Tužaljke 3
1 Ja sam čovjek što upozna bijedu pod šibom gnjeva njegova.
Akulah orang yang telah merasakan sengsara, karena tertimpa kemarahan Allah.
2 Mene je odveo i natjerao da hodam u tmini i bez svjetlosti.
Makin jauh aku diseret-Nya ke dalam tempat yang gelap gulita.
3 I upravo mene bije i udara bez prestanka njegova ruka.
Aku dipukuli berkali-kali, tanpa belas kasihan sepanjang hari.
4 Iscijedio je moje meso, kožu moju, polomio kosti moje.
Ia membuat badanku luka parah, dan tulang-tulangku patah.
5 Načinio mi jaram, glavu obrubio tegobama.
Ia meliputi aku dengan duka dan derita.
6 Pustio me da živim u tminama kao mrtvaci vječiti.
Aku dipaksa-Nya tinggal dalam kegelapan seperti orang yang mati di zaman yang silam.
7 Zazidao me, i ja ne mogu izaći, otežao je moje okove.
Dengan belenggu yang kuat diikat-Nya aku, sehingga tak ada jalan keluar bagiku.
8 Kada sam vikao i zapomagao, molitvu je moju odbijao.
Aku menjerit minta pertolongan, tapi Allah tak mau mendengarkan.
9 Zazidao mi ceste tesanim kamenom, zakrčio je putove moje.
Ia mengalang-alangi jalanku dengan tembok-tembok batu.
10 Meni on bijaše medvjed koji vreba, lav u zasjedi.
Seperti beruang Ia menunggu, seperti singa Ia menghadang aku.
11 U bespuća me vodio, razdirao, ostavljao me da umirem.
Dikejar-Nya aku sampai menyimpang dari jalan, lalu aku dicabik-cabik dan ditinggalkan.
12 Napinjao je luk svoj i gađao me kao metu za svoje strelice.
Ia merentangkan busur-Nya, dan menjadikan aku sasaran anak panah-Nya.
13 U slabine mi sasuo strelice, sinove svoga tobolca.
Anak panah-Nya menembus tubuhku sampai menusuk jantungku.
14 Postao sam smiješan svome narodu, rugalica svakidašnja.
Sepanjang hari aku ditertawakan semua orang, dan dijadikan bahan sindiran.
15 Gorčinom me hranio, pelinom me napajao.
Hanya kepahitan yang diberikan-Nya kepadaku untuk makanan dan minumanku.
16 Puštao me da zube kršim kamen grizući, zakapao me u pepeo.
Mukaku digosokkan-Nya pada tanah, gigiku dibenturkan-Nya pada batu sampai patah.
17 Duši je mojoj oduzet mir i više ne znam što je sreća!
Telah lama aku tak merasa sejahtera; sudah lupa aku bagaimana perasaan bahagia.
18 Rekoh: Dotrajao je život moj i nada koja mi od Jahve dolazi.
Aku tak lagi mempunyai kemasyhuran, lenyaplah harapanku pada TUHAN.
19 Spomeni se bijede moje i stradanja, pelina i otrova!
Memikirkan pengembaraan dan kemalanganku bagaikan makan racun yang pahit.
20 Bez prestanka na to misli i sahne duša u meni.
Terus-menerus hal itu kupikirkan, sehingga batinku tertekan.
21 To nosim u srcu i gojim nadu u sebi.
Meskipun begitu harapanku bangkit kembali, ketika aku mengingat hal ini:
22 Dobrota Jahvina nije nestala, milosrđe njegovo nije presušilo.
Kasih TUHAN kekal abadi, rahmat-Nya tak pernah habis,
23 Oni se obnavljaju svako jutro: tvoja je vjernost velika!
selalu baru setiap pagi sungguh, TUHAN setia sekali!
24 “Jahve je dio moj”, veli mi duša, “i zato se u nj pouzdajem.”
TUHAN adalah hartaku satu-satunya. Karena itu, aku berharap kepada-Nya.
25 Dobar je Jahve onom koji se u nj pouzdaje, duši koja ga traži.
TUHAN baik kepada orang yang berharap kepada-Nya, dan kepada orang yang mencari Dia.
26 Dobro je u miru čekati spasenje Jahvino!
Jadi, baiklah kita menunggu dengan tenang sampai TUHAN datang memberi pertolongan;
27 Dobro je čovjeku da nosi jaram za svoje mladosti.
baiklah kita belajar menjadi tabah pada waktu masih muda.
28 Neka sjedi u samoći i šuti, jer mu On to nametnu;
Pada waktu TUHAN memberi penderitaan, hendaklah kita duduk sendirian dengan diam.
29 neka usne priljubi uz prašinu, možda još ima nade!
Biarlah kita merendahkan diri dan menyerah, karena mungkin harapan masih ada.
30 Neka pruži obraz onome koji ga bije, neka se zasiti porugom.
Sekalipun ditampar dan dinista, hendaklah semuanya itu kita terima.
31 Jer Gospod ne odbacuje nikoga zauvijek:
Sebab, TUHAN tidak akan menolak kita untuk selama-lamanya.
32 jer ako i rastuži, on se smiluje po svojoj velikoj ljubavi.
Setelah Ia memberikan penderitaan Ia pun berbelaskasihan, karena Ia tetap mengasihi kita dengan kasih yang tak ada batasnya.
33 Jer samo nerado on ponižava i rascvili sinove čovjeka.
Ia tidak dengan rela hati membiarkan kita menderita dan sedih.
