Matej 21
1 Kad se približiše Jeruzalemu te dođoše u Betfagu, na Maslinskoj gori, posla Isus dvojicu učenika
അനന്തരം തേഷു യിരൂശാലമ്നഗരസ്യ സമീപവേർത്തിനോ ജൈതുനനാമകധരാധരസ്യ സമീപസ്ഥ്തിം ബൈത്ഫഗിഗ്രാമമ് ആഗതേഷു, യീശുഃ ശിഷ്യദ്വയം പ്രേഷയൻ ജഗാദ,
2 govoreći: “Pođite u selo pred vama i odmah ćete naći privezanu magaricu i uz nju magare. Odriješite ih i dovedite k meni.
യുവാം സമ്മുഖസ്ഥഗ്രാമം ഗത്വാ ബദ്ധാം യാം സവത്സാം ഗർദ്ദഭീം ഹഠാത് പ്രാപ്സ്യഥഃ, താം മോചയിത്വാ മദന്തികമ് ആനയതം|
3 Ako vam tko što rekne, recite: 'Gospodinu trebaju', i odmah će ih pustiti.”
തത്ര യദി കശ്ചിത് കിഞ്ചിദ് വക്ഷ്യതി, തർഹി വദിഷ്യഥഃ, ഏതസ്യാം പ്രഭോഃ പ്രയോജനമാസ്തേ, തേന സ തത്ക്ഷണാത് പ്രഹേഷ്യതി|
4 To se dogodi da se ispuni što je rečeno po proroku:
സീയോനഃ കന്യകാം യൂയം ഭാഷധ്വമിതി ഭാരതീം| പശ്യ തേ നമ്രശീലഃ സൻ നൃപ ആരുഹ്യ ഗർദഭീം| അർഥാദാരുഹ്യ തദ്വത്സമായാസ്യതി ത്വദന്തികം|
5 Recite kćeri Sionskoj: Evo kralj ti tvoj dolazi, krotak, jašuć na magarcu, na magaretu, mladetu magaričinu.
ഭവിഷ്യദ്വാദിനോക്തം വചനമിദം തദാ സഫലമഭൂത്|
6 Učenici odu i učine kako im naredi Isus.
അനന്തരം തൗ ശ്ഷ്യി യീശോ ര്യഥാനിദേശം തം ഗ്രാമം ഗത്വാ
7 Dovedu magaricu i magare te stave na njih haljine i Isus uzjaha na njih.
ഗർദഭീം തദ്വത്സഞ്ച സമാനീതവന്തൗ, പശ്ചാത് തദുപരി സ്വീയവസനാനീ പാതയിത്വാ തമാരോഹയാമാസതുഃ|
8 Silan svijet prostrije svoje haljine po putu, a drugi rezahu grane sa stabala i sterahu ih po putu.
തതോ ബഹവോ ലോകാ നിജവസനാനി പഥി പ്രസാരയിതുമാരേഭിരേ, കതിപയാ ജനാശ്ച പാദപപർണാദികം ഛിത്വാ പഥി വിസ്താരയാമാസുഃ|
9 Mnoštvo pak pred njim i za njim klicaše: “Hosana Sinu Davidovu! Blagoslovljen Onaj koji dolazi u ime Gospodnje! Hosana u visinama!”
അഗ്രഗാമിനഃ പശ്ചാദ്ഗാമിനശ്ച മനുജാ ഉച്ചൈർജയ ജയ ദായൂദഃ സന്താനേതി ജഗദുഃ പരമേശ്വരസ്യ നാമ്നാ യ ആയാതി സ ധന്യഃ, സർവ്വോപരിസ്ഥസ്വർഗേപി ജയതി|
10 Kad uđe u Jeruzalem, uskomešao se sav grad i govorio: “Tko je ovaj?”
ഇത്ഥം തസ്മിൻ യിരൂശാലമം പ്രവിഷ്ടേ കോഽയമിതി കഥനാത് കൃത്സ്നം നഗരം ചഞ്ചലമഭവത്|
11 A mnoštvo odgovaraše: “To je Prorok, Isus iz Nazareta galilejskoga.”
തത്ര ലോകോഃ കഥയാമാസുഃ, ഏഷ ഗാലീൽപ്രദേശീയ-നാസരതീയ-ഭവിഷ്യദ്വാദീ യീശുഃ|
12 Isus uđe u Hram i izagna sve koji su prodavali i kupovali u Hramu. Mjenjačima isprevrta stolove i prodavačima golubova klupe.
