Job 8
1 Bildan iz Šuaha progovori tad i reče:
I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:
2 “Dokad ćeš jošte govoriti tako, dokle će ti riječ kao vihor biti?
Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?
3 TÓa zar može Bog pravo pogaziti, može li pravdu izvrnut' Svesilni?
Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?
4 Ako mu djeca tvoja sagriješiše, preda ih zato bezakonju njinu.
Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.
5 Al' ako Boga potražiš iskreno i od Svesilnog milost ti izmoliš;
Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;
6 ako li budeš čist i neporočan, odsad će svagda on nad tobom bdjeti i obnovit će kuću pravedniku.
Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.
7 Bit će malena tvoja sreća prošla prema budućoj što te očekuje.
A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.
8 No pitaj samo prošle naraštaje, na mudrost pređa njihovih pripazi.
Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.
9 Od jučer mi smo i ništa ne znamo, poput sjene su na zemlji nam dani.
(Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
10 Oni će te poučit' i reći ti, iz srca će svog izvući besjede:
Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.
11 'Izvan močvare zar će rogoz nići? Zar će bez vode trstika narasti?
Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?
12 Zeleni se sva, al' i nekošena usahne prije svake druge trave.
Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.
13 To je kob svakog tko Boga zaboravi; tako propada nada bezbožnika:
Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
14 Nit je tanana njegovo uzdanje, a ufanje mu kuća paukova.
Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
15 Nasloni li se, ona mu se ljulja, prihvati li se, ona mu se ruši.
Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
16 Zeleni se i sav na suncu buja, vrt su mu cio mladice prerasle.
Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
17 Svojim korijenjem krš je isprepleo te život crpe iz živa kamena.
Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
18 A kad ga s mjesta njegova istrgnu, ono ga niječe: 'Nikada te ne vidjeh!'
Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
19 I evo gdje na putu sada trune dok drugo bilje već niče iz zemlje.
Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
20 Ne, Bog neće odbacit' neporočne, niti će rukom poduprijet' opake.
Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
21 Smijeh će ti opet ispuniti usta, s usana će odjeknuti klicanje.
Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
22 Dušmane će ti odjenut' sramota i šatora će nestat' zlikovačkog.'”
Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.
