< Ivan 5 >
1 Nakon toga bijaše židovski blagdan pa Isus uziđe u Jeruzalem.
Depois disto havia uma festa entre os judeus, e Jesus subiu a Jerusalém.
2 U Jeruzalemu se kod Ovčjih vrata nalazi kupalište koje se hebrejski zove Bethzatha, a ima pet trijemova.
Ora em Jerusalém há, próximo à porta das ovelhas, um tanque, chamado em hebreu Bethesda, o qual tem cinco alpendres.
3 U njima je ležalo mnoštvo bolesnika - slijepih, hromih, uzetih: čekali su da izbije voda.
Neste jazia grande multidão de enfermos; cegos, mancos e ressecados, esperando o movimento das águas.
4 Anđeo bi Gospodnji, naime, silazio od vremena do vremena u ribnjak i pokrenuo vodu: tko bi prvi ušao pošto je voda izbila, ozdravio bi makar bolovao od bilo kakve bolesti.
Porque um anjo descia em certo tempo ao tanque, e agitava a água; e o primeiro que ali descia, depois do movimento da água, sarava de qualquer enfermidade que tivesse.
5 Bijaše ondje neki čovjek koji je trpio od svoje bolesti trideset i osam godina.
E estava ali um certo homem que, havia trinta e oito anos, se achava enfermo.
6 Kad ga Isus opazi gdje leži i kada dozna da je već dugo u tome stanju, kaže mu: “Želiš li ozdraviti?”
E Jesus, vendo este deitado, e, sabendo que estava neste estado havia muito tempo, disse-lhe: Queres ficar são?
7 Odgovori mu bolesnik: “Gospodine, nikoga nemam tko bi me uronio u kupalište kad se voda uzbiba. Dok ja stignem, drugi već prije mene siđe.”
O enfermo respondeu-lhe: Senhor, não tenho homem algum que, quando a água é agitada, me meta no tanque; mas, enquanto eu vou, desce outro adiante de mim.
8 Kaže mu Isus: “Ustani, uzmi svoju postelju i hodi!”
Jesus disse-lhe: Levanta-te, toma a tua cama, e anda.
9 Čovjek odmah ozdravi, uzme svoju postelju i prohoda. Toga dana bijaše subota.
Logo aquele homem ficou são; e tomou a sua cama, e partiu. E aquele dia era sábado.
10 Židovi su stoga govorili ozdravljenomu: “Subota je! Ne smiješ nositi postelju svoju!”
Depois os judeus disseram àquele que tinha sido curado: É sábado, não te é lícito levar a cama.
11 On im odvrati: “Onaj koji me ozdravi reče mi: 'Uzmi svoju postelju i hodi!'”
Ele respondeu-lhes: aquele que me curou, esse disse: Toma a tua cama, e anda.
12 Upitaše ga dakle: “Tko je taj čovjek koji ti je rekao: 'Uzmi i hodi?'”
Perguntaram-lhe pois: Quem é o homem que te disse: Toma a tua cama, e anda?
13 No ozdravljenik nije znao tko je taj jer je Isus nestao u mnoštvu što se ondje nalazilo.
E o que fôra curado não sabia quem era; porque Jesus se havia retirado, porquanto naquele lugar havia grande multidão.
14 Nakon toga nađe ga Isus u Hramu i reče mu: “Eto, ozdravio si! Više ne griješi da te što gore ne snađe!”
Depois Jesus encontrou-o no templo, e disse-lhe: Eis que já estás são; não peques mais, para que te não suceda alguma coisa pior.
15 Čovjek ode i javi Židovima da je Isus onaj koji ga je ozdravio.
E aquele homem foi, e anunciou aos judeus que Jesus era o que o curara.
16 Zbog toga su Židovi počeli Isusa napadati što to radi subotom.
E por isso os judeus perseguiram a Jesus, e procuravam mata-lo; porque fazia estas coisas no sábado.
17 Isus im odgovori: “Otac moj sve do sada radi pa i ja radim.”
E Jesus lhes respondeu: Meu Pai obra até agora, e eu obro também.
18 Zbog toga su Židovi još više gledali da ga ubiju jer je ne samo kršio subotu nego i Boga nazivao Ocem svojim izjednačujući sebe s Bogom.
Por isso pois os judeus ainda mais procuravam mata-lo, porque não só quebrantava o sábado, mas também dizia que Deus era seu próprio pai, fazendo-se igual a Deus.
19 Isus nato odvrati: “Zaista, zaista, kažem vam: Sin ne može sam od sebe činiti ništa, doli što vidi da čini Otac; što on čini, to jednako i Sin čini.
Mas Jesus respondeu, e disse-lhes: Na verdade, na verdade vos digo que o Filho por si mesmo não pode fazer coisa alguma, se o não vir fazer ao Pai; porque tudo quanto ele faz o Filho o faz igualmente.
20 Jer Otac Ljubi Sina i pokazuje mu sve što sam čini. Pokazat će mu i veća djela od ovih te ćete se čudom čuditi.
Porque o Pai ama o Filho, e mostra-lhe todas as coisas que faz; e ele lhe mostrará maiores obras do que estas, para que vos maravilheis.
21 Uistinu, kao što Otac uskrisuje mrtve i oživljava tako i Sin oživljava koje hoće.
Porque, como o Pai resuscita os mortos, e os vivifica, assim também o Filho vivifica aqueles que quer.
22 Otac doista ne sudi nikomu: sav je sud predao Sinu
Porque também o Pai a ninguém julga, mas deu ao Filho todo o juízo;
23 da svi časte Sina kao što časte Oca. Tko ne časti Sina, ne časti ni Oca koji ga posla.”
