< Mudre Izreke 26 >
1 Kao snijeg ljeti ili kiša o žetvi, tako pristaju počasti bezumnomu.
Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
2 Kao vrabac kad prhne i lastavica kad odleti, tako se i bezrazložna kletva ne ispunja.
Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
3 Bič konju, uzda magarcu, a šiba leđima bezumnika.
Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
4 Ne odgovaraj bezumniku po njegovoj ludosti, da mu i sam ne postaneš jednak.
Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
5 Odgovori bezumniku po ludosti njegovoj, da se ne bi učinio sam sebi mudar.
Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
6 Odsijeca noge sebi i gorčinu pije tko po bezumnom poruke šalje.
Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
7 Klecava bedra u hromoga - mudra je izreka u ustima bezumničkim.
Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
8 Kamen za praćku vezuje tko bezumnom iskazuje čast.
Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
9 Trnovita grana u ruci pijanice: mudra izreka u ustima bezumnika.
Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
10 Strijelac koji ranjava sve prolaznike: takav je onaj tko unajmljuje bezumnika.
Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
11 Bezumnik se vraća svojoj ludosti kao što se pas vraća na svoju bljuvotinu.
Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
12 Vidiš li čovjeka koji se sam sebi mudrim čini? Znaj, i od bezumnika ima više nade nego od njega!
Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
13 Lijenčina veli: “Zvijer je na putu, i lav je na ulicama.”
Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
14 Kao što se vrata okreću na stožerima svojim, tako i lijenčina na postelji svojoj.
Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
15 Lijenčina umače ruku u zdjelu, ali je ne može prinijeti ustima.
Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
16 Lijenčina se čini sebi mudrijim od sedmorice koji umno odgovaraju.
Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
17 Psa za uši hvata tko se, u prolazu, umiješa u raspru koja ga se ne tiče.
Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
18 Kao bjesomučnik koji baca zublje, strelice i sije smrt,
Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
19 takav je čovjek koji vara bližnjega svoga i veli: “Samo se našalih.”
Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
20 Kad nestane drva, oganj se gasi, i kad više nema klevetnika, prestaje svađa.
Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
21 Ugljen je za žeravnicu i drvo za oganj, a svadljivac da raspaljuje svađu.
Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
22 Klevetnikove su riječi kao slastice: spuštaju se u dno utrobe.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
23 Srebrna gleđa preko zemljana suđa: laskave usne i opako srce.
Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
24 Mrzitelj hini usnama svojim, a u sebi nosi prijevaru;
Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
25 ne vjeruj mu kad ljupkim glasom govori, jer u srcu mu je sedam grdila;
Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
26 ako himbom skriva mržnju, njegova će se opačina otkriti na zboru.
Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
27 Tko jamu kopa, sam u nju pada, i tko kamen valja, na njega se prevaljuje.
Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
28 Lažljiv jezik mrzi svoje žrtve, laskava usta propast spremaju.
Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.