അനന്തരം യീശുരീശ്വരസ്യ മന്ദിരം പ്രവിശ്യ തന്മധ്യാത് ക്രയവിക്രയിണോ വഹിശ്ചകാര; വണിജാം മുദ്രാസനാനീ കപോതവിക്രയിണാഞ്ചസനാനീ ച ന്യുവ്ജയാമാസ|
13 Kaže im: “Pisamo je: Dom će se moj zvati Dom molitve, a vi od njega činite pećinu razbojničku.”
അപരം താനുവാച, ഏഷാ ലിപിരാസ്തേ, "മമ ഗൃഹം പ്രാർഥനാഗൃഹമിതി വിഖ്യാസ്യതി", കിന്തു യൂയം തദ് ദസ്യൂനാം ഗഹ്വരം കൃതവന്തഃ|
14 U Hramu mu priđoše slijepi i hromi i on ih ozdravi.
തദനന്തരമ് അന്ധഖഞ്ചലോകാസ്തസ്യ സമീപമാഗതാഃ, സ താൻ നിരാമയാൻ കൃതവാൻ|
15 A kad glavari svećenički i pismoznanci vidješe čudesa koja učini i djecu što viču Hramom: “Hosana Sinu Davidovu!”, gnjevni
യദാ പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാശ്ച തേന കൃതാന്യേതാനി ചിത്രകർമ്മാണി ദദൃശുഃ, ജയ ജയ ദായൂദഃ സന്താന, മന്ദിരേ ബാലകാനാമ് ഏതാദൃശമ് ഉച്ചധ്വനിം ശുശ്രുവുശ്ച, തദാ മഹാക്രുദ്ധാ ബഭൂവഃ,
16 mu rekoše: “Čuješ li što ovi govore?” Kaže im Isus: “Da! A niste li čitali: Iz usta djece i dojenčadi sebi si pripravio hvalu?”
തം പപ്രച്ഛുശ്ച, ഇമേ യദ് വദന്തി, തത് കിം ത്വം ശൃണോഷി? തതോ യീശുസ്താൻ അവോചത്, സത്യമ്; സ്തന്യപായിശിശൂനാഞ്ച ബാലകാനാഞ്ച വക്ത്രതഃ| സ്വകീയം മഹിമാനം ത്വം സംപ്രകാശയസി സ്വയം| ഏതദ്വാക്യം യൂയം കിം നാപഠത?
17 On ih ostavi, pođe iz grada u Betaniju te ondje prenoći.
തതസ്താൻ വിഹായ സ നഗരാദ് ബൈഥനിയാഗ്രാമം ഗത്വാ തത്ര രജനീം യാപയാമാസ|
18 Ujutro se vraćao u grad i ogladnje.
അനന്തരം പ്രഭാതേ സതി യീശുഃ പുനരപി നഗരമാഗച്ഛൻ ക്ഷുധാർത്തോ ബഭൂവ|
19 Ugleda smokvu kraj puta i priđe k njoj, ali ne nađe na njoj ništa osim lišća pa joj kaže: “Ne bilo više ploda s tebe dovijeka!” I smokva umah usahnu. (aiōn g165)
തതോ മാർഗപാർശ്വ ഉഡുമ്ബരവൃക്ഷമേകം വിലോക്യ തത്സമീപം ഗത്വാ പത്രാണി വിനാ കിമപി ന പ്രാപ്യ തം പാദപം പ്രോവാച, അദ്യാരഭ്യ കദാപി ത്വയി ഫലം ന ഭവതു; തേന തത്ക്ഷണാത് സ ഉഡുമ്ബരമാഹീരുഹഃ ശുഷ്കതാം ഗതഃ| (aiōn g165)
20 Vidjevši to, učenici se začude: “Kako umah smokva usahnu!”
തദ് ദൃഷ്ട്വാ ശിഷ്യാ ആശ്ചര്യ്യം വിജ്ഞായ കഥയാമാസുഃ, ആഃ, ഉഡുമ്വരപാദപോഽതിതൂർണം ശുഷ്കോഽഭവത്|
21 Isus im odvrati: “Zaista, kažem vam, ako budete imali vjeru i ne posumnjate, činit ćete ne samo ovo sa smokvom, nego - reknete li i ovoj gori: 'Digni se i baci u more!', bit će tako.
