Job 5
1 Ded zazivlji! Zar će ti se tko odazvat'? Kojem li se svecu misliš sad obratit'?
Çağır görək sənə cavab verən varmı? Müqəddəslərin hansı birinə üz tutacaqsan?
2 Doista, budalu njegov bijes ubija, luđaka će sasvim skončat ljubomora.
Səfehi qəzəb öldürər, Nadanı həsəd məhv edər.
3 Bezumnika vidjeh kako korijen pušta, al' prokletstvo skoro na kuću mu pade.
Səfehin kök saldığını görərkən Dərhal yurduna lənət etmişəm.
4 Njegovi su sinci daleko od spasa, njih nezaštićene na Vratima tlače.
Övladları əmin-amanlıqdan uzaqdır, Məhkəmə qapılarında tapdalanır, Onlara havadar yoxdur.
5 Ljetinu njihovu pojedoše gladni, sam Bog ju je njima oteo iz usta, a žedni hlepe za njihovim dobrima.
Məhsullarını aclar yeyir, Tikanlar arasında olanlarını belə, yığırlar, Susayanlar sərvətini udmaq istəyir.
6 Ne, opačina ne izbija iz zemlje, nit' nevolja iz tla može nići sama,
Axı torpaqdan bəla gəlməz, Əzab yerdən bitməz.
7 nego čovjek rađa muku i nevolju kao što let orlov teži u visinu.
Sanki havaya atılan qığılcımdır, İnsan əzab çəkmək üçün doğulur.
8 Al' ja bih se ipak Bogu utekao i pred njime stvar bih svoju razložio.
Mən olsaydım, Allaha üz tutardım, Müşkül işlərimi Ona tapşırardım.
9 Nedokučiva on djela silna stvori, čudesa koja se izbrojit' ne mogu.
Çünki O, dərk etmədiyimiz böyük işləri görür, Saysız xariqələr göstərir.
10 On kišom rosi po svem licu zemljinu i vodu šalje da nam polja natapa.
Yer üzərinə yağış yağdırır, Çöllərə sular axıdır.
11 Da bi ponižene visoko digao, da bi ojađene srećom obdario,
Alçaldılanları ucaldır, Yaslıları əmin-amanlığa çıxarır.
12 redom ruši ono što lukavci smisle, što god započeli, on im izjalovi.
Əlləri qurğu qurmağı öyrənməsin deyə Hiyləgərlərin fəndini pozur.
13 On hvata mudre u njihovu lukavstvu, naume spletkara obraća u ništa.
Müdrikləri hiylə qurarkən yaxalayır, Fəndgirlərin oyununa son qoyur.
14 Posred bijela dana zapadnu u tamu, pipaju u podne kao usred noći.
Gündüzləri qaranlığa dönür, Günorta onlara gecə kimi görünür, Onlar kor kimi əl sürtə-sürtə gəzir.
15 On iz njinih ralja izbavlja jadnika, iz silničkih ruku diže siromaha.
Yoxsulları isə onların ağızlarındakı qılıncdan qurtarır, Zorakının əlindən alır.
16 Tako se pokaže nada nevoljniku, i nepravda mora zatvoriti usta.
Kasıblar ümid tapır, Haqsızlıq ağzını yumur.
17 Da, blago čovjeku koga Bog odbaci! Stoga ti ne prezri karanje Svesilnog!
Allahın tərbiyə etdiyi insan nə bəxtiyardır! Sən Külli-İxtiyarın tərbiyəsinə xor baxma.
18 On ranjava, ali i ranu povija, udara i svojom zacjeljuje rukom.
Çünki O yaralayar, sonra isə sarıyar, Ağrı verər, əlləri ilə sağaldar.
19 Iz šest će nevolja tebe izbaviti, ni u sedmoj zlo te dotaknuti neće.
O, altı dəfə dara düşsən belə, qurtarar, Yeddinci dəfə sənə ziyan dəyməz.
20 U gladi, od smrti on će te spasiti, a u ratu, oštru će te otet maču.
O səni aclıqda məhv olmaqdan, Döyüşdəki qılıncdan qurtarar.
21 Biču zla jezika uklonit će tebe, ispred otimača bez straha ćeš biti.
Kəskin dillərdən uzaq olarsan, Qırğın gələrkən qorxmazsan.
22 Suši i studeni ti ćeš se smijati i od divljih zvijeri strahovati nećeš.
Qırğına, aclığa gülərsən, Vəhşi heyvanlardan qorxmazsan.
23 Sklopit' ti ćeš savez s kamenjem na njivi, zvjerad divlja s tobom u miru će biti.
Çünki çöldəki daşlarla belə, əhd kəsərsən, Vəhşi heyvanlarla belə, barışarsan.
24 U šatoru svome mir ćeš uživati, dom svoj kad pohodiš netaknut će stajat.
Çadırının salamat qalacağını bilərsən, Mülkünə baxanda heç bir əskiklik tapmazsan.
25 Koljeno ćeš svoje gledat' gdje se množi i potomstvo gdje ti kao trava raste.
Övladlarının necə artdığını görərsən, Nəslin ot kimi bitib qalxar.
26 U grob ti ćeš leći kada budeš zreo, kao što se žito snosi kad dozori.
Vaxtında yığılan taxıl dərzləri kimi Kama çatıb məzarına gedərsən.
27 Sve motrismo ovo: istina je živa! zato sve za dobro svoje ti poslušaj.”
Bax bunu araşdırmışıq, bu həqiqətdir, Onun üçün bunu dinlə və anla».
