< Mudre Izreke 24 >
1 Ne zavidi opakim ljudima niti želi da budeš s njima.
Pis adamlara qibtə etmə, Onlara qoşulmaq istəmə.
2 Jer im srce smišlja nasilje i usne govore o nedjelu.
Çünki ürəklərində zalımlığı fikirləşər, Dilləri qəddarlıqdan danışar.
3 Mudrošću se zida kuća i razborom utvrđuje,
Ev hikmətlə tikilər, Dərrakə ilə möhkəmlənər.
4 i po znanju se pune klijeti svakim blagom dragocjenim i ljupkim.
Mənzillər bilik vasitəsilə, Hər cür dəyərli, yaxşı şeylərlə dolar.
5 Bolji je mudar od jakoga i čovjek razuman od silne ljudine.
Hikmətli kişi qüvvətli olar, Bilikli adam öz gücünü artırar.
6 Jer s promišljanjem se ide u boj i pobjeda je u mnoštvu savjetnika.
Düzgün məsləhətlə müharibə edə bilərsən, Doğru nəsihət verən çoxdursa, qələbəyə çatarsan.
7 Previsoka je bezumnomu mudrost: zato na sudu ne otvara usta svojih!
Səfeh üçün hikmət əlçatmazdır, Darvazada susub ağzını açmır.
8 Tko smišlja zlo zove se učitelj podmukli.
Şər quran fitnəkar adlanar,
9 Ludost samo grijeh snuje, i podrugljivac je mrzak ljudima.
Səfehin pis əməlləri günah sayılar, Rişxəndçilər insanlarda ikrah yaradar.
10 Kloneš li u dan bijede, bijedna je tvoja snaga.
Dar gündə taqətdən düşsən, Necə də zəif adamsan!
11 Izbavi one koje vode u smrt; i spasavaj one koji posrćući idu na stratište.
Ölümə aparılanları qurtar, Qırğın təhlükəsi altında olanları geri çək.
12 Ako kažeš: “Nismo za to znali”, ne razumije li onaj koji ispituje srca? I ne znade li onaj koji ti čuva dušu? I ne plaća li on svakomu po njegovim djelima?
Desən ki, bax bundan xəbərim yox idi, Ürəkləri yoxlayan bunu görməzmi? Canını qoruyan bunu bilməzmi? İnsan əməlinə görə Ondan əvəz almazmı?
13 Jedi med, sine moj, jer je dobar, i saće je slatko nepcu tvome.
Oğlum, bal ye, xeyri var, Şanı balının şirin dadı damağında qalar.
14 Takva je, znaj, i mudrost tvojoj duši: ako je nađeš, našao si budućnost i nada tvoja neće propasti.
Bil ki, hikmət də canın üçün belə olar, Onu tapsan, nəticəsi də var, Ümidin boşa çıxmaz.
15 Ne postavljaj, opaki, zasjede stanu pravednikovu, ne čini nasilja boravištu njegovu;
Ey şər insan, salehin yurdu üçün pusqu qurma, Onun evini soyma.
16 jer padne li pravednik i sedam puta, on ustaje, a opaki propadaju u nesreći.
Saleh yeddi dəfə yıxılsa belə, yenə qalxar, Şər insan büdrəsə, bəlaya düçar olar.
17 Ne veseli se kad padne neprijatelj tvoj i ne kliči srcem kada on posrće,
Düşməninin yıxılmasına sevinmə, Onun büdrəməsinə görə ürəyin fərəhlənməsin.
18 da ne bi vidio Jahve i za zlo uzeo i obratio srdžbu svoju od njega.
Yoxsa Rəbb görər, bundan xoşu gəlməz, Düşmənin üzərindən qəzəbini götürər.
19 Nemoj se srditi zbog zločinaca, nemoj zavidjeti opakima,
Pislik edənlərə görə qəzəblənmə, Şər insanlara qibtə etmə,
20 jer zao čovjek nema budućnosti, svjetiljka opakih gasi se.
Çünki pis insanın axırı yoxdur, Şər adamın çırağı sönər.
21 Boj se Jahve, sine moj, i kralja: i ne buni se ni protiv jednoga ni protiv drugoga.
Oğlum, Rəbdən və padşahdan qorx, Xəyanətkarlarla yoldaş olmaqdan çəkin.
22 Jer iznenada provaljuje nesreća njihova i tko zna kad će doći propast njihova.
Onların bəlası qəfildən gəlir. Hər ikisinin verəcəyi cəzanı kim bilir?
23 I ovo je od mudraca: Ne valja biti pristran na sudu.
Bu sözləri də hikmətlilər deyib: Məhkəmədə tərəfkeşlik etmək yaxşı deyil.
24 Tko opakomu veli: “Pravedan si”, proklinju ga narodi i kunu puci;
Pis insana «sən salehsən» deyəni xalqlar qınayar, Ümmətlər lənət yağdırar.
25 a oni koji ga ukore nalaze zadovoljstvo, i na njih dolazi blagoslov sreće.
Amma onu danlayanlar xeyir tapar, Başlarından bol bərəkət yağar.
26 U usta ljubi tko odgovara pošteno.
İnsana doğru cavab verən Sanki onun üzündən öpər.
27 Svrši svoj posao vani i uredi svoje polje, potom i kuću svoju zidaj.
Əvvəlcə çöldəki işini qurtar, Zəmi sal, sonra evini tik.
28 Ne svjedoči lažno na bližnjega svoga: zar ćeš varati usnama svojim?
Qonşunun əleyhinə haqsız şahidlik etmə, Qoy dilindən yalan söz çıxmasın.
29 Ne reci: “Kako je on meni učinio, tako ću i ja njemu; platit ću tom čovjeku po djelu njegovu!”
Demə: «Mənə etdiyini mən də ona edəcəyəm, Onun əməlinin əvəzini verəcəyəm».
30 Prolazio sam mimo polje nekog lijenčine i mimo vinograd nekog luđaka,
Tənbəlin zəmisindən, Qanmazın üzümlüyündən keçdim.
31 i gle, sve bijaše zaraslo u koprive, i sve pokrio čkalj, i kamena ograda porušena.
Gördüm hər yanı tikan basıb, Gicitkən bürüyüb, daşı-divarı uçub.
32 Vidjeh to i pohranih u srcu, promotrih i uzeh pouku:
Baxaraq ona diqqət yetirdim, Bundan ibrət götürdüm:
33 “Još malo odspavaj, još malo odrijemaj, još malo podvij ruke za počinak,
Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
34 i doći će tvoje siromaštvo kao skitač i oskudica kao oružanik!”
Yoxsulluq üstünə soyğunçu kimi, Ehtiyac üstünə quldur kimi hücum çəkər.