< Ivan 4 >

1 Kad Gospodin dozna da su farizeji dočuli kako on, Isus, okuplja i krsti više učenika nego Ivan -
Cuando Jesús supo que los fariseos oyeron que Jesús hacía más discípulos que Juan y los bautizaba
2 iako zapravo nije krstio sam Isus, nego njegovi učenici -
(aunque Jesús mismo no bautizaba, sino sus discípulos),
3 ode iz Judeje i ponovno se vrati u Galileju.
salió de Judea y volvió a Galilea.
4 Morao je proći kroza Samariju.
Y le era necesario pasar por Samaria.
5 Dođe dakle u samarijski grad koji se zove Sihar, blizu imanja što ga Jakov dade svojemu sinu Josipu.
Entonces fue a una ciudad de Samaria llamada Sicar, cerca del campo que Jacob dio a su hijo José.
6 Ondje bijaše zdenac Jakovljev. Isus je umoran od puta sjedio na zdencu. Bila je otprilike šesta ura.
Allí estaba [el] pozo de Jacob. Como a las 12 del mediodía, Jesús, cansado de la jornada, se sentó junto al pozo.
7 Dođe neka žena Samarijanka zahvatiti vode. Kaže joj Isus: “Daj mi piti!”
Una mujer de Samaria llegó a sacar agua. Jesús le dijo: Dame de beber.
8 Njegovi učenici bijahu otišli u grad kupiti hrane.
Pues sus discípulos habían ido a la ciudad a comprar alimento.
9 Kaže mu na to Samarijanka: “Kako ti, Židov, išteš piti od mene, Samarijanke?” Jer Židovi se ne druže sa Samarijancima.
Entonces la mujer samaritana le preguntó: ¿Cómo Tú, que eres judío, me pides de beber a mí, que soy samaritana? Porque [los] judíos no se tratan con [los] samaritanos.
10 Isus joj odgovori: “Kad bi znala dar Božji i tko je onaj koji ti veli: 'Daj mi piti', ti bi u njega zaiskala i on bi ti dao vode žive.”
Jesús le respondió: Si conocieras el Don de Dios, y Quién es el que te dice: Dame de beber, tú le pedirías, y [Él] te daría agua viva.
11 Odvrati mu žena: “Gospodine, ta nemaš ni čime bi zahvatio, a zdenac je dubok. Otkuda ti dakle voda živa?
Le respondió: Señor, ni vasija tienes, y el pozo es hondo. ¿De dónde sacas el agua viva?
12 Zar si ti možda veći od oca našeg Jakova koji nam dade ovaj zdenac i sam je iz njega pio, a i sinovi njegovi i stada njegova?”
¿Eres Tú mayor que nuestro antepasado Jacob, quien nos dio este pozo, del cual él mismo bebió, y sus hijos y sus ganados?
13 Odgovori joj Isus: “Tko god pije ove vode, opet će ožednjeti.
Jesús respondió: Todo el que bebe de esta agua volverá a tener sed,
14 A tko bude pio vode koju ću mu ja dati, ne, neće ožednjeti nikada: voda koju ću mu ja dati postat će u njemu izvorom vode koja struji u život vječni.” (aiōn g165, aiōnios g166)
pero el que beba del agua que Yo le dé, de ningún modo tendrá sed jamás. El agua que le dé se convertirá en una fuente de agua que brota en él para vida eterna. (aiōn g165, aiōnios g166)
15 Kaže mu žena: “Gospodine, daj mi te vode da ne žeđam i da ne moram dolaziti ovamo zahvaćati.”
La mujer le respondió: Señor, dame esa agua, para que no tenga sed ni venga aquí a sacarla.
16 Nato joj on reče: “Idi i zovi svoga muža pa se vrati ovamo.”
Le dijo: Vé, llama a tu marido y vuelve acá.
17 Odgovori mu žena: “Nemam muža.” Kaže joj Isus: “Dobro si rekla: 'Nemam muža!'
La mujer respondió: No tengo marido. Jesús le dijo: Bien dijiste: No tengo marido,
18 Pet si doista muževa imala, a ni ovaj koga sada imaš nije ti muž. To si po istini rekla.”
porque cinco maridos has tenido, y el que tienes ahora no es tu marido. Dijiste la verdad.