തതോ യീശുസ്താനുവാച, യുഷ്മാനഹം സത്യം വദാമി, യദി യൂയമസന്ദിഗ്ധാഃ പ്രതീഥ, തർഹി യൂയമപി കേവലോഡുമ്വരപാദപം പ്രതീത്ഥം കർത്തും ശക്ഷ്യഥ, തന്ന, ത്വം ചലിത്വാ സാഗരേ പതേതി വാക്യം യുഷ്മാഭിരസ്മിന ശൈലേ പ്രോക്തേപി തദൈവ തദ് ഘടിഷ്യതേ|
22 I sve što zaištete u molitvi vjerujući, primit ćete.”
തഥാ വിശ്വസ്യ പ്രാർഥ്യ യുഷ്മാഭി ര്യദ് യാചിഷ്യതേ, തദേവ പ്രാപ്സ്യതേ|
23 I uđe u Hram. Dok je naučavao, pristupiše mu glavari svećenički i starješine narodne te ga upitaše: “Kojom vlašću to činiš? Tko ti dade tu vlast?”
അനന്തരം മന്ദിരം പ്രവിശ്യോപദേശനസമയേ തത്സമീപം പ്രധാനയാജകാഃ പ്രാചീനലോകാശ്ചാഗത്യ പപ്രച്ഛുഃ, ത്വയാ കേന സാമർഥ്യനൈതാനി കർമ്മാണി ക്രിയന്തേ? കേന വാ തുഭ്യമേതാനി സാമർഥ്യാനി ദത്താനി?
24 Isus im odgovori: “I ja ću vas jedno upitati. Ako mi na to odgovorite, ja ću vama kazati kojom vlašću ovo činim.
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, അഹമപി യുഷ്മാൻ വാചമേകാം പൃച്ഛാമി, യദി യൂയം തദുത്തരം ദാതും ശക്ഷ്യഥ, തദാ കേന സാമർഥ്യേന കർമ്മാണ്യേതാനി കരോമി, തദഹം യുഷ്മാൻ വക്ഷ്യാമി|
25 Krst Ivanov odakle li bijaše? Od Neba ili od ljudi?” A oni umovahu među sobom: “Reknemo li 'Od Neba', odvratit će nam: 'Zašto mu, dakle, ne povjerovaste?'
യോഹനോ മജ്ജനം കസ്യാജ്ഞയാഭവത്? കിമീശ്വരസ്യ മനുഷ്യസ്യ വാ? തതസ്തേ പരസ്പരം വിവിച്യ കഥയാമാസുഃ, യദീശ്വരസ്യേതി വദാമസ്തർഹി യൂയം തം കുതോ ന പ്രത്യൈത? വാചമേതാം വക്ഷ്യതി|
26 A reknemo li 'Od ljudi', strah nas je mnoštva. Ta svi Ivana smatraju prorokom.”
മനുഷ്യസ്യേതി വക്തുമപി ലോകേഭ്യോ ബിഭീമഃ, യതഃ സർവ്വൈരപി യോഹൻ ഭവിഷ്യദ്വാദീതി ജ്ഞായതേ|
27 Zato odgovore Isusu: “Ne znamo.” I on njima reče: “Ni ja vama neću kazati kojom vlašću ovo činim.”
തസ്മാത് തേ യീശും പ്രത്യവദൻ, തദ് വയം ന വിദ്മഃ| തദാ സ താനുക്തവാൻ, തർഹി കേന സാമരഥ്യേന കർമ്മാണ്യേതാന്യഹം കരോമി, തദപ്യഹം യുഷ്മാൻ ന വക്ഷ്യാമി|
28 “A što vam se čini? Čovjek neki imao dva sina. Priđe prvomu i reče: 'Sinko, hajde danas na posao u vinograd!'
