Tužaljke 3
1 Ja sam čovjek što upozna bijedu pod šibom gnjeva njegova.
| אֲנִי הַגֶּבֶר רָאָה עֳנִי בְּשֵׁבֶט עֶבְרָתֽוֹ׃ |
2 Mene je odveo i natjerao da hodam u tmini i bez svjetlosti.
| אוֹתִי נָהַג וַיֹּלַךְ חֹשֶׁךְ וְלֹא־אֽוֹר׃ |
3 I upravo mene bije i udara bez prestanka njegova ruka.
| אַךְ בִּי יָשֻׁב יַהֲפֹךְ יָדוֹ כָּל־הַיּֽוֹם׃ |
4 Iscijedio je moje meso, kožu moju, polomio kosti moje.
| בִּלָּה בְשָׂרִי וְעוֹרִי שִׁבַּר עַצְמוֹתָֽי׃ |
5 Načinio mi jaram, glavu obrubio tegobama.
| בָּנָה עָלַי וַיַּקַּף רֹאשׁ וּתְלָאָֽה׃ |
6 Pustio me da živim u tminama kao mrtvaci vječiti.
| בְּמַחֲשַׁכִּים הוֹשִׁיבַנִי כְּמֵתֵי עוֹלָֽם׃ |
7 Zazidao me, i ja ne mogu izaći, otežao je moje okove.
| גָּדַר בַּעֲדִי וְלֹא אֵצֵא הִכְבִּיד נְחָשְׁתִּֽי׃ |
8 Kada sam vikao i zapomagao, molitvu je moju odbijao.
| גַּם כִּי אֶזְעַק וַאֲשַׁוֵּעַ שָׂתַם תְּפִלָּתִֽי׃ |
9 Zazidao mi ceste tesanim kamenom, zakrčio je putove moje.
| גָּדַר דְּרָכַי בְּגָזִית נְתִיבֹתַי עִוָּֽה׃ |
10 Meni on bijaše medvjed koji vreba, lav u zasjedi.
| דֹּב אֹרֵב הוּא לִי אריה אֲרִי בְּמִסְתָּרִֽים׃ |
11 U bespuća me vodio, razdirao, ostavljao me da umirem.
| דְּרָכַי סוֹרֵר וַֽיְפַשְּׁחֵנִי שָׂמַנִי שֹׁמֵֽם׃ |
12 Napinjao je luk svoj i gađao me kao metu za svoje strelice.
| דָּרַךְ קַשְׁתוֹ וַיַּצִּיבֵנִי כַּמַּטָּרָא לַחֵֽץ׃ |
13 U slabine mi sasuo strelice, sinove svoga tobolca.
| הֵבִיא בְּכִלְיוֹתָי בְּנֵי אַשְׁפָּתֽוֹ׃ |
14 Postao sam smiješan svome narodu, rugalica svakidašnja.
| הָיִיתִי שְּׂחֹק לְכָל־עַמִּי נְגִינָתָם כָּל־הַיּֽוֹם׃ |
15 Gorčinom me hranio, pelinom me napajao.
| הִשְׂבִּיעַנִי בַמְּרוֹרִים הִרְוַנִי לַעֲנָֽה׃ |
16 Puštao me da zube kršim kamen grizući, zakapao me u pepeo.
| וַיַּגְרֵס בֶּֽחָצָץ שִׁנָּי הִכְפִּישַׁנִי בָּאֵֽפֶר׃ |
17 Duši je mojoj oduzet mir i više ne znam što je sreća!
| וַתִּזְנַח מִשָּׁלוֹם נַפְשִׁי נָשִׁיתִי טוֹבָֽה׃ |
18 Rekoh: Dotrajao je život moj i nada koja mi od Jahve dolazi.
| וָאֹמַר אָבַד נִצְחִי וְתוֹחַלְתִּי מֵיְהוָֽה׃ |
19 Spomeni se bijede moje i stradanja, pelina i otrova!
| זְכָר־עָנְיִי וּמְרוּדִי לַעֲנָה וָרֹֽאשׁ׃ |
20 Bez prestanka na to misli i sahne duša u meni.
| זָכוֹר תִּזְכּוֹר ותשיח וְתָשׁוֹחַ עָלַי נַפְשִֽׁי׃ |
21 To nosim u srcu i gojim nadu u sebi.
| זֹאת אָשִׁיב אֶל־לִבִּי עַל־כֵּן אוֹחִֽיל׃ |
22 Dobrota Jahvina nije nestala, milosrđe njegovo nije presušilo.
| חַֽסְדֵי יְהוָה כִּי לֹא־תָמְנוּ כִּי לֹא־כָלוּ רַחֲמָֽיו׃ |
23 Oni se obnavljaju svako jutro: tvoja je vjernost velika!
| חֲדָשִׁים לַבְּקָרִים רַבָּה אֱמוּנָתֶֽךָ׃ |
24 “Jahve je dio moj”, veli mi duša, “i zato se u nj pouzdajem.”
