Job 6
1 A Job progovori i reče:
Pagkatapos sumagot si Job at sinabing,
2 “O, kad bi se jad moj izmjeriti mog'o, a nevolje moje stavit' na tezulju!
“O, kung titimbangin lamang ang aking paghihirap, at susukatin ang lahat ng aking mga sakuna!
3 Teže one jesu od sveg pijeska morskog, i stoga mi riječi zastraniti znaju.
Sa ngayon mas magiging mabigat pa ito kaysa sa lahat ng buhangin sa dagat. Kaya nga naging padalos-dalos ako sa aking mga salita.
4 Strijele Svesilnoga u mojem su mesu, ljuti otrov njihov ispija mi dušu, Božje se strahote oborile na me.
Dahil ang mga palaso ng Makapangyarihan ay nakaabang sa akin, ang aking espiritu ay iniinom ang lason; ang mga kaparusahan ng Diyos ay nagsunod-sunod laban sa akin.
5 TÓa, kraj svježe trave njače li magarac, muče li goveče kraj punih jasala?
Ang isa bang mabangis na asno ay uungal kung marami namang damo? O ang mga baka ba ay uungal kung may dayami naman silang makakain?
6 Zar hranu bljutavu jedemo bez soli? Zar kakove slasti ima u bjelancu?
Ang isang pagkain ba na walang lasa ay makakain kung walang asin? O may kung anong lasa ba sa puti ng itlog?
7 Al' ono što mi se gadilo dotaći, to mi je sada sva hrana u bolesti.
Tumatanggi akong hawakan sila; tulad sila ng mga nakakapandiring pagkain sa akin.
8 O, da bi se molba moja uslišala, da mi Bog ispuni ono čem se nadam!
O, sana matanggap ko na ang aking hinihiling, oh, ibigay na sana ng Diyos ang aking minimithi;
9 O, kada bi me Bog uništiti htio, kada bi mahnuo rukom da me satre!
na malugod ang Diyos na durugin niya ako ng isang beses, na bitawan niya ako at putulin sa buhay na ito.
10 Za mene bi prava utjeha to bila, klicati bih mog'o u mukama teškim što se ne protivljah odluci Svetoga.
Sana ito na lang ang aking maging pampalubag-loob—kahit na magsaya ako sa hindi napapawing hapdi: na hindi ko sinuway ang mga salita ng Tanging Banal.
11 Zar snage imam da mogu čekati? Radi kakve svrhe da ja duže živim?
Ano ba ang aking lakas, na kailangan ko pang maghintay? Ano ba ang aking katapusan, na kailangan kong pahabain ang aking buhay?
12 Zar je snaga moja k'o snaga kamena, zar je tijelo moje od mjedi liveno?
Ang lakas ko ba ay kasing lakas ng mga bato? O ang aking mga kalamnan ay gawa sa tanso?
13 Na što se u sebi osloniti mogu? Zar mi svaka pomoć nije uskraćena?
Hindi ba totoo na hindi ko kayang tulungan ang aking sarili, at ang karunungan ay tinanggal sa akin?
14 Tko odbija milost bližnjemu svojemu, prezreo je strah od Boga Svesilnoga.
Para sa isang taong malapit nang mawalan ng malay, dapat ipakita ng kaniyang kaibigan ang katapatan; kahit na pinabayaan niya pa ang kaniyang takot sa Makapangyarihan.
15 Kao potok me iznevjeriše braća, kao bujice zimske svoje korito.
Pero naging matapat ang mga kapatid ko sa akin, na tulad ng mga batis sa disyerto, na tulad ng mga daluyan ng tubig na natutuyo,
16 Od leda mutne vode im se nadimlju, 'bujaju od snijega što se topit' stao;
na dumidilim dahil sa mga yelong tumatakip sa mga ito, at dahil sa mga niyebe na ikinukubli ang sarili sa kanila.
17 al u doba sušno naskoro presahnu, od žege ishlape tada iz korita.
Kapag sila ay natunaw, sila ay mawawala; kapag ang panahon ay mainit, nalulusaw sila sa kanilang kinalalagyan.
18 Karavane zbog njih skreću sa putova, u pustinju zađu i u njoj se gube.
Ang mga karawan ay gumigilid para maghanap ng tubig, nagpapaikot-ikot sila sa tuyong lupain at saka mamamatay.
19 Karavane temske očima ih traže, putnici iz Šebe nadaju se njima.
Ang mga karawan mula sa Tema ay pinagmamasdan sila, gayun din sa pangkat ng mga taga-Sheba na umaasa sa kanila.
20 A kad do njih dođu, nađu se u čudu, jer su se u nadi svojoj prevarili.
Sila ay nabigo dahil umaasa sila na makakahanap ng tubig; pumunta sila roon pero sila ay nilinlang.
21 U ovom ste času i vi meni takvi: vidjeste strahotu pa se preplašiste.
Kaya ngayon, kayong mga kaibigan ko ay wala nang halaga sa akin; nakita ninyo ang aking kaawa-awang kalagayan pero kayo ay natatakot.
22 Rekoh li vam možda: 'Darujte mi štogod, poklonite nešto od svojega blaga;
'Sinabi ko ba sa inyo na bigyan ninyo ako ng kahit ano?' 'O, regaluhan ninyo ako mula sa inyong kayamanan?'
23 iz šake dušmanske izbavite mene, oslobodite me silnikova jarma?'
O, 'Iligtas ako mula sa kamay ng aking kalaban?' O, 'Tubusin ako sa kamay ng mga nang-aapi sa akin?'
24 Vi me poučite, pa ću ušutjeti, u čem je moj prijestup, pokažite meni.
Ituro ninyo sa akin, at ako ay mananahimik, ipaintindi ninyo sa akin kung saan ako nagkamali.
25 O, kako su snažne besjede iskrene! Al' kamo to vaši smjeraju prijekori?
Sadya ngang napakasakit ng katotohanan! Pero ang inyong mga sinasabi, paano ba nito ako maitutuwid?
26 Mislite li možda prekoriti riječi? TÓa u vjetar ide govor očajnikov!
Balak ba ninyong hindi pansinin ang aking mga sinasabi, ituring ito ang salita ng isang tao na parang ito ay hangin?
27 Nad sirotom kocku zar biste bacali i sa prijateljem trgovali svojim?
Totoo nga, pinagpupustahan ninyo ang naulila sa ama, at pinagtatalunan ang inyong kaibigan na tulad ng isang kalakal.
28 U oči me sada dobro pogledajte, paz'te neću li vam slagati u lice.
Subalit ngayon, tingnan ninyo ako at papatunayan ko sa inyo na hindi ako nagsisinungaling.
29 Povucite riječ! Kakve li nepravde! Povucite riječ, neporočan ja sam!
Pigilan ninyo ang inyong sarili, parang awa ninyo na; maging makatarungan kayo, maghunos-dili kayo dahil nasa tamang panig ako.
30 Zar pakosti ima na usnama mojim? Zar nesreću svaku okusio nisam?
May kasamaan ba sa aking dila? Hindi ba malalaman ng aking bibig ang malisyosong mga bagay?