കസ്യചിജ്ജനസ്യ ദ്വൗ സുതാവാസ്താം സ ഏകസ്യ സുതസ്യ സമീപം ഗത്വാ ജഗാദ, ഹേ സുത, ത്വമദ്യ മമ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രേ കർമ്മ കർതും വ്രജ|
29 On odgovori: 'Neću!' No poslije se predomisli i ode.
തതഃ സ ഉക്തവാൻ, ന യാസ്യാമി, കിന്തു ശേഷേഽനുതപ്യ ജഗാമ|
30 Priđe i drugomu pa mu reče isto tako. A on odgovori: 'Evo me, gospodaru!' i ne ode.
അനന്തരം സോന്യസുതസ്യ സമീപം ഗത്വാ തഥൈവ കഥ്തിവാൻ; തതഃ സ പ്രത്യുവാച, മഹേച്ഛ യാമി, കിന്തു ന ഗതഃ|
31 Koji od te dvojice izvrši volju očevu?” Kažu: “Onaj prvi.” Nato će im Isus: “Zaista, kažem vam, carinici i bludnice pretekoše vas u kraljevstvo Božje!
ഏതയോഃ പുത്രയോ ർമധ്യേ പിതുരഭിമതം കേന പാലിതം? യുഷ്മാഭിഃ കിം ബുധ്യതേ? തതസ്തേ പ്രത്യൂചുഃ, പ്രഥമേന പുത്രേണ| തദാനീം യീശുസ്താനുവാച, അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി, ചണ്ഡാലാ ഗണികാശ്ച യുഷ്മാകമഗ്രത ഈശ്വരസ്യ രാജ്യം പ്രവിശന്തി|
32 Doista, Ivan dođe k vama putom pravednosti i vi mu ne povjerovaste, a carinici mu i bludnice povjerovaše. Vi pak, makar to vidjeste, ni kasnije se ne predomisliste da mu povjerujete.”
യതോ യുഷ്മാകം സമീപം യോഹനി ധർമ്മപഥേനാഗതേ യൂയം തം ന പ്രതീഥ, കിന്തു ചണ്ഡാലാ ഗണികാശ്ച തം പ്രത്യായൻ, തദ് വിലോക്യാപി യൂയം പ്രത്യേതും നാഖിദ്യധ്വം|
33 “Drugu prispodobu čujte! Bijaše neki domaćin koji posadi vinograd, ogradi ga ogradom, iskopa u njemu tijesak i podiže kulu pa ga iznajmi vinogradarima i otputova.
അപരമേകം ദൃഷ്ടാന്തം ശൃണുത, കശ്ചിദ് ഗൃഹസ്ഥഃ ക്ഷേത്രേ ദ്രാക്ഷാലതാ രോപയിത്വാ തച്ചതുർദിക്ഷു വാരണീം വിധായ തന്മധ്യേ ദ്രാക്ഷായന്ത്രം സ്ഥാപിതവാൻ, മാഞ്ചഞ്ച നിർമ്മിതവാൻ, തതഃ കൃഷകേഷു തത് ക്ഷേത്രം സമർപ്യ സ്വയം ദൂരദേശം ജഗാമ|
34 Kad se približilo vrijeme plodova, posla svoje sluge vinogradarima da uzmu njegov urod.
തദനന്തരം ഫലസമയ ഉപസ്ഥിതേ സ ഫലാനി പ്രാപ്തും കൃഷീവലാനാം സമീപം നിജദാസാൻ പ്രേഷയാമാസ|
35 A vinogradari pograbe njegove sluge pa jednoga istukoše, drugog ubiše, a trećega kamenovaše.
കിന്തു കൃഷീവലാസ്തസ്യ താൻ ദാസേയാൻ ധൃത്വാ കഞ്ചന പ്രഹൃതവന്തഃ, കഞ്ചന പാഷാണൈരാഹതവന്തഃ, കഞ്ചന ച ഹതവന്തഃ|
36 I opet posla druge sluge, više njih nego prije, ali oni i s njima postupiše jednako.”
പുനരപി സ പ്രഭുഃ പ്രഥമതോഽധികദാസേയാൻ പ്രേഷയാമാസ, കിന്തു തേ താൻ പ്രത്യപി തഥൈവ ചക്രുഃ|
37 “Naposljetku posla k njima sina svoga misleći: 'Poštovat će mog sina.'
