Job 38
1 Nato Jahve odgovori Jobu iz oluje i reče:
Depois d'isto o Senhor respondeu a Job d'um redemoinho, e disse:
2 “Tko je taj koji riječima bezumnim zamračuje božanski promisao?
Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?
3 Bokove svoje opaši k'o junak: ja ću te pitat', a ti me pouči.
Agora cinge os teus lombos, como homem; e perguntar-te-hei, e tu me ensina.
4 Gdje si bio kad zemlju utemeljih? Kazuj, ako ti je znanje sigurno.
Onde estavas tu, quando eu fundava a terra? faze-m'o saber, se tens intelligencia.
5 Znaš li tko joj je mjere odredio i nad njom uže mjerničko napeo?
Quem lhe poz as medidas? se tu o sabes; ou quem estendeu sobre ella o cordel?
6 Na čemu joj počivaju temelji? Tko joj postavi kamen ugaoni
Sobre que estão fundadas as suas bases? ou quem assentou a sua pedra da esquina,
7 dok su klicale zvijezde jutarnje i Božji uzvikivali dvorjani?
Quando as estrellas da alva juntas alegremente cantavam, e todos os filhos de Deus jubilavam?
8 Tko li zatvori more vratnicama kad je navrlo iz krila majčina;
Ou quem encerrou o mar com portas, quando trasbordou e saiu da madre;
9 kad ga oblakom k'o haljom odjenuh i k'o pelenam' ovih maglom gustom;
Quando eu puz as nuvens por sua vestidura, e a escuridão por envolvedouro?
10 kad sam njegovu odredio među, vrata stavio sa prijevornicama?
Quando passei sobre elle o meu decreto, e lhe puz portas e ferrolhos;
11 Dotle, ne dalje, rekao sam njemu, tu nek' se lomi ponos tvog valovlja!
E disse: Até aqui virás, e não mais adiante, e aqui se quebrarão as tuas ondas empolladas?
12 Zar si ikad zapovjedio jutru, zar si kazao zori mjesto njeno,
Ou desde os teus dias déste ordem á madrugada? ou mostraste á alva o seu logar;
13 da poduhvati zemlju za rubove i da iz nje sve bezbožnike strese;
Para que pegasse dos fins da terra, e os impios fossem sacudidos d'ella;
14 da je pretvori u glinu pečatnu i oboji je k'o kakvu haljinu.
E se transformasse como o barro, sob o sello, e se pozessem como vestidos;
15 Ona uzima svjetlost zlikovcima i pesnicu im lomi uzdignutu.
E dos impios se desvie a sua luz, e o braço altivo se quebrante;
16 Zar si ti prodro do izvora morskih, po dnu bezdana zar si kad hodio?
Ou entraste tu até ás origens do mar? ou passeaste no mais profundo do abysmo?
17 Zar su ti vrata smrti pokazali; vidje li dveri kraja mrtvih sjena?
Ou descobriram-se-te as portas da morte? ou viste as portas da sombra da morte?
18 Zar si prostranstvo zemlje uočio? Govori, ako ti je znano sve to.
Ou com o teu entendimento chegaste ás larguras da terra? faze-m'o saber, se sabes tudo isto.
19 Koji putovi u dom svjetla vode, na kojem mjestu prebivaju tmine,
Onde está o caminho para onde mora a luz? e, quanto ás trevas, onde está o seu logar;
20 da ih odvedeš u njine krajeve, da im put k stanu njihovu pokažeš?
Para que as tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas da sua casa?
21 Ti znadeš to, tÓa davno ti se rodi, tvojih dana broj veoma je velik!
Acaso tu o sabes, porque já então eras nascido, e por ser grande o numero dos teus dias?
22 Zar si stigao do riznica snijega i zar si tuče spremišta vidio
Ou entraste tu até aos thesouros da neve? e viste os thesouros da saraiva,
23 što ih pričuvah za dane nevolje, za vrijeme boja krvava i rata?
Que eu retenho até do tempo da angustia, até ao dia da peleja e da guerra?
24 Kojim li se putem dijeli munja kada iskre po svoj zemlji prosipa?
Onde está o caminho em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?
25 Tko li je jaz iskopao povodnju, tko prokrčio pute grmljavini
Quem abriu para a inundação um leito, e um caminho para os relampagos dos trovões;
26 da bi daždjelo na kraj nenastanjen, na pustinju gdje žive duše nema,
Para chover sobre a terra, onde não ha ninguem, e no deserto, em que não ha gente;
27 da bi neplodnu napojio pustoš, da bi u stepi trava izniknula?
Para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer os renovos da herva?
28 Ima li kiša svoga roditelja? Tko je taj koji kapi rose rađa?
A chuva porventura tem pae? ou quem géra as gottas do orvalho,
29 Iz čijeg li mraz izlazi krila, tko slanu stvara što s nebesa pada?
De cujo ventre procede o gelo? e quem gera a geada do céu?
30 Kako čvrsnu vode poput kamena i led se hvata površja bezdana?
Como debaixo de pedra as aguas se escondem: e a superficie do abysmo se coalha.
31 Možeš li lancem vezati Vlašiće i razdriješiti spone Orionu,
Ou poderás tu ajuntar as delicias das sete estrellas, ou soltar os atilhos do Orion?
32 u pravo vrijeme izvesti Danicu, vodit' Medvjeda s njegovim mladima?
Ou produzir as constellações a seu tempo? e guiar a Ursa com seus filhos?
33 Zar poznaješ ti zakone nebeske pa da njima moć na zemlji dodijeliš?
Sabes tu as ordenanças dos céus? ou podes dispor do dominio d'elles sobre a terra?
34 Zar doviknuti možeš oblacima pa da pljuskovi tebe poslušaju?
Ou podes levantar a tua voz até ás nuvens, para que a abundancia das aguas te cubra?
35 Zar na zapovijed tvoju munje lijeću i tebi zar se odazivlju: 'Evo nas'?
Ou enviarás aos raios para que saiam, e te digam: Eis-nos aqui?
36 Tko je mudrost darovao ibisu, tko li je pamet ulio u pijetla?
Quem poz a sabedoria nas entranhas? ou quem deu ao sentido o entendimento?
37 Tko to mudro prebrojava oblake i tko nebeske izlijeva mjehove
Quem numerará as nuvens pela sabedoria? ou os odres dos céus, quem os abaixará,
38 dok se zemlja u tijesto ne zgusne i dok se grude njezine ne slijepe?
Quando se funde o pó n'uma massa, e se apegam os torrões uns aos outros?
39 Zar ćeš ti plijen uloviti lavici ili ćeš glad utažit' lavićima
Porventura caçarás tu preza para a leôa? ou fartaras a fome dos filhos dos leões,
40 na leglu svojem dok gladni čekaju i vrebaju na žrtvu iz zaklona?
Quando se agacham nos covis, e estão á espreita nas covas?
41 Tko hranu gavranovima pribavlja kad Bogu ptići njegovi cijuču i naokolo oblijeću bez hrane?
Quem prepara aos corvos o seu alimento, quando os seus pintainhos gritam a Deus e andam vagueando, por não terem de comer?
