Matej 8
1 Kad je Isus sišao s gore, pohrli za njim silan svijet.
യദാ സ പർവ്വതാദ് അവാരോഹത് തദാ ബഹവോ മാനവാസ്തത്പശ്ചാദ് വവ്രജുഃ|
2 I gle, pristupi neki gubavac, pokloni mu se do zemlje i reče: “Gospodine, ako hoćeš, možeš me očistiti.”
ഏകഃ കുഷ്ഠവാൻ ആഗത്യ തം പ്രണമ്യ ബഭാഷേ, ഹേ പ്രഭോ, യദി ഭവാൻ സംമന്യതേ, തർഹി മാം നിരാമയം കർത്തും ശക്നോതി|
3 Isus pruži ruku i dotakne ga se govoreći: “Hoću, očisti se!” I odmah se očisti od gube.
തതോ യീശുഃ കരം പ്രസാര്യ്യ തസ്യാങ്ഗം സ്പൃശൻ വ്യാജഹാര, സമ്മന്യേഽഹം ത്വം നിരാമയോ ഭവ; തേന സ തത്ക്ഷണാത് കുഷ്ഠേനാമോചി|
4 Kaže mu Isus: “Pazi, nikomu ne kazuj, nego idi, pokaži se svećeniku i prinesi dar što ga propisa Mojsije, njima za svjedočanstvo.”
തതോ യീശുസ്തം ജഗാദ, അവധേഹി കഥാമേതാം കശ്ചിദപി മാ ബ്രൂഹി, കിന്തു യാജകസ്യ സന്നിധിം ഗത്വാ സ്വാത്മാനം ദർശയ മനുജേഭ്യോ നിജനിരാമയത്വം പ്രമാണയിതും മൂസാനിരൂപിതം ദ്രവ്യമ് ഉത്സൃജ ച|
5 Kad uđe u Kafarnaum, pristupi mu satnik pa ga zamoli:
തദനന്തരം യീശുനാ കഫർനാഹൂമ്നാമനി നഗരേ പ്രവിഷ്ടേ കശ്ചിത് ശതസേനാപതിസ്തത്സമീപമ് ആഗത്യ വിനീയ ബഭാഷേ,
6 “Gospodine, sluga mi leži kod kuće uzet, u strašnim mukama.”
ഹേ പ്രഭോ, മദീയ ഏകോ ദാസഃ പക്ഷാഘാതവ്യാധിനാ ഭൃശം വ്യഥിതഃ, സതു ശയനീയ ആസ്തേ|
7 Kaže mu: “Ja ću doći izliječiti ga.”
തദാനീം യീശുസ്തസ്മൈ കഥിതവാൻ, അഹം ഗത്വാ തം നിരാമയം കരിഷ്യാമി|
8 Odgovori satnik: “Gospodine, nisam dostojan da uđeš pod krov moj, nego samo reci riječ i izliječen će biti sluga moj.
തതഃ സ ശതസേനാപതിഃ പ്രത്യവദത്, ഹേ പ്രഭോ, ഭവാൻ യത് മമ ഗേഹമധ്യം യാതി തദ്യോഗ്യഭാജനം നാഹമസ്മി; വാങ്മാത്രമ് ആദിശതു, തേനൈവ മമ ദാസോ നിരാമയോ ഭവിഷ്യതി|
9 Ta i ja, premda sam čovjek pod vlašću, imam pod sobom vojnike pa reknem jednomu: 'Idi!' - i ode, drugomu: 'Dođi!' - i dođe, a sluzi svomu: 'Učini to' - i učini.”
യതോ മയി പരനിധ്നേഽപി മമ നിദേശവശ്യാഃ കതി കതി സേനാഃ സന്തി, തത ഏകസ്മിൻ യാഹീത്യുക്തേ സ യാതി, തദന്യസ്മിൻ ഏഹീത്യുക്തേ സ ആയാതി, തഥാ മമ നിജദാസേ കർമ്മൈതത് കുർവ്വിത്യുക്തേ സ തത് കരോതി|
10 Čuvši to, zadivi se Isus i reče onima koji su išli za njim: “Zaista, kažem vam, ni u koga u Izraelu ne nađoh tolike vjere.
തദാനീം യീശുസ്തസ്യൈതത് വചോ നിശമ്യ വിസ്മയാപന്നോഽഭൂത്; നിജപശ്ചാദ്ഗാമിനോ മാനവാൻ അവോച്ച, യുഷ്മാൻ തഥ്യം വച്മി, ഇസ്രായേലീയലോകാനാം മധ്യേഽപി നൈതാദൃശോ വിശ്വാസോ മയാ പ്രാപ്തഃ|
11 A kažem vam: Mnogi će s istoka i zapada doći i sjesti za stol s Abrahamom, Izakom i Jakovom u kraljevstvu nebeskom,
അന്യച്ചാഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, ബഹവഃ പൂർവ്വസ്യാഃ പശ്ചിമായാശ്ച ദിശ ആഗത്യ ഇബ്രാഹീമാ ഇസ്ഹാകാ യാകൂബാ ച സാകമ് മിലിത്വാ സമുപവേക്ഷ്യന്തി;
12 a sinovi će kraljevstva biti izbačeni van u tamu. Ondje će biti plač i škrgut zubi.”