അനന്തരം മമ സുതേ ഗതേ തം സമാദരിഷ്യന്തേ, ഇത്യുക്ത്വാ ശേഷേ സ നിജസുതം തേഷാം സന്നിധിം പ്രേഷയാമാസ|
38 Ali kad vinogradari ugledaju sina, rekoše među sobom: 'Ovo je baštinik! Hajde da ga ubijemo i imat ćemo baštinu njegovu!'
കിന്തു തേ കൃഷീവലാഃ സുതം വീക്ഷ്യ പരസ്പരമ് ഇതി മന്ത്രയിതുമ് ആരേഭിരേ, അയമുത്തരാധികാരീ വയമേനം നിഹത്യാസ്യാധികാരം സ്വവശീകരിഷ്യാമഃ|
39 I pograbe ga, izbace iz vinograda i ubiju.”
പശ്ചാത് തേ തം ധൃത്വാ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രാദ് ബഹിഃ പാതയിത്വാബധിഷുഃ|
40 “Kada dakle dođe gospodar vinograda, što će učiniti s tim vinogradarima?”
യദാ സ ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രപതിരാഗമിഷ്യതി, തദാ താൻ കൃഷീവലാൻ കിം കരിഷ്യതി?
41 Kažu mu: “Opake će nemilo pogubiti, a vinograd iznajmiti drugim vinogradarima što će mu davati urod u svoje vrijeme.”
തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ, താൻ കലുഷിണോ ദാരുണയാതനാഭിരാഹനിഷ്യതി, യേ ച സമയാനുക്രമാത് ഫലാനി ദാസ്യന്തി, താദൃശേഷു കൃഷീവലേഷു ക്ഷേത്രം സമർപയിഷ്യതി|
42 Kaže im Isus: “Zar nikada niste čitali u Pismima: Kamen što ga odbaciše graditelji postade kamen zaglavni. Gospodnje je to djelo - kakvo čudo u očima našim!
തദാ യീശുനാ തേ ഗദിതാഃ, ഗ്രഹണം ന കൃതം യസ്യ പാഷാണസ്യ നിചായകൈഃ| പ്രധാനപ്രസ്തരഃ കോണേ സഏവ സംഭവിഷ്യതി| ഏതത് പരേശിതുഃ കർമ്മാസ്മദൃഷ്ടാവദ്ഭുതം ഭവേത്| ധർമ്മഗ്രന്ഥേ ലിഖിതമേതദ്വചനം യുഷ്മാഭിഃ കിം നാപാഠി?
43 Zato će se - kažem vam - oduzeti od vas kraljevstvo Božje i dat će se narodu koji donosi njegove plodove! (
തസ്മാദഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, യുഷ്മത്ത ഈശ്വരീയരാജ്യമപനീയ ഫലോത്പാദയിത്രന്യജാതയേ ദായിഷ്യതേ|
44 I tko padne na taj kamen, smrskat će se, a na koga on padne, satrt će ga.)”
യോ ജന ഏതത്പാഷാണോപരി പതിഷ്യതി, തം സ ഭംക്ഷ്യതേ, കിന്ത്വയം പാഷാണോ യസ്യോപരി പതിഷ്യതി, തം സ ധൂലിവത് ചൂർണീകരിഷ്യതി|
45 Kad su glavari svećenički i farizeji čuli te njegove prispodobe, razumjeli su da govori o njima.
തദാനീം പ്രാധനയാജകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച തസ്യേമാം ദൃഷ്ടാന്തകഥാം ശ്രുത്വാ സോഽസ്മാനുദ്ദിശ്യ കഥിതവാൻ, ഇതി വിജ്ഞായ തം ധർത്തും ചേഷ്ടിതവന്തഃ;
46 I tražili su da ga uhvate, ali se pobojaše mnoštva jer ga je smatralo prorokom.
കിന്തു ലോകേഭ്യോ ബിഭ്യുഃ, യതോ ലോകൈഃ സ ഭവിഷ്യദ്വാദീത്യജ്ഞായി|