19 Kaže mu žena: “Gospodine, vidim da si prorok.
La mujer le dijo: Señor, me parece que Tú eres Profeta.
20 Naši su se očevi klanjali na ovome brdu, a vi kažete da je u Jeruzalemu mjesto gdje se treba klanjati.”
Nuestros antepasados adoraron en la montaña [de Samaria], y ustedes dicen que el lugar donde se debe adorar es Jerusalén.
21 A Isus joj reče: “Vjeruj mi, ženo, dolazi čas kad se nećete klanjati Ocu ni na ovoj gori ni u Jeruzalemu.
Jesús le respondió: Mujer, créeme que viene una hora cuando ustedes no adorarán al Padre ni en esta montaña ni en Jerusalén.
22 Vi se klanjate onome što ne poznate, a mi se klanjamo onome što poznamo jer spasenje dolazi od Židova.
Ustedes adoran lo que no saben. Nosotros adoramos lo que sabemos, porque la salvación viene de los judíos.
23 Ali dolazi čas - sada je! - kad će se istinski klanjatelji klanjati Ocu u duhu i istini jer takve upravo klanjatelje traži Otac.
Pero la hora viene y ya llegó, cuando los verdaderos adoradores adorarán al Padre en espíritu y verdad. Porque ciertamente el Padre busca que lo adoren así.
24 Bog je duh i koji se njemu klanjaju, u duhu i istini treba da se klanjaju.”
Dios es Espíritu. Los que lo adoran, deben adorarlo en espíritu y verdad.
25 Kaže mu žena: “Znam da ima doći Mesija zvani Krist - Pomazanik. Kad on dođe, objavit će nam sve.”
La mujer le dijo: Sé que viene [el] Mesías, es decir, el Cristo. Cuando Él venga, nos declarará todas las cosas.
26 Kaže joj Isus: “Ja sam, ja koji s tobom govorim!”
Jesús le respondió: Yo soy, Quien habla contigo.
27 Uto dođu njegovi učenici pa se začude što razgovara sa ženom. Nitko ga ipak ne zapita: “Što tražiš?” ili: “Što razgovaraš s njom?”
En ese momento llegaron sus discípulos y se asombraron de que hablaba con una mujer, pero nadie le preguntó qué buscaba o qué hablaba con ella.
28 Žena ostavi svoj krčag pa ode u grad i reče ljudima:
Entonces la mujer dejó su cántaro, fue a la ciudad y dijo a la gente:
29 “Dođite da vidite čovjeka koji mi je kazao sve što sam počinila. Da to nije Krist?”
¡Vengan! ¡Vean a un Hombre que me dijo todo lo que he hecho! ¿No será Éste el Cristo?
30 Oni iziđu iz grada te se upute k njemu.
[Ellos] salieron de la ciudad y fueron hacia Él.
31 Učenici ga dotle nudili: “Učitelju, jedi!”
Entre tanto, los discípulos le rogaban: Maestro, come.
32 A on im reče: “Hraniti mi se valja jelom koje vi ne poznajete.”
Pero Él les respondió: Yo tengo una comida para comer, de la cual ustedes no saben.
33 Učenici se nato zapitkivahu: “Da mu nije tko donio jesti?”
Entonces los discípulos se preguntaban unos a otros: ¿Alguien le trajo de comer?
34 Kaže im Isus: “Jelo je moje vršiti volju onoga koji me posla i dovršiti djelo njegovo.
Jesús les respondió: Mi comida es que haga la voluntad del que me envió y cumpla su obra.
35 Ne govorite li vi: 'Još četiri mjeseca i evo žetve?' Gle, kažem vam, podignite oči svoje i pogledajte polja: već se bjelasaju za žetvu.
¿No dicen ustedes: Aún faltan cuatro meses para la cosecha? Ciertamente Yo les digo: Levanten su mirada y vean los campos blancos para la cosecha.
36 Žetelac već prima plaću, sabire plod za vječni život da se sijač i žetelac zajedno raduju. (aiōnios g166)
El que cosecha recibe salario y recoge fruto para vida eterna. Así el que siembra y el que cosecha se regocijan juntamente. (aiōnios g166)
37 Tu se obistinjuje izreka: 'Jedan sije, drugi žanje.'
En esto es verdadero el dicho: Uno es el que siembra y otro el que cosecha.
