< Job 5 >

1 Ded zazivlji! Zar će ti se tko odazvat'? Kojem li se svecu misliš sad obratit'?
Llama, pues, si hay quien te responda. ¿A cuál de los santos te dirigirás?
2 Doista, budalu njegov bijes ubija, luđaka će sasvim skončat ljubomora.
Porque al necio le mata la cólera, y al fatuo la envidia.
3 Bezumnika vidjeh kako korijen pušta, al' prokletstvo skoro na kuću mu pade.
Yo vi al necio echar raíces, y al instante maldije su morada.
4 Njegovi su sinci daleko od spasa, njih nezaštićene na Vratima tlače.
Sus hijos no podrán prosperar; hollados serán en la puerta, sin haber quien los libre.
5 Ljetinu njihovu pojedoše gladni, sam Bog ju je njima oteo iz usta, a žedni hlepe za njihovim dobrima.
Su cosecha la devoran los hambrientos, la hurtan detrás (del cerco) de espinos; y los sedientos se sorben su riqueza.
6 Ne, opačina ne izbija iz zemlje, nit' nevolja iz tla može nići sama,
Pues no del polvo nace la calamidad, ni del suelo brotan los trabajos,
7 nego čovjek rađa muku i nevolju kao što let orlov teži u visinu.
ya que el hombre nace para el trabajo, como el ave para volar.
8 Al' ja bih se ipak Bogu utekao i pred njime stvar bih svoju razložio.
Yo (en tu lugar) acudiría a Dios, y a Él le encomendaría mi causa;
9 Nedokučiva on djela silna stvori, čudesa koja se izbrojit' ne mogu.
Él hace cosas grandes e inescrutables, maravillas que nadie puede enumerar;
10 On kišom rosi po svem licu zemljinu i vodu šalje da nam polja natapa.
derrama la lluvia sobre la tierra, y envía las aguas sobre los campos.
11 Da bi ponižene visoko digao, da bi ojađene srećom obdario,
Ensalza a los humildes Y eleva al afligido a lugar seguro;
12 redom ruši ono što lukavci smisle, što god započeli, on im izjalovi.
desbarata las tramas del astuto, para que sus manos no puedan realizar sus proyectos.
13 On hvata mudre u njihovu lukavstvu, naume spletkara obraća u ništa.
Prende a los sabios en su propia red, y los designios de los arteros quedan frustrados.
14 Posred bijela dana zapadnu u tamu, pipaju u podne kao usred noći.
En pleno día tropiezan con tinieblas, andan a tientas al mediodía, como si fuese de noche.
15 On iz njinih ralja izbavlja jadnika, iz silničkih ruku diže siromaha.
Entretanto (Dios) salva al desvalido de la espada de sus lenguas, y de la mano del poderoso.
16 Tako se pokaže nada nevoljniku, i nepravda mora zatvoriti usta.
Por eso el débil tiene esperanza, y la injusticia tiene que callarse.
17 Da, blago čovjeku koga Bog odbaci! Stoga ti ne prezri karanje Svesilnog!
Feliz el hombre a quien Dios corrige. No desprecies la corrección del Omnipotente.
18 On ranjava, ali i ranu povija, udara i svojom zacjeljuje rukom.
Él hace la llaga, y la venda; Él hiere y sana con sus manos.
19 Iz šest će nevolja tebe izbaviti, ni u sedmoj zlo te dotaknuti neće.
De seis angustias te sacará, y en la séptima no te tocará el mal.
20 U gladi, od smrti on će te spasiti, a u ratu, oštru će te otet maču.
En tiempos de hambre te salvará de la muerte, y en la guerra, del poder de la espada.
21 Biču zla jezika uklonit će tebe, ispred otimača bez straha ćeš biti.
Te preservará del azote de la lengua, y no temerás si vinieren calamidades.
22 Suši i studeni ti ćeš se smijati i od divljih zvijeri strahovati nećeš.
Te reirás de la devastación y del hambre, y no temerás a las fieras salvajes.
23 Sklopit' ti ćeš savez s kamenjem na njivi, zvjerad divlja s tobom u miru će biti.
Pues estarás en alianza con las piedras del campo, y las fieras del campo vivirán en paz contigo.
24 U šatoru svome mir ćeš uživati, dom svoj kad pohodiš netaknut će stajat.
Conocerás que reina la paz en tu tienda; visitarás tus apriscos, y nada echarás de menos.
25 Koljeno ćeš svoje gledat' gdje se množi i potomstvo gdje ti kao trava raste.
Verás numerosa tu descendencia, y tu prole como la hierba del campo.
26 U grob ti ćeš leći kada budeš zreo, kao što se žito snosi kad dozori.
Entrarás en el sepulcro en plena madurez cual gavilla segada a su tiempo.
27 Sve motrismo ovo: istina je živa! zato sve za dobro svoje ti poslušaj.”
Esto es lo que hemos visto. Así es. Óyelo bien y medítalo para tu provecho.”

< Job 5 >