Ivan 12
1 Šest dana prije Pashe dođe Isus u Betaniju gdje bijaše Lazar koga je Isus uskrisio od mrtvih.
Seis días antes de la Pascua Jesús fue a Betania, a la casa de Lázaro, a quien había resucitado.
2 Ondje mu prirediše večeru. Marta posluživaše, a Lazar bijaše jedan od njegovih sustolnika.
Allí le prepararon una cena. Marta servía y Lázaro era uno de los reclinados con Él.
3 Tada Marija uzme libru prave dragocjene nardove pomasti, pomaže Isusu noge i otare ih svojom kosom. I sva se kuća napuni mirisom pomasti.
María tomó una libra de perfume de nardo puro de mucho valor, ungió los pies de Jesús y los secó con sus cabellos. La casa se llenó con la fragancia del perfume.
4 Nato reče Juda Iškariotski, jedan od njegovih učenika, onaj koji ga je imao izdati:
Pero Judas Iscariote, uno de sus discípulos, el que iba a traicionarlo, preguntó:
5 “Zašto se ta pomast nije prodala za trista denara i razdala siromasima?”
¿Por qué no se vendió este perfume por 300 denarios para dar a [los ]pobres?
6 To ne reče zbog toga što mu bijaše stalo do siromaha, nego što bijaše kradljivac: kako je imao kesu, kradom je uzimao što se u nju stavljalo.
Pero dijo esto, no porque le importaban los pobres, sino porque era ladrón, y como tenía la bolsa, robaba lo que se echaba [en ella].
7 Nato Isus odvrati: “Pusti je! Neka to izvrši za dan mog ukopa!
Entonces Jesús [le] dijo: Déjala, lo guardaba para el día de preparación para mi sepultura.
8 Jer siromahe imate uvijek uza se, a mene nemate uvijek.”
Siempre tienen a los pobres con ustedes, pero a Mí no me tienen siempre.
9 Silno mnoštvo Židova dozna da je Isus ondje pa se okupi, ne samo zbog Isusa, već i zato da vide Lazara kojega on bijaše uskrisio od mrtvih.
Muchos judíos supieron que estaba allí, y fueron, no solo para ver a Jesús, sino también a Lázaro a quien había resucitado.
10 A glavari svećenički odlučiše i Lazara ubiti
Pero los principales sacerdotes hicieron un complot para matar también a Lázaro,
11 jer su zbog njega mnogi Židovi odlazili i vjerovali u Isusa.
porque por causa de él, muchos judíos iban y creían en Jesús.
12 Kad je sutradan silan svijet koji dođe na Blagdan čuo da Isus dolazi u Jeruzalem,
Al día siguiente, cuando oyeron que Jesús iba a Jerusalén, la gran multitud que acudió a la fiesta,
13 uze palmove grančice i iziđe mu u susret. Vikahu: “Hosana! Blagoslovljen Onaj koji dolazi u ime Gospodnje! Kralj Izraelov.”
tomaron ramas de palmera y salieron a recibirlo. Clamaban: ¡Hosanna! ¡Bendito el que viene en el Nombre del Señor, el Rey de Israel!
14 A Isus nađe magarčića i sjede na nj kao što je pisano:
Jesús halló un pollino y [se] montó sobre él, como está escrito:
15 Ne boj se, kćeri Sionska! Evo, kralj tvoj dolazi jašuć na mladetu magaričinu!
No temas, hija de Sion. Mira, tu Rey viene montado en un pollino de asna.
16 To učenici njegovi isprva ne razumješe. Ali pošto je Isus bio proslavljen, prisjetiše se da je to bilo o njemu napisano i da mu baš to učiniše.
Al principio sus discípulos no entendieron esto, pero cuando Jesús fue glorificado, recordaron que esto estaba escrito con respecto a Él y que así le hicieron.
17 Mnoštvo koje bijaše s njime kad Lazara pozva iz groba i uskrisi od mrtvih pronosilo je svjedočanstvo o tome.
La multitud que estaba con Él daba testimonio de cómo resucitó a Lázaro.
