Psalmi 102
1 Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!
| תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃ |
2 Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!
| אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃ |
3 Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.
| כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃ |
4 Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.
| הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃ |
5 Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.
| מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃ |
6 Sličan sam čaplji u pustinji, postah k'o ćuk na pustoj razvalini.
| דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃ |
7 Ne nalazim sna i uzdišem k'o samotan vrabac na krovu.
| שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃ |
8 Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.
| כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃ |
9 Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama
| כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃ |
10 zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.
| מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃ |
11 Moji su dani k'o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.
| ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃ |
12 A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.
| ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃ |
13 Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ - sada je čas!
| אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃ |
14 Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.
| כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃ |
15 Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje
| וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃ |
16 kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,
| כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃ |
17 kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.
| פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃ |
18 Nek' se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.
| תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃ |
19 Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda
| כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃ |
20 da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,
| לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃ |
21 da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu
| לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃ |
22 kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.
| בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃ |
23 Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.
| ענה בדרך כחו קצר ימי׃ |
24 Rekoh: “Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.
| אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃ |
25 U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.
| לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃ |
26 Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:
| המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃ |
27 ti si uvijek isti - godinama tvojim nema kraja.
| ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃ |
28 Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom.
| בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃ |
