Mudre Izreke 1
1 Mudre izreke Salomona, sina Davidova, kralja izraelskog:
Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
2 da se spozna mudrost i pouka, da se shvate razumne riječi;
Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
3 da se primi umna pouka, pravda i pravica i nepristranost;
Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
4 da se dade pamet neiskusnima, mladiću znanje i umijeće;
Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
5 kad mudar čuje, da umnoži znanje, a razuman steče mudrije misli;
so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
6 da razumije izreke i prispodobe, riječi mudraca i njihove zagonetke.
Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
7 Strah je Gospodnji početak spoznaje, ali ludi preziru mudrost i pouku.
Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
8 Poslušaj, sine moj, pouku oca svoga i ne odbacuj naputka svoje majke!
Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
9 Jer će ti biti ljupki vijenac na glavi i ogrlica oko tvoga vrata.
For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
10 Sine moj, ako te grešnici mame, ne pristaj;
Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
11 ako bi rekli: “Hodi s nama, da vrebamo krv, čekamo u zasjedi nevina ni za što;
Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
Me vil gløypa deim som helheimen livande, og heile som når dei fer i gravi; (Sheol h7585)
13 naplijenit ćemo svakojaka blaga, napuniti svoje kuće plijenom;
Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
14 bacat ćeš s nama svoj ždrijeb, svi ćemo zajedno imati jednu kesu.”
du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
15 Sine moj, ne idi s njima na put, makni nogu od njihove staze.
Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
16 Jer na zlo trče svojim nogama i hite prolijevati krv.
For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
17 Jer uzalud je razapinjati mrežu pred očima svima pticama.
Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
18 A oni vrebaju vlastitu krv, postavljaju zasjedu svojemu životu.
Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
19 Takva je sudba svih lakomih na ružan dobitak: on ih života stane.
So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
20 Mudrost glasno uzvikuje na ulici, na trgovima diže svoj glas;
Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
21 propovijeda po bučnim uglovima, na otvorenim gradskim vratima govori svoje riječi:
På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
22 “Dokle ćete, vi glupi, ljubiti glupost i dokle će podsmjevačima biti milo podsmijevanje, i dokle će bezumnici mrziti znanje?
«Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
23 Poslušajte moju opomenu! Gle, svoj duh pred vas izlijevam, hoću vas poučiti svojim riječima.
Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
24 Koliko sam vas zvala, a vi ste odbijali; pružala sam ruku, ali je nitko ne opazi.
Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
25 Nego ste odbacili svaki moj savjet i niste poslušali moje opomene;
De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
26 zato ću se i ja smijati vašoj propasti, rugat ću se kad vas obuzme tjeskoba:
So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
27 kad navali na vas strah kao nevrijeme i zgrabi vas propast kao vihor, kad navali na vas nevolja i muka.
når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
28 Tada će me zvati, ali se ja neću odazvati; tražit će me, ali me neće naći.
Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
29 Jer su mrzili spoznaju i nisu izabrali Gospodnjeg straha
Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
30 niti su poslušali moj savjet, nego su prezreli svaku moju opomenu.
ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
31 Zato će jesti plod svojeg vladanja i nasititi se vlastitih savjeta.
skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
32 Jer glupe će ubiti njihovo odbijanje, a nemar će upropastiti bezumne.
For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
33 A tko sluša mene, bezbrižan ostaje i spokojno živi bez straha od zla.”
Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»
