Job 5
1 Ded zazivlji! Zar će ti se tko odazvat'? Kojem li se svecu misliš sad obratit'?
Chama agora; ha alguem que te responda? e para qual dos sanctos te virarás?
2 Doista, budalu njegov bijes ubija, luđaka će sasvim skončat ljubomora.
Porque a ira destroe o louco; e o zelo mata o tolo.
3 Bezumnika vidjeh kako korijen pušta, al' prokletstvo skoro na kuću mu pade.
Bem vi eu o louco lançar raizes; porém logo amaldiçoei a sua habitação.
4 Njegovi su sinci daleko od spasa, njih nezaštićene na Vratima tlače.
Seus filhos estão longe da salvação; e são despedaçados ás portas, e não ha quem os livre.
5 Ljetinu njihovu pojedoše gladni, sam Bog ju je njima oteo iz usta, a žedni hlepe za njihovim dobrima.
A sua sega a devora o faminto, e até d'entre os espinhos a tira; e o salteador traga a sua fazenda.
6 Ne, opačina ne izbija iz zemlje, nit' nevolja iz tla može nići sama,
Porque do pó não procede a afflicção, nem da terra brota o trabalho.
7 nego čovjek rađa muku i nevolju kao što let orlov teži u visinu.
Mas o homem nasce para o trabalho, como as faiscas das brazas se levantam para voarem.
8 Al' ja bih se ipak Bogu utekao i pred njime stvar bih svoju razložio.
Porém eu buscaria a Deus; e a Elle dirigiria a minha falla.
9 Nedokučiva on djela silna stvori, čudesa koja se izbrojit' ne mogu.
Elle faz coisas tão grandiosas, que se não podem esquadrinhar; e tantas maravilhas, que se não podem contar.
10 On kišom rosi po svem licu zemljinu i vodu šalje da nam polja natapa.
Que dá a chuva sobre a terra, e envia aguas sobre os campos,
11 Da bi ponižene visoko digao, da bi ojađene srećom obdario,
Para pôr aos abatidos n'um logar alto: e para que os enlutados se exaltem na salvação.
12 redom ruši ono što lukavci smisle, što god započeli, on im izjalovi.
Elle aniquila as imaginações dos astutos, para que as suas mãos não possam levar coisa alguma a effeito.
13 On hvata mudre u njihovu lukavstvu, naume spletkara obraća u ništa.
Elle apanha os sabios na sua propria astucia; e o conselho dos perversos se precipita.
14 Posred bijela dana zapadnu u tamu, pipaju u podne kao usred noći.
Elles de dia encontrem as trevas; e ao meio dia andem como de noite, ás apalpadelas.
15 On iz njinih ralja izbavlja jadnika, iz silničkih ruku diže siromaha.
Porém ao necessitado livra da espada, e da bocca d'elles, e da mão do forte.
16 Tako se pokaže nada nevoljniku, i nepravda mora zatvoriti usta.
Assim ha esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a sua bocca.
17 Da, blago čovjeku koga Bog odbaci! Stoga ti ne prezri karanje Svesilnog!
Eis que bemaventurado é o homem a quem Deus castiga; pois não desprezes o castigo do Todo-poderoso.
18 On ranjava, ali i ranu povija, udara i svojom zacjeljuje rukom.
Porque elle faz a chaga, e elle mesmo a liga: elle fere, e as suas mãos curam.
19 Iz šest će nevolja tebe izbaviti, ni u sedmoj zlo te dotaknuti neće.
Em seis angustias te livrará; e na setima o mal te não tocará.
20 U gladi, od smrti on će te spasiti, a u ratu, oštru će te otet maču.
Na fome te livrará da morte; e na guerra da violencia da espada.
21 Biču zla jezika uklonit će tebe, ispred otimača bez straha ćeš biti.
Do açoite da lingua estarás encoberto; e não temerás a assolação, quando vier.
22 Suši i studeni ti ćeš se smijati i od divljih zvijeri strahovati nećeš.
Da assolação e da fome te rirás, e os animaes da terra não temerás.
23 Sklopit' ti ćeš savez s kamenjem na njivi, zvjerad divlja s tobom u miru će biti.
Porque até com as pedras do campo terás a tua alliança; e os animaes do campo serão pacificos comtigo.
24 U šatoru svome mir ćeš uživati, dom svoj kad pohodiš netaknut će stajat.
E saberás que a tua tenda está em paz; e visitarás a tua habitação, e não falharás.
25 Koljeno ćeš svoje gledat' gdje se množi i potomstvo gdje ti kao trava raste.
Tambem saberás que se multiplicará a tua semente e a tua posteridade como a herva da terra.
26 U grob ti ćeš leći kada budeš zreo, kao što se žito snosi kad dozori.
Na velhice virás á sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.
27 Sve motrismo ovo: istina je živa! zato sve za dobro svoje ti poslušaj.”
Eis que isto já o havemos inquirido, e assim é; ouve-o, e medita n'isso para teu bem.