38 Ja vas poslah žeti ono oko čega se niste trudili; drugi su se trudili, a vi ste ušli u trud njihov.”
Yo los envié a cosechar lo que ustedes no sembraron. Otros labraron, y ustedes entraron en su labor.
39 Mnogi Samarijanci iz onoga grada povjerovaše u njega zbog riječi žene koja je svjedočila: “Kazao mi je sve što sam počinila.”
Y muchos de los samaritanos de aquella ciudad creyeron en [Jesús] a causa del testimonio de la mujer, quien decía: ¡Me dijo todo lo que he hecho!
40 Kad su dakle Samarijanci došli k njemu, moljahu ga da ostane u njih. I ostade ondje dva dana.
Entonces los samaritanos fueron a Jesús y le rogaban que se quedara con ellos. Y Él se quedó allí dos días.
41 Tada ih je još mnogo više povjerovalo zbog njegove riječi
Y muchos más creyeron por la Palabra de Él,
42 pa govorahu ženi: “Sada više ne vjerujemo zbog tvoga kazivanja; ta sami smo čuli i znamo: ovo je uistinu Spasitelj svijeta.”
y le decían a la mujer: Ya no creemos por lo que dices, sino porque nosotros mismos [lo] oímos. Entendimos que verdaderamente Éste es el Salvador del mundo.
43 Nakon dva dana ode odande u Galileju.
Después de dos días [Jesús] salió de allí hacia Galilea,
44 Sam je Isus doduše izjavio da prorok nema časti u svom zavičaju.
aunque Él mismo testificó que un profeta no es respetado en su propia patria.
45 Kad je dakle stigao u Galileju, Galilejci ga lijepo primiše jer bijahu vidjeli što je sve učinio u Jeruzalemu za blagdana. Jer su i oni bili uzišli na blagdan.
Cuando [Jesús] llegó a Galilea fue bien recibido por los galileos, pues ellos vieron lo que Él hizo durante la fiesta en Jerusalén.
46 Dođe dakle ponovno u Kanu Galilejsku, gdje bijaše pretvorio vodu u vino. Ondje bijaše neki kraljevski službenik koji je imao bolesna sina u Kafarnaumu.
Volvió a Caná de Galilea, donde había convertido el agua en vino. Y un funcionario real, quien tenía un hijo enfermo, estaba en Cafarnaúm.
47 Kad je čuo da je Isus došao iz Judeje u Galileju, ode k njemu pa ga moljaše da siđe i ozdravi mu sina jer već samo što nije umro.
Cuando el [funcionario] oyó que Jesús llegó de Judea a Galilea, fue a Él y le rogaba que bajara y sanara a su hijo, quien ya iba a morir.
48 Nato mu Isus reče: “Ako ne vidite znamenja i čudesa, ne vjerujete!”
Jesús le dijo: Ustedes, si no ven señales y prodigios, de ningún modo creerán.
49 Kaže mu kraljevski službenik: “Gospodine, siđi dok mi ne umre dijete.”
El funcionario real le dijo: Señor, baja antes que muera mi hijito.
50 Kaže mu Isus: “Idi, sin tvoj živi!” Povjerova čovjek riječi koju mu reče Isus i ode.
Jesús le contestó: ¡Vé, tu hijo vive! El hombre creyó la Palabra que Jesús le dijo, y se fue.
51 Dok je on još silazio, pohite mu u susret sluge s viješću da mu sin živi.
Mientras bajaba, sus esclavos salieron a encontrarlo y dijeron: ¡Tu niño vive!
52 Upita ih dakle za uru kad mu je krenulo nabolje. Rekoše mu: “Jučer oko sedme ure pustila ga ognjica.”
Les preguntó a qué hora comenzó a mejorar, y le contestaron: Ayer a la una de la tarde se le quitó la fiebre.
53 Tada razabra otac da je to bilo upravo onog časa kad mu Isus reče: “Sin tvoj živi.” I povjerova on i sav dom njegov.
Entonces el padre recordó que a esa hora Jesús le dijo: ¡Tu hijo vive! [Como resultado ]él y toda su casa creyeron en Jesús.
54 Bijaše to drugo znamenje što ga učini Isus po povratku iz Judeje u Galileju.
Ésta fue la segunda señal que [Jesús] hizo después de ir de Judea a Galilea.

< Ivan 4 >