< Job 6 >

1 A Job progovori i reče:
Əyyub belə cavab verdi:
2 “O, kad bi se jad moj izmjeriti mog'o, a nevolje moje stavit' na tezulju!
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 Teže one jesu od sveg pijeska morskog, i stoga mi riječi zastraniti znaju.
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 Strijele Svesilnoga u mojem su mesu, ljuti otrov njihov ispija mi dušu, Božje se strahote oborile na me.
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 TÓa, kraj svježe trave njače li magarac, muče li goveče kraj punih jasala?
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 Zar hranu bljutavu jedemo bez soli? Zar kakove slasti ima u bjelancu?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 Al' ono što mi se gadilo dotaći, to mi je sada sva hrana u bolesti.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 O, da bi se molba moja uslišala, da mi Bog ispuni ono čem se nadam!
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 O, kada bi me Bog uništiti htio, kada bi mahnuo rukom da me satre!
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 Za mene bi prava utjeha to bila, klicati bih mog'o u mukama teškim što se ne protivljah odluci Svetoga.
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 Zar snage imam da mogu čekati? Radi kakve svrhe da ja duže živim?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 Zar je snaga moja k'o snaga kamena, zar je tijelo moje od mjedi liveno?
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 Na što se u sebi osloniti mogu? Zar mi svaka pomoć nije uskraćena?
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 Tko odbija milost bližnjemu svojemu, prezreo je strah od Boga Svesilnoga.
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 Kao potok me iznevjeriše braća, kao bujice zimske svoje korito.
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 Od leda mutne vode im se nadimlju, 'bujaju od snijega što se topit' stao;
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 al u doba sušno naskoro presahnu, od žege ishlape tada iz korita.
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 Karavane zbog njih skreću sa putova, u pustinju zađu i u njoj se gube.
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 Karavane temske očima ih traže, putnici iz Šebe nadaju se njima.
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 A kad do njih dođu, nađu se u čudu, jer su se u nadi svojoj prevarili.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 U ovom ste času i vi meni takvi: vidjeste strahotu pa se preplašiste.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 Rekoh li vam možda: 'Darujte mi štogod, poklonite nešto od svojega blaga;
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 iz šake dušmanske izbavite mene, oslobodite me silnikova jarma?'
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 Vi me poučite, pa ću ušutjeti, u čem je moj prijestup, pokažite meni.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 O, kako su snažne besjede iskrene! Al' kamo to vaši smjeraju prijekori?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 Mislite li možda prekoriti riječi? TÓa u vjetar ide govor očajnikov!
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 Nad sirotom kocku zar biste bacali i sa prijateljem trgovali svojim?
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 U oči me sada dobro pogledajte, paz'te neću li vam slagati u lice.
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Povucite riječ! Kakve li nepravde! Povucite riječ, neporočan ja sam!
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 Zar pakosti ima na usnama mojim? Zar nesreću svaku okusio nisam?
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?

< Job 6 >