 Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom.
Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