കിന്തു യത്ര സ്ഥാനേ രോദനദന്തഘർഷണേ ഭവതസ്തസ്മിൻ ബഹിർഭൂതതമിസ്രേ രാജ്യസ്യ സന്താനാ നിക്ഷേസ്യന്തേ|
13 I reče Isus satniku: “Idi, neka ti bude kako si vjerovao!” I ozdravi sluga u taj čas.
തതഃ പരം യീശുസ്തം ശതസേനാപതിം ജഗാദ, യാഹി, തവ പ്രതീത്യനുസാരതോ മങ്ഗലം ഭൂയാത്; തദാ തസ്മിന്നേവ ദണ്ഡേ തദീയദാസോ നിരാമയോ ബഭൂവ|
14 Ušavši u kuću Petrovu, Isus ugleda njegovu punicu koja ležaše u ognjici.
അനന്തരം യീശുഃ പിതരസ്യ ഗേഹമുപസ്ഥായ ജ്വരേണ പീഡിതാം ശയനീയസ്ഥിതാം തസ്യ ശ്വശ്രൂം വീക്ഷാഞ്ചക്രേ|
15 Dotače joj se ruke i pusti je ognjica. Ona ustade i posluživaše mu.
തതസ്തേന തസ്യാഃ കരസ്യ സ്പൃഷ്ടതവാത് ജ്വരസ്താം തത്യാജ, തദാ സാ സമുത്ഥായ താൻ സിഷേവേ|
16 A uvečer mu doniješe mnoge opsjednute. On izagna duhove riječju i sve bolesnike ozdravi -
അനന്തരം സന്ധ്യായാം സത്യാം ബഹുശോ ഭൂതഗ്രസ്തമനുജാൻ തസ്യ സമീപമ് ആനിന്യുഃ സ ച വാക്യേന ഭൂതാൻ ത്യാജയാമാസ, സർവ്വപ്രകാരപീഡിതജനാംശ്ച നിരാമയാൻ ചകാര;
17 da se ispuni što je rečeno po Izaiji proroku: On slabosti naše uze i boli ponese.
തസ്മാത്, സർവ്വാ ദുർബ്ബലതാസ്മാകം തേനൈവ പരിധാരിതാ| അസ്മാകം സകലം വ്യാധിം സഏവ സംഗൃഹീതവാൻ| യദേതദ്വചനം യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനോക്തമാസീത്, തത്തദാ സഫലമഭവത്|
18 Kad Isus vidje mnoštvo oko sebe, zapovjedi da se prijeđe prijeko.
അനന്തരം യീശുശ്ചതുർദിക്ഷു ജനനിവഹം വിലോക്യ തടിന്യാഃ പാരം യാതും ശിഷ്യാൻ ആദിദേശ|
19 I pristupi jedan pismoznanac te mu reče: “Učitelju, za tobom ću kamo god ti pošao.”
തദാനീമ് ഏക ഉപാധ്യായ ആഗത്യ കഥിതവാൻ, ഹേ ഗുരോ, ഭവാൻ യത്ര യാസ്യതി തത്രാഹമപി ഭവതഃ പശ്ചാദ് യാസ്യാമി|
20 Kaže mu Isus: “Lisice imaju jazbine i ptice nebeske gnijezda, a Sin Čovječji nema gdje bi glavu naslonio.”
തതോ യീശു ർജഗാദ, ക്രോഷ്ടുഃ സ്ഥാതും സ്ഥാനം വിദ്യതേ, വിഹായസോ വിഹങ്ഗമാനാം നീഡാനി ച സന്തി; കിന്തു മനുഷ്യപുത്രസ്യ ശിരഃ സ്ഥാപയിതും സ്ഥാനം ന വിദ്യതേ|
21 Drugi mu od učenika reče: “Gospodine, dopusti mi da prije odem i pokopam svoga oca.”
അനന്തരമ് അപര ഏകഃ ശിഷ്യസ്തം ബഭാഷേ, ഹേ പ്രഭോ, പ്രഥമതോ മമ പിതരം ശ്മശാനേ നിധാതും ഗമനാർഥം മാമ് അനുമന്യസ്വ|
22 Isus mu kaže: “Hajde za mnom i pusti neka mrtvi pokapaju svoje mrtve.”
തതോ യീശുരുക്തവാൻ മൃതാ മൃതാൻ ശ്മശാനേ നിദധതു, ത്വം മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|
