Mudre Izreke 5
1 Sine moj, čuj moju mudrost, prigni uho mojoj razboritosti
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 da sačuvaš oprez, da ti usne zadrže znanje.
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 Jer s usana žene preljubnice kaplje med i nepce joj je glađe od ulja,
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 ali je ona naposljetku gorka kao pelin, oštra kao dvosjekli mač.
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 Ona ne pazi na put života, ne mari što su joj staze kolebljive.
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 Zato me sada poslušaj, sine, i ne odstupaj od riječi mojih usta.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Neka je put tvoj daleko od nje i ne približuj se vratima njezine kuće,
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 da drugima ne bi dao svoju slavu i okrutnima svoje godine;
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 da se ne bi tuđinci nasitili tvoga dobra i da tvoja zaslužba ne ode u tuđu kuću;
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 da ne ridaš na koncu kad ti nestane tijela i puti
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 i da ne kažeš: “Oh, kako sam mrzio pouku i kako mi je srce preziralo ukor!
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 I ne slušah glasa svojih učitelja, niti priklonih uho onima što me poučavahu.
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 I umalo ne zapadoh u svako zlo, usred zbora i zajednice!”
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Pij vodu iz svoje nakapnice i onu što teče iz tvoga studenca.
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Moraju li se tvoji izvori razlijevati i tvoji potoci teći ulicama?
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 Nego neka oni budu samo tvoji, a ne i tuđinaca koji su uza te.
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Neka je blagoslovljen izvor tvoj i raduj se sa ženom svoje mladosti:
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 neka ti je kao mila košuta i ljupka gazela, neka te grudi njene opajaju u svako doba, njezina ljubav zatravljuje bez prestanka!
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 TÓa zašto bi se, sine moj, zanosio preljubnicom i grlio tuđinki njedra?
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 Jer pred Jahvinim su očima čovjekovi putovi i on motri sve njegove staze.
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 Opakoga će uhvatiti njegova zloća i sapet će ga užad njegovih grijeha.
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 Umrijet će jer nema pouke, propast će zbog svoje goleme gluposti.
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
