< Job 5 >

1 Ded zazivlji! Zar će ti se tko odazvat'? Kojem li se svecu misliš sad obratit'?
Clama agora! Haverá alguém que te responda? E a qual dos santos te voltarás?
2 Doista, budalu njegov bijes ubija, luđaka će sasvim skončat ljubomora.
Pois a ira acaba com o louco, e o zelo mata o tolo.
3 Bezumnika vidjeh kako korijen pušta, al' prokletstvo skoro na kuću mu pade.
Eu vi ao louco lançar raízes, porém logo amaldiçoei sua habitação.
4 Njegovi su sinci daleko od spasa, njih nezaštićene na Vratima tlače.
Seus filhos estarão longe da salvação; na porta são despedaçados, e não há quem os livre.
5 Ljetinu njihovu pojedoše gladni, sam Bog ju je njima oteo iz usta, a žedni hlepe za njihovim dobrima.
O faminto devora sua colheita, e a tira até dentre os espinhos; e o assaltante traga sua riqueza.
6 Ne, opačina ne izbija iz zemlje, nit' nevolja iz tla može nići sama,
Porque a aflição não procede do pó da terra, nem a opressão brota do chão.
7 nego čovjek rađa muku i nevolju kao što let orlov teži u visinu.
Mas o ser humano nasce para a opressão, assim como as faíscas das brasas se levantam a voar.
8 Al' ja bih se ipak Bogu utekao i pred njime stvar bih svoju razložio.
Porém eu buscaria a Deus, e a ele confiaria minha causa;
9 Nedokučiva on djela silna stvori, čudesa koja se izbrojit' ne mogu.
[Pois] ele é o que faz coisas grandiosas e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.
10 On kišom rosi po svem licu zemljinu i vodu šalje da nam polja natapa.
Ele é o que dá a chuva sobre a face da terra, e envia águas sobre os campos.
11 Da bi ponižene visoko digao, da bi ojađene srećom obdario,
Ele põe os humildes em lugares altos, para que os sofredores sejam postos em segurança.
12 redom ruši ono što lukavci smisle, što god započeli, on im izjalovi.
Ele frustra os planos dos astutos, para que suas mãos nada consigam executar.
13 On hvata mudre u njihovu lukavstvu, naume spletkara obraća u ništa.
Ele prende aos sábios em sua própria astúcia; para que o conselho dos perversos seja derrubado.
14 Posred bijela dana zapadnu u tamu, pipaju u podne kao usred noći.
De dia eles se encontram com as trevas, e ao meio-dia andam apalpando como de noite.
15 On iz njinih ralja izbavlja jadnika, iz silničkih ruku diže siromaha.
Porém livra ao necessitado da espada de suas bocas, e da mão do violento.
16 Tako se pokaže nada nevoljniku, i nepravda mora zatvoriti usta.
Pois ele é esperança para o necessitado, e a injustiça tapa sua boca.
17 Da, blago čovjeku koga Bog odbaci! Stoga ti ne prezri karanje Svesilnog!
Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus corrige; portanto não rejeites o castigo do Todo-Poderoso.
18 On ranjava, ali i ranu povija, udara i svojom zacjeljuje rukom.
Pois ele faz a chaga, mas também põe o curativo; ele fere, mas suas mãos curam.
19 Iz šest će nevolja tebe izbaviti, ni u sedmoj zlo te dotaknuti neće.
Em seis angústias ele te livrará, e em sete o mal não te tocará.
20 U gladi, od smrti on će te spasiti, a u ratu, oštru će te otet maču.
Na fome ele te livrará da morte, e na guerra [livrará] do poder da espada.
21 Biču zla jezika uklonit će tebe, ispred otimača bez straha ćeš biti.
Do açoite da língua estarás encoberto; e não temerás a destruição quando ela vier.
22 Suši i studeni ti ćeš se smijati i od divljih zvijeri strahovati nećeš.
Tu rirás da destruição e da fome, e não temerás os animais da terra.
23 Sklopit' ti ćeš savez s kamenjem na njivi, zvjerad divlja s tobom u miru će biti.
Pois até com as pedras do campo terás teu pacto, e os animais do campo serão pacíficos contigo.
24 U šatoru svome mir ćeš uživati, dom svoj kad pohodiš netaknut će stajat.
E saberás que há paz em tua tenda; e visitarás tua habitação, e não falharás.
25 Koljeno ćeš svoje gledat' gdje se množi i potomstvo gdje ti kao trava raste.
Também saberás que tua semente se multiplicará, e teus descendentes serão como a erva da terra.
26 U grob ti ćeš leći kada budeš zreo, kao što se žito snosi kad dozori.
Na velhice virás à sepultura, como o amontoado de trigo que se recolhe a seu tempo.
27 Sve motrismo ovo: istina je živa! zato sve za dobro svoje ti poslušaj.”
Eis que é isto o que temos constatado, e assim é; ouve-o, e pensa nisso tu para teu [bem].

< Job 5 >