23 Kad uđe u lađu, pođoše za njim njegovi učenici.
അനന്തരം തസ്മിൻ നാവമാരൂഢേ തസ്യ ശിഷ്യാസ്തത്പശ്ചാത് ജഗ്മുഃ|
24 I gle, žestok vihor nasta na moru tako da lađu prekrivahu valovi. A on je spavao.
പശ്ചാത് സാഗരസ്യ മധ്യം തേഷു ഗതേഷു താദൃശഃ പ്രബലോ ഝഞ്ഭ്ശനില ഉദതിഷ്ഠത്, യേന മഹാതരങ്ഗ ഉത്ഥായ തരണിം ഛാദിതവാൻ, കിന്തു സ നിദ്രിത ആസീത്|
25 Oni pristupiše i probudiše ga govoreći: “Gospodine, spasi, pogibosmo!”
തദാ ശിഷ്യാ ആഗത്യ തസ്യ നിദ്രാഭങ്ഗം കൃത്വാ കഥയാമാസുഃ, ഹേ പ്രഭോ, വയം മ്രിയാമഹേ, ഭവാൻ അസ്മാകം പ്രാണാൻ രക്ഷതു|
26 Kaže im: “Što ste plašljivi, malovjerni?” Tada ustade i zaprijeti vjetrovima i moru te nasta velika utiha.
തദാ സ താൻ ഉക്തവാൻ, ഹേ അൽപവിശ്വാസിനോ യൂയം കുതോ വിഭീഥ? തതഃ സ ഉത്ഥായ വാതം സാഗരഞ്ച തർജയാമാസ, തതോ നിർവ്വാതമഭവത്|
27 A ljudi su u čudu pitali: “Tko je taj da mu se i vjetrovi i more pokoravaju?”
അപരം മനുജാ വിസ്മയം വിലോക്യ കഥയാമാസുഃ, അഹോ വാതസരിത്പതീ അസ്യ കിമാജ്ഞാഗ്രാഹിണൗ? കീദൃശോഽയം മാനവഃ|
28 I kada dođe prijeko, u gadarski kraj, eto mu u susret dvaju opsjednutih: izlazili su iz grobnica, silno goropadni, te nitko nije mogao proći onim putem.
അനന്തരം സ പാരം ഗത്വാ ഗിദേരീയദേശമ് ഉപസ്ഥിതവാൻ; തദാ ദ്വൗ ഭൂതഗ്രസ്തമനുജൗ ശ്മശാനസ്ഥാനാദ് ബഹി ർഭൂത്വാ തം സാക്ഷാത് കൃതവന്തൗ, താവേതാദൃശൗ പ്രചണ്ഡാവാസ്താം യത് തേന സ്ഥാനേന കോപി യാതും നാശക്നോത്|
29 I gle, povikaše: “Što ti imaš s nama, Sine Božji? Došao si ovamo prije vremena mučiti nas?”
താവുചൈഃ കഥയാമാസതുഃ, ഹേ ഈശ്വരസ്യ സൂനോ യീശോ, ത്വയാ സാകമ് ആവയോഃ കഃ സമ്ബന്ധഃ? നിരൂപിതകാലാത് പ്രാഗേവ കിമാവാഭ്യാം യാതനാം ദാതുമ് അത്രാഗതോസി?
30 A podalje od njih paslo je veliko krdo svinja.
തദാനീം താഭ്യാം കിഞ്ചിദ് ദൂരേ വരാഹാണാമ് ഏകോ മഹാവ്രജോഽചരത്|
31 Zlodusi ga zaklinjahu: “Ako nas istjeraš, pošalji nas u ovo krdo svinja.”
തതോ ഭൂതൗ തൗ തസ്യാന്തികേ വിനീയ കഥയാമാസതുഃ, യദ്യാവാം ത്യാജയസി, തർഹി വരാഹാണാം മധ്യേവ്രജമ് ആവാം പ്രേരയ|
32 On im reče: “Idite!” Oni iziđoše i uđoše u svinje. I gle, sve krdo jurnu niz obronak u more i podavi se u vodama.
തദാ യീശുരവദത് യാതം, അനന്തരം തൗ യദാ മനുജൗ വിഹായ വരാഹാൻ ആശ്രിതവന്തൗ, തദാ തേ സർവ്വേ വരാഹാ ഉച്ചസ്ഥാനാത് മഹാജവേന ധാവന്തഃ സാഗരീയതോയേ മജ്ജന്തോ മമ്രുഃ|
33 A svinjari pobjegoše, odoše u grad te razglasiše sve, napose o opsjednutima.
തതോ വരാഹരക്ഷകാഃ പലായമാനാ മധ്യേനഗരം തൗ ഭൂതഗ്രസ്തൗ പ്രതി യദ്യദ് അഘടത, താഃ സർവ്വവാർത്താ അവദൻ|
34 I gle, sav grad iziđe u susret Isusu. Kad ga ugledaše, zamole ga da ode iz njihova kraja.
തതോ നാഗരികാഃ സർവ്വേ മനുജാ യീശും സാക്ഷാത് കർത്തും ബഹിരായാതാഃ തഞ്ച വിലോക്യ പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ ഭവാൻ അസ്മാകം സീമാതോ യാതു|