| חֶלְקִי יְהוָה אָמְרָה נַפְשִׁי עַל־כֵּן אוֹחִיל לֽוֹ׃ |
25 Dobar je Jahve onom koji se u nj pouzdaje, duši koja ga traži.
| טוֹב יְהוָה לְקֹוָו לְנֶפֶשׁ תִּדְרְשֶֽׁנּוּ׃ |
26 Dobro je u miru čekati spasenje Jahvino!
| טוֹב וְיָחִיל וְדוּמָם לִתְשׁוּעַת יְהוָֽה׃ |
27 Dobro je čovjeku da nosi jaram za svoje mladosti.
| טוֹב לַגֶּבֶר כִּֽי־יִשָּׂא עֹל בִּנְעוּרָֽיו׃ |
28 Neka sjedi u samoći i šuti, jer mu On to nametnu;
| יֵשֵׁב בָּדָד וְיִדֹּם כִּי נָטַל עָלָֽיו׃ |
29 neka usne priljubi uz prašinu, možda još ima nade!
| יִתֵּן בֶּֽעָפָר פִּיהוּ אוּלַי יֵשׁ תִּקְוָֽה׃ |
30 Neka pruži obraz onome koji ga bije, neka se zasiti porugom.
| יִתֵּן לְמַכֵּהוּ לֶחִי יִשְׂבַּע בְּחֶרְפָּֽה׃ |
31 Jer Gospod ne odbacuje nikoga zauvijek:
| כִּי לֹא יִזְנַח לְעוֹלָם אֲדֹנָֽי׃ |
32 jer ako i rastuži, on se smiluje po svojoj velikoj ljubavi.
| כִּי אִם־הוֹגָה וְרִחַם כְּרֹב חסדו חֲסָדָֽיו׃ |
33 Jer samo nerado on ponižava i rascvili sinove čovjeka.
| כִּי לֹא עִנָּה מִלִבּוֹ וַיַּגֶּה בְנֵי־אִֽישׁ׃ |
34 Kad se gaze nogama svi zemaljski sužnjevi,
| לְדַכֵּא תַּחַת רַגְלָיו כֹּל אֲסִירֵי אָֽרֶץ׃ |
35 kad se izvrće pravica čovjeku pred licem Svevišnjeg,
| לְהַטּוֹת מִשְׁפַּט־גָּבֶר נֶגֶד פְּנֵי עֶלְיֽוֹן׃ |
36 kad se krivica nanosi čovjeku u parnici, zar Gospod ne vidi?