Para que todos honrem o Filho, como honram o Pai. Quem não honra o Filho, não honra o Pai que o enviou.
24 “Zaista, zaista, kažem vam: tko sluša moju riječ i vjeruje onomu koji me posla, ima život vječni i ne dolazi na sud, nego je prešao iz smrti u život. (aiōnios )
Na verdade, na verdade vos digo que quem ouve a minha palavra, e crê naquele que me enviou, tem a vida eterna, e não entrará em condenação, mas passou da morte para a vida (aiōnios )
25 Zaista, zaista, kažem vam: dolazi čas - sada je! - kad će mrtvi čuti glas Sina Božjega i koji čuju, živjet će.
Em verdade, em verdade vos digo que vem a hora, e agora é, em que os mortos ouvirão a voz do Filho de Deus, e os que a ouvirem viverão.
26 Doista, kao što Otac ima život u sebi tako je i Sinu dao da ima život u sebi;
Porque, como o Pai tem a vida em si mesmo, assim deu também ao Filho ter a vida em si mesmo.
27 i ovlasti ga da sudi jer je Sin Čovječji.
E deu-lhe o poder de exercer o juízo, porque é o Filho do homem.
28 Ne čudite se tome jer dolazi čas kad će svi koji su u grobovima, čuti njegov glas.
Não vos maravilheis disto; porque vem a hora em que todos os que estão nos sepulcros ouvirão a sua voz.
29 I izići će: koji su dobro činili - na uskrsnuće života, a koji su radili zlo - na uskrsnuće osude.
E os que fizeram o bem sairão para a ressurreição da vida; e os que fizeram o mal para a ressurreição da condenação.
30 Ja sam od sebe ne mogu učiniti ništa: kako čujem, sudim, i sud je moj pravedan jer ne tražim svoje volje, nego volju onoga koji me posla.”
Eu não posso de mim mesmo fazer coisa alguma: como ouço, assim julgo; e o meu juízo é justo, porque não busco a minha vontade, mas a vontade do Pai que me enviou.
31 “Ako ja svjedočim sam za sebe, svjedočanstvo moje nije istinito.
Se eu testifico de mim mesmo, o meu testemunho não é verdadeiro.
32 Drugi svjedoči za mene i znam: istinito je svjedočanstvo kojim on svjedoči za mene.
Há outro que testifica de mim, e sei que o testemunho que ele dá de mim é verdadeiro.
33 Vi ste poslali k Ivanu i on je posvjedočio za istinu.
Vós mandastes a João, e ele deu testemunho da verdade.
34 Ja ne primam svjedočanstva od čovjeka, već govorim to da se vi spasite.
Eu, porém, não recebo testemunho de homem; mas digo isto, para que vos salveis.
35 On bijaše svjetiljka što gori i svijetli, a vi se htjedoste samo za čas naslađivati njegovom svjetlosti.
Ele era a candeia ardente e resplandecente; e vós quizestes alegrar-vos por um pouco de tempo com a sua luz.
36 Ali ja imam svjedočanstvo veće od Ivanova: djela koja mi je dao izvršiti Otac, upravo ta djela koja činim, svjedoče za mene - da me poslao Otac.
Mas eu tenho maior testemunho do que o de João; porque as obras que o Pai me deu que cumprisse, as mesmas obras que eu faço, testificam de mim, que o Pai me enviou.
37 Pa i Otac koji me posla sam je svjedočio za mene. Niti ste glasa njegova ikada čuli niti ste lica njegova ikada vidjeli,
E o Pai, que me enviou, ele mesmo testificou de mim. Vós nunca ouvistes a sua voz, nem vistes o seu parecer;
38 a ni riječ njegova ne prebiva u vama jer ne vjerujete onomu kojega on posla.
E a sua palavra não permanece em vós; porque naquele que ele enviou não credes vós
39 Vi istražujete Pisma jer mislite po njima imati život vječni. I ona svjedoče za mene, (aiōnios )
Examinai as escrituras; porque vós cuidais ter nelas a vida eterna, e são elas que de mim testificam. (aiōnios )
40 a vi ipak nećete da dođete k meni da život imate.
E não quereis vir a mim para terdes vida.
41 Slave od ljudi ne tražim,
Eu não recebo a honra dos homens;
42 ali vas dobro upoznah: ljubavi Božje nemate u sebi.
Mas bem vos conheço, que não tendes em vós o amor de Deus.
43 Ja sam došao u ime Oca svoga i vi me ne primate. Dođe li tko drugi u svoje ime, njega ćete primiti.
Eu vim em nome de meu Pai, e não me aceitais; se outro vier em seu próprio nome, a esse aceitareis.
44 Ta kako biste vi vjerovali kad tražite slavu jedni od drugih, a slave od Boga jedinoga ne tražite!
Como podeis vós crer, recebendo honra uns dos outros, e não buscando a honra que vem só de Deus?
45 Ne mislite da ću vas ja tužiti Ocu. Vaš je tužitelj Mojsije u koga se uzdate.
Não cuideis que eu vos hei de acusar para com o Pai. há um que vos acusa, Moisés, em quem vós esperais.
46 Uistinu, kad biste vjerovali Mojsiju, i meni biste vjerovali: ta o meni je on pisao.
Porque, se vós cresseis em Moisés, crerieis em mim; porque de mim escreveu ele.
47 Ali ako njegovim pismima ne vjerujete, kako da mojim riječima vjerujete?”
Porém, se não credes nos seus escritos, como crereis nas minhas palavras?