34 Kad se gaze nogama svi zemaljski sužnjevi,
Kalau jiwa kita tertekan di dalam tahanan,
35 kad se izvrće pravica čovjeku pred licem Svevišnjeg,
kalau kita kehilangan hak yang diberikan TUHAN,
36 kad se krivica nanosi čovjeku u parnici, zar Gospod ne vidi?
karena keadilan diputarbalikkan, pastilah TUHAN mengetahuinya dan memperhatikan.
37 Tko je rekao nešto i zbilo se? Nije li Gospod to zapovjedio?
Jika TUHAN tidak menghendaki sesuatu, pasti manusia tidak dapat berbuat apa-apa untuk itu.
38 Ne dolazi li iz usta Svevišnjega i dobro i zlo?
Baik dan jahat dijalankan hanya atas perintah TUHAN.
39 Na što se tuže živi ljudi? Svatko na svoj grijeh.
Mengapa orang harus berkeluh-kesah jika ia dihukum karena dosa-dosanya?
40 Ispitajmo, pretražimo pute svoje i vratimo se Jahvi.
Baiklah kita menyelidiki hidup kita, dan kembali kepada TUHAN Allah di surga. Marilah kita membuka hati dan berdoa,
41 Dignimo svoje srce i ruke svoje k Bogu koji je na nebesima.
42 Da, mi smo se odmetali, bili nepokorni, a ti, ti nisi praštao!
"Kami berdosa dan memberontak kepada-Mu, ya TUHAN, dan Engkau tak memberi pengampunan.
43 Obastrt gnjevom svojim, gonio si nas, ubijao i nisi štedio.
Kami Kaukejar dan Kaubunuh, belas kasihan-Mu tersembunyi dalam amarah-Mu.
44 Oblakom si se obastro da molitva ne prodre do tebe.
Murka-Mu seperti awan yang tebal sekali sehingga tak dapat ditembus oleh doa-doa kami.
45 Načinio si od nas smeće i odmet među narodima.
Kami telah Kaujadikan seperti sampah di mata seluruh dunia.
46 Razjapili usta na nas svi neprijatelji naši.
Kami dihina semua musuh kami dan ditertawakan;
47 Užas i jama bila nam sudbina, propast i zator!
kami ditimpa kecelakaan dan kehancuran, serta hidup dalam bahaya dan ketakutan.
48 Potoci suza teku iz očiju mojih zbog propasti Kćeri naroda mojega.
Air mataku mengalir seperti sungai karena bangsaku telah hancur.
49 Moje oči liju suze bez prestanka, jer prestanka nema
Aku akan menangis tanpa berhenti,
50 dok ne pogleda i ne vidi Jahve s nebesa.
sampai Engkau, ya TUHAN di surga, memperhatikan kami.
51 Moje mi oko bol zadaje zbog kćeri svih mojega grada.
Hatiku menjadi sedih melihat nasib wanita-wanita di kota kami.
52 Uporno me k'o pticu progone svi što me mrze, a bez razloga.
Seperti burung, aku dikejar musuh yang tanpa alasan membenci aku.
53 U jamu baciše moj život i zatrpaše je kamenjem.
Ke dalam sumur yang kering mereka membuang aku hidup-hidup lalu menimbuni aku dengan batu.
54 Voda mi dođe preko glave, rekoh sam sebi: “Pogiboh!”
Air naik sampai ke kepalaku, dan aku berpikir, --'Habislah riwayatku!'
55 I tada zazvah ime tvoje, Jahve, iz najdublje jame.
Ya TUHAN, aku berseru kepada-Mu, dari dasar sumur yang dalam itu.
56 Ti oču moj glas: “Ne začepljuj uši svoje na vapaje moje.”
Aku mohon dengan sangat janganlah menutupi telinga-Mu terhadap permintaanku agar Kau menolong aku. Maka doaku Kaudengar, dan Kaudatang mendekat; Kau berkata, 'Jangan gentar.'
57 Bliz meni bijaše u dan vapaja mog, govoraše: “Ne boj se!”
58 Ti si, Gospode, izborio pravdu za dušu moju, ti si život moj izbavio.
Kaudatang memperjuangkan perkaraku, ya TUHAN, nyawaku telah Kauselamatkan.
59 Ti, Jahve, vidje kako me tlače, dosudi mi pravdu.
Engkau melihat kejahatan yang dilakukan terhadapku, rencana jahat musuh yang membenci aku. Karena itu, ya TUHAN, belalah perkaraku.
60 Ti vidje svu osvetu njinu, sve podvale protiv mene.
61 Čuo si, Jahve, podrugivanje njihovo, sve podvale protiv mene.
Engkau, TUHAN, mendengar aku dihina; Engkau tahu semua rencana mereka.
62 Usne protivnika mojih i misli njine protiv mene su cio dan.
Mereka membicarakan aku sepanjang hari. Untuk mencelakakan aku, mereka membuat rencana keji.
63 Kad sjede, kad ustaju, pogledaj samo: ja sam im pjesma-rugalica.
Dari pagi sampai malam, aku dijadikan bahan tertawaan.
64 Vrati im, Jahve, milo za drago, po djelu ruku njihovih.
Hukumlah mereka setimpal perbuatan mereka, ya TUHAN.
65 Učini da srca im otvrdnu, udari ih prokletstvom svojim.
Kutukilah mereka, dan biarlah mereka tinggal dalam keputusasaan.
66 Goni ih gnjevno i sve ih istrijebi pod nebesima svojim, Jahve!
Kejarlah dan binasakanlah mereka semua sampai mereka tersapu habis dari dunia."
