Mudre Izreke 5
1 Sine moj, čuj moju mudrost, prigni uho mojoj razboritosti
HIJO mío, está atento á mi sabiduría, y á mi inteligencia inclina tu oído;
2 da sačuvaš oprez, da ti usne zadrže znanje.
Para que guardes consejo, y tus labios conserven la ciencia.
3 Jer s usana žene preljubnice kaplje med i nepce joj je glađe od ulja,
Porque los labios de la extraña destilan miel, y su paladar es más blando que el aceite:
4 ali je ona naposljetku gorka kao pelin, oštra kao dvosjekli mač.
Mas su fin es amargo como el ajenjo, agudo como cuchillo de dos filos.
Sus pies descienden á la muerte; sus pasos sustentan el sepulcro: (Sheol h7585)
6 Ona ne pazi na put života, ne mari što su joj staze kolebljive.
Sus caminos son instables; no [los] conocerás, si no considerares el camino de vida.
7 Zato me sada poslušaj, sine, i ne odstupaj od riječi mojih usta.
Ahora pues, hijos, oidme, y no os apartéis de las razones de mi boca.
8 Neka je put tvoj daleko od nje i ne približuj se vratima njezine kuće,
Aleja de ella tu camino, y no te acerques á la puerta de su casa;
9 da drugima ne bi dao svoju slavu i okrutnima svoje godine;
Porque no des á los extraños tu honor, y tus años á cruel;
10 da se ne bi tuđinci nasitili tvoga dobra i da tvoja zaslužba ne ode u tuđu kuću;
Porque no se harten los extraños de tu fuerza, y tus trabajos [estén] en casa del extraño;
11 da ne ridaš na koncu kad ti nestane tijela i puti
Y gimas en tus postrimerías, cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
12 i da ne kažeš: “Oh, kako sam mrzio pouku i kako mi je srce preziralo ukor!
Y digas: ¡Cómo aborrecí el consejo, y mi corazón menospreció la reprensión;
13 I ne slušah glasa svojih učitelja, niti priklonih uho onima što me poučavahu.
Y no oí la voz de los que me adoctrinaban, y á los que me enseñaban no incliné mi oído!
14 I umalo ne zapadoh u svako zlo, usred zbora i zajednice!”
Casi en todo mal he estado, en medio de la sociedad y de la congregación.
15 Pij vodu iz svoje nakapnice i onu što teče iz tvoga studenca.
Bebe el agua de tu cisterna, y los raudales de tu pozo.
16 Moraju li se tvoji izvori razlijevati i tvoji potoci teći ulicama?
Derrámense por de fuera tus fuentes, en las plazas los ríos de aguas.
17 Nego neka oni budu samo tvoji, a ne i tuđinaca koji su uza te.
Sean para ti solo, y no para los extraños contigo.
18 Neka je blagoslovljen izvor tvoj i raduj se sa ženom svoje mladosti:
Sea bendito tu manantial; y alégrate con la mujer de tu mocedad.
19 neka ti je kao mila košuta i ljupka gazela, neka te grudi njene opajaju u svako doba, njezina ljubav zatravljuje bez prestanka!
[Como] cierva amada y graciosa corza, sus pechos te satisfagan en todo tiempo; y en su amor recréate siempre.
20 TÓa zašto bi se, sine moj, zanosio preljubnicom i grlio tuđinki njedra?
¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, y abrazarás el seno de la extraña?
21 Jer pred Jahvinim su očima čovjekovi putovi i on motri sve njegove staze.
Pues que los caminos del hombre están ante los ojos de Jehová, y él considera todas sus veredas.
22 Opakoga će uhvatiti njegova zloća i sapet će ga užad njegovih grijeha.
Prenderán al impío sus propias iniquidades, y detenido será con las cuerdas de su pecado.
23 Umrijet će jer nema pouke, propast će zbog svoje goleme gluposti.
El morirá por falta de corrección; y errará por la grandeza de su locura.