18 Stoga mu je i izišao u susret silan svijet: pročulo se da je on učinio to znamenje.
Por esto la multitud salió a recibirlo, porque oyeron que Él hizo esta señal.
19 Farizeji nato rekoše među sobom: “Vidite da ništa ne postižete. Eno, svijet ode za njim!”
Por tanto los fariseos se dijeron: ¿Ustedes ven que así nada logran? ¡Miren, todos se van tras Él!
20 A među onima koji su se došli klanjati na Blagdan bijahu i neki Grci.
Entre los que subían a adorar en la fiesta había algunos griegos.
21 Oni pristupe Filipu iz Betsaide galilejske pa ga zamole: “Gospodine, htjeli bismo vidjeti Isusa.”
Éstos se acercaron a Felipe, quien era de Betsaida de Galilea, y le rogaban: Señor, deseamos ver a Jesús.
22 Filip ode i kaže to Andriji pa Andrija i Filip odu i kažu Isusu.
Felipe fue y se lo comentó a Andrés, y los dos se lo dijeron a Jesús.
23 Isus im odgovori: “Došao je čas da se proslavi Sin Čovječji.
Jesús les respondió: Llegó la hora para que el Hijo del Hombre sea glorificado.
24 Zaista, zaista, kažem vam: ako pšenično zrno, pavši na zemlju, ne umre, ostaje samo; ako li umre, donosi obilat rod.
En verdad, en verdad les digo: Si el grano de trigo que cayó en la tierra no muere, permanece él solo, pero si muere, produce mucho fruto.
25 Tko ljubi svoj život, izgubit će ga. A tko mrzi svoj život na ovome svijetu, sačuvat će ga za život vječni. (aiōnios g166)
El que ama su vida, la pierde. El que aborrece su vida en este mundo, la guardará para vida eterna. (aiōnios g166)
26 Ako mi tko hoće služiti, neka ide za mnom. I gdje sam ja, ondje će biti i moj služitelj. Ako mi tko hoće služiti, počastit će ga moj Otac.”
Si alguno me sirve, sígame. Donde Yo estoy, allí también estará mi servidor. Si alguno me sirve, mi Padre lo honrará.
27 “Duša mi je sada potresena i što da kažem? Oče, izbavi me iz ovoga časa? No, zato dođoh u ovaj čas!
Ahora mi alma está turbada. ¿Y qué digo? ¿Padre, sálvame de esta hora? Pero para esto llegué a esta hora.
28 Oče, proslavi ime svoje!” Uto dođe glas s neba: “Proslavio sam i opet ću proslaviti!”
¡Padre, glorifica tu Nombre! Entonces vino una voz del cielo: ¡Lo he glorificado y volveré a glorificarlo!
29 Mnoštvo koje je ondje stajalo i slušalo govoraše: “Zagrmjelo je!” Drugi govorahu: “Anđeo mu je zborio.”
La multitud presente que escuchó, decía que fue un trueno. Otros decían que un ángel le habló.
30 Isus na to reče: “Ovaj glas nije bio poradi mene, nego poradi vas.”
Jesús dijo: Esta voz no vino por causa de Mí, sino por causa de ustedes.
31 “Sada je sud ovomu svijetu, sada će knez ovoga svijeta biti izbačen.
Ahora es [el] juicio de este mundo. El príncipe de este mundo será echado fuera.
32 A ja kad budem uzdignut sa zemlje, sve ću privući k sebi.”
Cuando Yo sea levantado en la tierra, a todos atraeré a Mí mismo.
33 To reče da označi kakvom će smrću umrijeti.
Decía esto para dar a entender de qué manera iba a morir.
