Mudre Izreke 25
1 I ovo su mudre izreke Salomonove; sabrali ih ljudi Ezekije, kralja judejskog.
Ankaŭ ĉi tio estas sentencoj de Salomono, kiujn kolektis la viroj de Ĥizkija, reĝo de Judujo.
2 Slava je Božja sakrivati stvar, a slava kraljevska istraživati je.
Honoro de Dio estas kaŝi aferon; Sed honoro de reĝoj estas esplori aferon.
3 Neistražljivo je nebo u visinu, zemlja u dubinu i srce kraljevsko.
La ĉielo estas alta, la tero estas profunda, Kaj la koro de reĝoj estas neesplorebla.
4 Ukloni trosku od srebra, i uspjet će posao zlataru.
Forigu de arĝento la almiksaĵon, Kaj la puriganto ricevos vazon.
5 Ukloni opakoga ispred kralja, i utvrdit će se pravicom prijestol njegov.
Forigu malvirtulon de la reĝo, Kaj lia trono fortikiĝos en justeco.
6 Ne veličaj se pred kraljem i ne sjedaj na mjesto velikaško,
Ne montru vin granda antaŭ la reĝo, Kaj sur la loko de eminentuloj ne stariĝu;
7 jer je bolje da ti se kaže: “Popni se gore” nego da te ponize pred odličnikom.
Ĉar pli bone estas, se oni diros al vi: Leviĝu ĉi tien, Ol se oni malaltigos vin antaŭ eminentulo, Kiun vidis viaj okuloj.
8 Što su ti oči vidjele ne iznosi prebrzo na raspru; jer što ćeš učiniti na koncu kad te opovrgne bližnji tvoj?
Ne komencu tuj disputi; Ĉar kion vi faros poste, kiam via proksimulo vin hontigos?
9 Kad si u parbi s bližnjim svojim, ne otkrivaj tuđe tajne,
Faru disputon kun via proksimulo mem, Sed sekreton de aliulo ne malkaŝu;
10 da te ne izgrdi tko čuje i da ti se kleveta ne vrati.
Ĉar alie aŭdanto vin riproĉos, Kaj vian babilon vi jam ne povos repreni.
11 Riječi kazane u pravo vrijeme zlatne su jabuke u srebrnim posudama.
Vorto dirita en ĝusta tempo Estas kiel oraj pomoj sur retaĵo arĝenta.
12 Mudrac koji kori uhu je poslušnu zlatan prsten i ogrlica od tanka zlata.
Kiel ora orelringo kaj multekosta kolringo, Tiel estas saĝa admonanto por aŭskultanta orelo.
13 Vjeran je glasnik onomu tko ga šalje kao ledena studen u doba žetve: on krijepi dušu svoga gospodara.
Kiel malvarmo de neĝo en la tempo de rikolto, Tiel estas fidela sendito por siaj sendintoj: Li revigligas la animon de sia sinjoro.
14 Tko se diči lažljivim darom, on je kao oblak i vjetar bez kiše.
Kiel nuboj kaj vento sen pluvo, Tiel estas homo, kiu fanfaronas per dono, kiun li ne faras.
15 Strpljivošću se ublažava sudac, mek jezik i kosti lomi.
Per pacienco oni altiras al si potenculon, Kaj mola parolo rompas oston.
16 Kad naiđeš na med, jedi umjereno, kako se ne bi prejeo i pojedeno izbljuvao.
Kiam vi trovis mielon, manĝu, kiom vi bezonas, Por ke vi ne fariĝu tro sata kaj ne elvomu ĝin.
17 Rijetko zalazi u kuću bližnjega svoga, da te se ne zasiti i ne zamrzi na te.
Detenu vian piedon de la domo de via proksimulo; Ĉar alie vi tedus lin kaj li vin malamus.
18 Čovjek koji svjedoči lažno na bližnjega svoga on je kao bojni malj i mač i oštra strijela.
Kiel martelo kaj glavo kaj akra sago Estas tiu homo, kiu parolas pri sia proksimulo malveran ateston.
19 Uzdanje u bezbožnika na dan nevolje - krnjav je zub i noga klecava.
Kiel putra dento kaj malforta piedo Estas nefidinda espero en tago de mizero.
20 Kao onaj koji skida haljinu u zimski dan ili ocat lije na ranu, takav je onaj tko pjeva pjesmu turobnu srcu.
Kiel demeto de vesto en tempo de malvarmo, kiel vinagro sur natro, Tiel estas kantado de kantoj al koro suferanta.
21 Ako je gladan neprijatelj tvoj, nahrani ga kruhom, i ako je žedan, napoji ga vodom.
Se via malamanto estas malsata, manĝigu al li panon; Kaj se li estas soifa, trinkigu al li akvon;
22 Jer mu zgrćeš ugljevlje na glavu i Jahve će ti platiti.
Ĉar fajrajn karbojn vi kolektos sur lia kapo, Kaj la Eternulo vin rekompencos.
23 Sjeverni vjetar donosi dažd, a himben jezik srdito lice.
Norda vento kaŭzas pluvon, Kaj ĉagrenita vizaĝo kaŝatan parolon.
24 Bolje je stanovati pod rubom krova nego u zajedničkoj kući sa ženom svadljivom.
Pli bone estas loĝi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.
25 Kao studena voda žednu grlu, takva je dobra vijest iz zemlje daleke.
Kiel malvarma akvo por suferanto de soifo, Tiel estas bona sciigo el lando malproksima.
26 Kao zatrpan izvor i vrelo zamućeno, takav je pravednik koji kleca pred opakim.
Virtulo, kiu falas antaŭ malvirtulo, Estas malklara fonto kaj malbonigita puto.
27 Jesti mnogo meda nije dobro niti tražiti pretjerane časti.
Ne bone estas manĝi tro multe da mielo; Kaj ne glore estas serĉi sian gloron.
28 Grad razvaljen i bez zidova - takav je čovjek koji nema vlasti nad sobom.
Homo, kiu ne povas regi sian spiriton, Estas urbo detruita, kiu ne havas muron.
