Job 4
1 Tad prozbori Elifaz Temanac i reče:
Eliifaaz namichi Teemaan sun akkana jedhee deebise:
2 “Možeš li podnijeti da ti progovorim? Ali tko se može uzdržat' od riječi!
“Yoo namni tokko sitti dubbachuu yaale, ati ni komattaa? Garuu eenyutu dubbachuu dhiisa?
3 Eto, mnoge ljude ti si poučio, okrijepio si iznemogle mišice;
Ati akka nama baayʼee barsiifte, akka harka dadhabaa illee jajjabeessite yaadadhu.
4 riječju svojom klonule si pridizao, ojačavao si koljena klecava.
Dubbiin kee warra gatantaran gargaaree dhaabeera; atis jilba laafe jabeessiteerta.
5 A kad tebe stiže, klonuo si duhom, na tebe kad pade, čitav si se smeo!
Amma garuu rakkinni sirra gaʼe; atis abdii kutatteerta; rakkinni si miidheera; atis rifatteerta;
6 Zar pobožnost tvoja nadu ti ne daje, neporočnost tvoja životu ufanje?
Waaqa sodaachuun kee irkoo kee, qajeelinni karaa keetiis abdii kee mitii?
7 TÓa sjeti se: nevin - propade li kada? Kada su zatrti bili pravednici?
“Ammas yaadadhu; namni qulqulluun takkumaa badee beekaa? Qajeelonni eessatti badanii beeku?
8 Iz iskustva zborim: nesrećom tko ore i nevolju sije, nju će i požeti.
Akka ani hubadhetti warri waan hamaa qotatan, kanneen waan hamaa facaasanis isuma haammatu.
9 Od daha Božjega oni pogibaju, na gnjevni mu disaj nestaju sa zemlje.
Isaanis hafuura Waaqni isaanitti baafatuun badu; hafuuraa dheekkamsa isaaniitiinis ni barbadeeffamu.
10 Rika lavlja, urlik leopardov krše se k'o zubi u lavića.
Leenci ni aada; ni gururiʼas; ilkaan leenca saafelaa garuu ni caccaba.
11 Lav ugiba jer mu nesta plijena, rasuli se mladi lavičini.
Leenci jabaan waan adamsu dhabee ni duʼa; ilmaan leenca dhaltuus ni bittinnaaʼu.
12 Tajna riječ se meni objavila, šapat njen je uho moje čulo.
“Dubbiin tokko icciitiidhaan naa fidame; gurri koos asaasa isaa dhagaʼe.
13 Noću, kada snovi duh obuzmu i san dubok kad na ljude pada,
Abjuu halkanii sodaachisaa keessa, yommuu hirribni cimaan nama qabatutti,
14 strah i trepet mene su svladali, kosti moje žestoko se stresle.
sodaa fi hollachuun na qabatee lafee koo hunda raase.
15 Dah mi neki preko lica prođe, digoše se dlake na mom tijelu.
Hafuurri luffi jedhee fuula koo dura darbe; rifeensi dhagna koos kaʼee dhaabate.
16 Stajao je netko - lica mu ne poznah - ali likom bješe pred očima mojim. Posvuda tišina; uto začuh šapat:
Innis ni dhaabate; ani garuu inni maal akka taʼe hubachuu hin dandeenye. Fakkiin tokko ija koo dura dhaabate; anis sagalee tasgabbii kan akkana jedhu tokkon dhagaʼe:
17 'Zar je smrtnik koji pred Bogom pravedan? Zar je čovjek čist pred svojim Stvoriteljem?
‘Namni duʼa hin oolle, Waaqa caalaa qajeelaa taʼuu dandaʼaa? Namni Uumaa isaa caalaa qulqulluu taʼuu dandaʼaa?
18 Ni slugama svojim više ne vjeruje, i anđele svoje za grijeh okrivljuje -
Waaqni tajaajiltoota isaa hin amanatu; ergamoota isaas balleessaa isaaniitiin ni gaafata;
19 kako ne bi onda goste stanova glinenih kojima je temelj u prahu zemaljskom. Gle, kao moljce njih sveudilj satiru:
yoos warri manneen suphee keessa jiraatan, warri hundeen isaanii biyyoo taʼe, warri bilii caalaa burkutaaʼan immoo akkam haa taʼan ree?
20 od jutra do mraka u prah pretvore, nestaju zasvagda - nitko i ne vidi.
Isaan ganamaa fi galgala gidduutti burkutaaʼu; tasumas bara baraan ni badu.
21 Iščupan je kolčić njihova šatora, pogibaju skoro, mudrost ne spoznavši.'
Akka isaan ogummaa malee duʼaniif funyoon dunkaana isaanii hin luqqifamnee?’