| לְעַוֵּת אָדָם בְּרִיבוֹ אֲדֹנָי לֹא רָאָֽה׃ |
37 Tko je rekao nešto i zbilo se? Nije li Gospod to zapovjedio?
| מִי זֶה אָמַר וַתֶּהִי אֲדֹנָי לֹא צִוָּֽה׃ |
38 Ne dolazi li iz usta Svevišnjega i dobro i zlo?
| מִפִּי עֶלְיוֹן לֹא תֵצֵא הָרָעוֹת וְהַטּֽוֹב׃ |
39 Na što se tuže živi ljudi? Svatko na svoj grijeh.
| מַה־יִּתְאוֹנֵן אָדָם חָי גֶּבֶר עַל־חטאו חֲטָאָֽיו׃ |
40 Ispitajmo, pretražimo pute svoje i vratimo se Jahvi.
| נַחְפְּשָׂה דְרָכֵינוּ וְֽנַחְקֹרָה וְנָשׁוּבָה עַד־יְהוָֽה׃ |
41 Dignimo svoje srce i ruke svoje k Bogu koji je na nebesima.
| נִשָּׂא לְבָבֵנוּ אֶל־כַּפָּיִם אֶל־אֵל בַּשָּׁמָֽיִם׃ |
42 Da, mi smo se odmetali, bili nepokorni, a ti, ti nisi praštao!
| נַחְנוּ פָשַׁעְנוּ וּמָרִינוּ אַתָּה לֹא סָלָֽחְתָּ׃ |
43 Obastrt gnjevom svojim, gonio si nas, ubijao i nisi štedio.
| סַכֹּתָה בָאַף וַֽתִּרְדְּפֵנוּ הָרַגְתָּ לֹא חָמָֽלְתָּ׃ |
44 Oblakom si se obastro da molitva ne prodre do tebe.
| סַכּוֹתָה בֶֽעָנָן לָךְ מֵעֲבוֹר תְּפִלָּֽה׃ |
45 Načinio si od nas smeće i odmet među narodima.
| סְחִי וּמָאוֹס תְּשִׂימֵנוּ בְּקֶרֶב הָעַמִּֽים׃ |
46 Razjapili usta na nas svi neprijatelji naši.
| פָּצוּ עָלֵינוּ פִּיהֶם כָּל־אֹיְבֵֽינוּ׃ |
47 Užas i jama bila nam sudbina, propast i zator!
| פַּחַד וָפַחַת הָיָה לָנוּ הַשֵּׁאת וְהַשָּֽׁבֶר׃ |
48 Potoci suza teku iz očiju mojih zbog propasti Kćeri naroda mojega.
| פַּלְגֵי־מַיִם תֵּרַד עֵינִי עַל־שֶׁבֶר בַּת־עַמִּֽי׃ |
49 Moje oči liju suze bez prestanka, jer prestanka nema
| עֵינִי נִגְּרָה וְלֹא תִדְמֶה מֵאֵין הֲפֻגֽוֹת׃ |
50 dok ne pogleda i ne vidi Jahve s nebesa.
| עַד־יַשְׁקִיף וְיֵרֶא יְהוָה מִשָּׁמָֽיִם׃ |
51 Moje mi oko bol zadaje zbog kćeri svih mojega grada.
| עֵינִי עֽוֹלְלָה לְנַפְשִׁי מִכֹּל בְּנוֹת עִירִֽי׃ |
52 Uporno me k'o pticu progone svi što me mrze, a bez razloga.
| צוֹד צָדוּנִי כַּצִּפּוֹר אֹיְבַי חִנָּֽם׃ |
53 U jamu baciše moj život i zatrpaše je kamenjem.
| צָֽמְתוּ בַבּוֹר חַיָּי וַיַּדּוּ־אֶבֶן בִּֽי׃ |
54 Voda mi dođe preko glave, rekoh sam sebi: “Pogiboh!”
| צָֽפוּ־מַיִם עַל־רֹאשִׁי אָמַרְתִּי נִגְזָֽרְתִּי׃ |
55 I tada zazvah ime tvoje, Jahve, iz najdublje jame.
| קָרָאתִי שִׁמְךָ יְהוָה מִבּוֹר תַּחְתִּיּֽוֹת׃ |
56 Ti oču moj glas: “Ne začepljuj uši svoje na vapaje moje.”
| קוֹלִי שָׁמָעְתָּ אַל־תַּעְלֵם אָזְנְךָ לְרַוְחָתִי לְשַׁוְעָתִֽי׃ |
57 Bliz meni bijaše u dan vapaja mog, govoraše: “Ne boj se!”
| קָרַבְתָּ בְּיוֹם אֶקְרָאֶךָּ אָמַרְתָּ אַל־תִּירָֽא׃ |
58 Ti si, Gospode, izborio pravdu za dušu moju, ti si život moj izbavio.
| רַבְתָּ אֲדֹנָי רִיבֵי נַפְשִׁי גָּאַלְתָּ חַיָּֽי׃ |
59 Ti, Jahve, vidje kako me tlače, dosudi mi pravdu.
| רָאִיתָה יְהוָה עַוָּתָתִי שָׁפְטָה מִשְׁפָּטִֽי׃ |
60 Ti vidje svu osvetu njinu, sve podvale protiv mene.
| רָאִיתָה כָּל־נִקְמָתָם כָּל־מַחְשְׁבֹתָם לִֽי׃ |
61 Čuo si, Jahve, podrugivanje njihovo, sve podvale protiv mene.
| שָׁמַעְתָּ חֶרְפָּתָם יְהוָה כָּל־מַחְשְׁבֹתָם עָלָֽי׃ |
62 Usne protivnika mojih i misli njine protiv mene su cio dan.
| שִׂפְתֵי קָמַי וְהֶגְיוֹנָם עָלַי כָּל־הַיּֽוֹם׃ |
63 Kad sjede, kad ustaju, pogledaj samo: ja sam im pjesma-rugalica.
| שִׁבְתָּם וְקִֽימָתָם הַבִּיטָה אֲנִי מַנְגִּינָתָֽם׃ |
64 Vrati im, Jahve, milo za drago, po djelu ruku njihovih.
| תָּשִׁיב לָהֶם גְּמוּל יְהוָה כְּמַעֲשֵׂה יְדֵיהֶֽם׃ |
65 Učini da srca im otvrdnu, udari ih prokletstvom svojim.
| תִּתֵּן לָהֶם מְגִנַּת־לֵב תַּאֲלָֽתְךָ לָהֶֽם׃ |
66 Goni ih gnjevno i sve ih istrijebi pod nebesima svojim, Jahve!
| תִּרְדֹּף בְּאַף וְתַשְׁמִידֵם מִתַּחַת שְׁמֵי יְהוָֽה׃ |
