< Mudre Izreke 24 >
1 Ne zavidi opakim ljudima niti želi da budeš s njima.
Ne sekvu malbonajn homojn, Kaj ne deziru esti kun ili;
2 Jer im srce smišlja nasilje i usne govore o nedjelu.
Ĉar ilia koro pensas pri perfortaĵo, Kaj ilia buŝo parolas malbonaĵon.
3 Mudrošću se zida kuća i razborom utvrđuje,
Per saĝo konstruiĝas domo, Kaj per prudento ĝi fortikiĝas;
4 i po znanju se pune klijeti svakim blagom dragocjenim i ljupkim.
Kaj per sciado la ĉambroj pleniĝas Per ĉia havo grandvalora kaj agrabla.
5 Bolji je mudar od jakoga i čovjek razuman od silne ljudine.
Homo saĝa havas forton, Kaj homo prudenta estas potenca.
6 Jer s promišljanjem se ide u boj i pobjeda je u mnoštvu savjetnika.
Kun pripenso faru militon; Kaj venko venas per multe da konsilantoj.
7 Previsoka je bezumnomu mudrost: zato na sudu ne otvara usta svojih!
Tro alta estas la saĝo por malsaĝulo; Ĉe la pordego li ne malfermos sian buŝon.
8 Tko smišlja zlo zove se učitelj podmukli.
Kiu intencas fari malbonon, Tiun oni nomas maliculo.
9 Ludost samo grijeh snuje, i podrugljivac je mrzak ljudima.
Malico de malsaĝulo estas peko; Kaj blasfemanto estas abomenaĵo por homo.
10 Kloneš li u dan bijede, bijedna je tvoja snaga.
Se vi montriĝis malforta en tago de mizero, Via forto estas ja malgranda.
11 Izbavi one koje vode u smrt; i spasavaj one koji posrćući idu na stratište.
Savu tiujn, kiujn oni prenis por mortigi, Kaj ne fortiriĝu de tiuj, kiuj estas kondamnitaj al morto.
12 Ako kažeš: “Nismo za to znali”, ne razumije li onaj koji ispituje srca? I ne znade li onaj koji ti čuva dušu? I ne plaća li on svakomu po njegovim djelima?
Se vi diras: Ni tion ne sciis, La esploranto de koroj ja komprenas, Kaj la gardanto de via animo ja scias, Kaj Li redonas al homo laŭ liaj faroj.
13 Jedi med, sine moj, jer je dobar, i saće je slatko nepcu tvome.
Manĝu, mia filo, mielon, ĉar ĝi estas bona; Kaj la mieltavolo estas dolĉa por via gorĝo;
14 Takva je, znaj, i mudrost tvojoj duši: ako je nađeš, našao si budućnost i nada tvoja neće propasti.
Tia estas por via animo la sciado de saĝo, se vi ĝin trovis, Kaj ekzistas estonteco, kaj via espero ne pereos.
15 Ne postavljaj, opaki, zasjede stanu pravednikovu, ne čini nasilja boravištu njegovu;
Ne insidu, ho malvirtulo, kontraŭ la domo de virtulo; Ne ataku lian ripozejon;
16 jer padne li pravednik i sedam puta, on ustaje, a opaki propadaju u nesreći.
Ĉar sep fojojn virtulo falos, kaj tamen leviĝos; Sed malvirtuloj implikiĝas en la malfeliĉo.
17 Ne veseli se kad padne neprijatelj tvoj i ne kliči srcem kada on posrće,
Kiam falas via malamiko, ne ĝoju, Kaj ĉe lia malfeliĉo via koro ne plezuriĝu;
18 da ne bi vidio Jahve i za zlo uzeo i obratio srdžbu svoju od njega.
Ĉar eble la Eternulo vidos, kaj tio ne plaĉos al Li, Kaj Li returnos de li Sian koleron.
19 Nemoj se srditi zbog zločinaca, nemoj zavidjeti opakima,
Ne koleru kontraŭ malbonfarantoj, Kaj ne enviu la malvirtulojn;
20 jer zao čovjek nema budućnosti, svjetiljka opakih gasi se.
Ĉar la malbonulo ne havos estontecon; La lumilo de malvirtuloj estingiĝos.
21 Boj se Jahve, sine moj, i kralja: i ne buni se ni protiv jednoga ni protiv drugoga.
Timu, mia filo, la Eternulon kaj la reĝon; Kun ribeluloj ne komunikiĝu.
22 Jer iznenada provaljuje nesreća njihova i tko zna kad će doći propast njihova.
Ĉar subite venos ilia pereo; Kaj kiu scias, kiam venos la puno de ambaŭ?
23 I ovo je od mudraca: Ne valja biti pristran na sudu.
Ankaŭ ĉi tio estas vortoj de saĝuloj: Konsideri personojn ĉe juĝado estas ne bone.
24 Tko opakomu veli: “Pravedan si”, proklinju ga narodi i kunu puci;
Kiu diras al malvirtulo: Vi estas virtulo, Tiun malbenos popoloj, tiun malamos gentoj.
25 a oni koji ga ukore nalaze zadovoljstvo, i na njih dolazi blagoslov sreće.
Sed kiuj faras riproĉojn, tiuj plaĉas, Kaj sur ilin venos bona beno.
26 U usta ljubi tko odgovara pošteno.
Kiu respondas ĝustajn vortojn, Tiu kisas per la lipoj.
27 Svrši svoj posao vani i uredi svoje polje, potom i kuću svoju zidaj.
Plenumu vian laboron ekstere, Pretigu ĉion sur via kampo; Kaj poste aranĝu vian domon.
28 Ne svjedoči lažno na bližnjega svoga: zar ćeš varati usnama svojim?
Ne atestu sen kaŭzo kontraŭ via proksimulo; Ĉu vi trompus per via buŝo?
29 Ne reci: “Kako je on meni učinio, tako ću i ja njemu; platit ću tom čovjeku po djelu njegovu!”
Ne diru: Kiel li agis kontraŭ mi, tiel mi agos kontraŭ li; Mi redonos al la homo laŭ lia faro.
30 Prolazio sam mimo polje nekog lijenčine i mimo vinograd nekog luđaka,
Mi pasis tra kampo de homo maldiligenta Kaj tra vinberĝardeno de sensaĝulo;
31 i gle, sve bijaše zaraslo u koprive, i sve pokrio čkalj, i kamena ograda porušena.
Kaj jen ĉie elkreskis urtiko, Ĉio estas kovrita de dornoj, Kaj la ŝtona muro estas detruita.
32 Vidjeh to i pohranih u srcu, promotrih i uzeh pouku:
Kaj kiam mi vidis, mi prenis ĝin en mian koron, Mi rigardis, kaj ricevis instruon:
33 “Još malo odspavaj, još malo odrijemaj, još malo podvij ruke za počinak,
Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;
34 i doći će tvoje siromaštvo kao skitač i oskudica kao oružanik!”
Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.