34 Nato mu mnoštvo odgovori: “Mi smo iz Zakona čuli da Krist ostaje zauvijek. Kako onda ti govoriš da Sin Čovječji treba da bude uzdignut? Tko je taj Sin Čovječji?” (aiōn g165)
Entonces la gente le respondió: Por la Ley sabemos que el Cristo permanece para siempre. ¿Cómo dices Tú que es necesario que el Hijo del Hombre sea levantado? ¿Quién es este Hijo del Hombre? (aiōn g165)
35 Isus im nato reče: “Još je malo vremena svjetlost među vama. Hodite dok imate svjetlost da vas ne obuzme tama. Tko hodi u tami, ne zna kamo ide.
Jesús les respondió: La Luz está entre ustedes aún por poco tiempo. Anden mientras tienen la Luz, para que no los sorprenda [la] oscuridad, porque el que anda en la oscuridad no sabe a dónde va.
36 Dok imate svjetlost, vjerujte u svjetlost da budete sinovi svjetlosti!” To Isus doreče, a onda ode i sakri se od njih.
Mientras tengan la Luz, crean en la Luz, para que sean hijos de Luz. Jesús habló esto, salió y se ocultó de ellos.
37 Iako je Isus pred njima učinio tolika znamenja, oni ne povjerovaše u njega,
Aunque [Jesús] hizo tan grandes señales delante de ellos, no creían en Él,
38 da se ispuni riječ koju kaza prorok Izaija: Gospodine! Tko povjerova našoj poruci? Kome li se otkri ruka Gospodnja?
para que se cumpliera la Palabra del profeta Isaías: Señor, ¿quién creyó nuestro anuncio? ¿Y a quién se reveló el brazo del Señor?
39 Stoga i ne mogahu vjerovati, jer Izaija dalje kaže:
Por esto no podían creer, como Isaías dijo en otra ocasión:
40 Zaslijepi im oči, stvrdnu srca; da očima ne vide, srcem ne razumiju te se ne obrate pa ih ozdravim.
Cegó los ojos de ellos, y endureció su corazón para que no miren con los ojos, ni entiendan con el corazón, y se conviertan, y Yo los sane.
41 Reče to Izaija jer je vidio slavu njegovu te o njemu zborio.
Isaías dijo esto porque vio la gloria de Él, y habló acerca de Él.
42 Ipak, mnogi su i od glavara vjerovali u njega, ali zbog farizeja nisu to priznavali: da ne budu izopćeni iz sinagoge.
Sin embargo, muchos magistrados creyeron en Él, pero por causa de los fariseos no confesaban para no ser expulsados de la congregación judía,
43 Jer više im je bilo do slave ljudske, nego do slave Božje.
porque amaban más el esplendor de los hombres que la gloria de Dios.
44 A Isus povika: “Tko u mene vjeruje, ne vjeruje u mene, nego u onoga koji me posla;
Entonces Jesús dijo: El que cree en Mí, no cree en Mí, sino en el que me envió.
45 i tko vidi mene, vidi onoga koji me posla.
El que me ve, ve al que me envió.
46 Ja - Svjetlost - dođoh na svijet da nijedan koji u mene vjeruje u tami ne ostane.
Yo, [la] Luz, vine al mundo para que todo el que cree en Mí no permanezca en la oscuridad.
47 I sluša li tko moje riječi, a ne čuva ih, ja ga ne sudim. Ja nisam došao suditi svijetu, nego svijet spasiti.
Si alguno oye mis Palabras y no las guarda, Yo no lo juzgo, porque no vine a juzgar al mundo, sino a salvarlo.
48 Tko mene odbacuje i riječi mojih ne prima, ima svoga suca: riječ koju sam zborio - ona će mu suditi u posljednji dan.
El que me rechaza y no recibe mis Palabras tiene quien lo juzgue. La Palabra que hablé es la que lo juzgará en el día final.
49 Jer nisam ja zborio sam od sebe, nego onaj koji me posla - Otac - on mi dade zapovijed što da kažem, što da zborim.
Porque Yo no hablé por iniciativa propia, sino el Padre Quien me envió me dio Mandamiento: Qué decir y qué hablar.
