Psalmi 102
1 Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!
| תפלה לעני כי-יעטף-- ולפני יהוה ישפך שיחו ב יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא |
2 Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!
| אל-תסתר פניך ממני-- ביום צר-לי הטה-אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני |
3 Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.
| כי-כלו בעשן ימי ועצמותי כמוקד נחרו |
4 Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.
| הוכה-כעשב ויבש לבי כי-שכחתי מאכל לחמי |
5 Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.
| מקול אנחתי-- דבקה עצמי לבשרי |
6 Sličan sam čaplji u pustinji, postah k'o ćuk na pustoj razvalini.
| דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות |
7 Ne nalazim sna i uzdišem k'o samotan vrabac na krovu.
| שקדתי ואהיה-- כצפור בודד על-גג |
8 Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.
| כל-היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו |
9 Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama
| כי-אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי |
10 zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.
| מפני-זעמך וקצפך-- כי נשאתני ותשליכני |
11 Moji su dani k'o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.
| ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש |
12 A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.
| ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר |
13 Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ - sada je čas!
| אתה תקום תרחם ציון כי-עת לחננה כי-בא מועד |
14 Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.
| כי-רצו עבדיך את-אבניה ואת-עפרה יחננו |
15 Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje
| וייראו גוים את-שם יהוה וכל-מלכי הארץ את-כבודך |
16 kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,
| כי-בנה יהוה ציון-- נראה בכבודו |
17 kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.
| פנה אל-תפלת הערער ולא-בזה את-תפלתם |
18 Nek' se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.
| תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל-יה |
19 Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda
| כי-השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל-ארץ הביט |
20 da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,
| לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה |
21 da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu
| לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם |
22 kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.
| בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את-יהוה |
23 Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.
| ענה בדרך כחו (כחי) קצר ימי |
24 Rekoh: “Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.
| אמר--אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך |
25 U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.
| לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים |
26 Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:
| המה יאבדו-- ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו |
27 ti si uvijek isti - godinama tvojim nema kraja.
| ואתה-הוא ושנותיך לא יתמו |
28 Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom.
| בני-עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון |
