Job 38
1 Nato Jahve odgovori Jobu iz oluje i reče:
| וַיַּֽעַן־יְהוָה אֶת־אִיּוֹב מנ הסערה מִן ׀ הַסְּעָרָה וַיֹּאמַֽר׃ |
2 “Tko je taj koji riječima bezumnim zamračuje božanski promisao?
| מִי זֶה ׀ מַחְשִׁיךְ עֵצָה בְמִלִּין בְּֽלִי־דָֽעַת׃ |
3 Bokove svoje opaši k'o junak: ja ću te pitat', a ti me pouči.
| אֱזָר־נָא כְגֶבֶר חֲלָצֶיךָ וְאֶשְׁאָלְךָ וְהוֹדִיעֵֽנִי׃ |
4 Gdje si bio kad zemlju utemeljih? Kazuj, ako ti je znanje sigurno.
| אֵיפֹה הָיִיתָ בְּיָסְדִי־אָרֶץ הַגֵּד אִם־יָדַעְתָּ בִינָֽה׃ |
5 Znaš li tko joj je mjere odredio i nad njom uže mjerničko napeo?
| מִי־שָׂם מְמַדֶּיהָ כִּי תֵדָע אוֹ מִֽי־נָטָה עָלֶיהָ קָּֽו׃ |
6 Na čemu joj počivaju temelji? Tko joj postavi kamen ugaoni
| עַל־מָה אֲדָנֶיהָ הָטְבָּעוּ אוֹ מִֽי־יָרָה אֶבֶן פִּנָּתָֽהּ׃ |
7 dok su klicale zvijezde jutarnje i Božji uzvikivali dvorjani?
| בְּרָן־יַחַד כּוֹכְבֵי בֹקֶר וַיָּרִיעוּ כָּל־בְּנֵי אֱלֹהִֽים׃ |
8 Tko li zatvori more vratnicama kad je navrlo iz krila majčina;
| וַיָּסֶךְ בִּדְלָתַיִם יָם בְּגִיחוֹ מֵרֶחֶם יֵצֵֽא׃ |
9 kad ga oblakom k'o haljom odjenuh i k'o pelenam' ovih maglom gustom;
| בְּשׂוּמִי עָנָן לְבֻשׁוֹ וַעֲרָפֶל חֲתֻלָּתֽוֹ׃ |
10 kad sam njegovu odredio među, vrata stavio sa prijevornicama?
| וָאֶשְׁבֹּר עָלָיו חֻקִּי וָֽאָשִׂים בְּרִיחַ וּדְלָתָֽיִם׃ |
11 Dotle, ne dalje, rekao sam njemu, tu nek' se lomi ponos tvog valovlja!
| וָאֹמַר עַד־פֹּה תָבוֹא וְלֹא תֹסִיף וּפֹא־יָשִׁית בִּגְאוֹן גַּלֶּֽיךָ׃ |
12 Zar si ikad zapovjedio jutru, zar si kazao zori mjesto njeno,
| הְֽמִיָּמֶיךָ צִוִּיתָ בֹּקֶר ידעתה שחר יִדַּעְתָּה הַשַּׁחַר מְקֹמֽוֹ׃ |
13 da poduhvati zemlju za rubove i da iz nje sve bezbožnike strese;
| לֶאֱחֹז בְּכַנְפוֹת הָאָרֶץ וְיִנָּעֲרוּ רְשָׁעִים מִמֶּֽנָּה׃ |
14 da je pretvori u glinu pečatnu i oboji je k'o kakvu haljinu.
| תִּתְהַפֵּךְ כְּחֹמֶר חוֹתָם וְיִֽתְיַצְּבוּ כְּמוֹ לְבֽוּשׁ׃ |
15 Ona uzima svjetlost zlikovcima i pesnicu im lomi uzdignutu.
| וְיִמָּנַע מֵרְשָׁעִים אוֹרָם וּזְרוֹעַ רָמָה תִּשָּׁבֵֽר׃ |
16 Zar si ti prodro do izvora morskih, po dnu bezdana zar si kad hodio?
| הֲבָאתָ עַד־נִבְכֵי־יָם וּבְחֵקֶר תְּהוֹם הִתְהַלָּֽכְתָּ׃ |
17 Zar su ti vrata smrti pokazali; vidje li dveri kraja mrtvih sjena?
| הֲנִגְלוּ לְךָ שַׁעֲרֵי־מָוֶת וְשַׁעֲרֵי צַלְמָוֶת תִּרְאֶֽה׃ |
18 Zar si prostranstvo zemlje uočio? Govori, ako ti je znano sve to.
| הִתְבֹּנַנְתָּ עַד־רַחֲבֵי־אָרֶץ הַגֵּד אִם־יָדַעְתָּ כֻלָּֽהּ׃ |
19 Koji putovi u dom svjetla vode, na kojem mjestu prebivaju tmine,
| אֵי־זֶה הַדֶּרֶךְ יִשְׁכָּן־אוֹר וְחֹשֶׁךְ אֵי־זֶה מְקֹמֽוֹ׃ |
20 da ih odvedeš u njine krajeve, da im put k stanu njihovu pokažeš?
| כִּי תִקָּחֶנּוּ אֶל־גְּבוּלוֹ וְכִֽי־תָבִין נְתִיבוֹת בֵּיתֽוֹ׃ |
21 Ti znadeš to, tÓa davno ti se rodi, tvojih dana broj veoma je velik!
| יָדַעְתָּ כִּי־אָז תִּוָּלֵד וּמִסְפַּר יָמֶיךָ רַבִּֽים׃ |
22 Zar si stigao do riznica snijega i zar si tuče spremišta vidio
| הֲבָאתָ אֶל־אֹצְרוֹת שָׁלֶג וְאֹצְרוֹת בָּרָד תִּרְאֶֽה׃ |
23 što ih pričuvah za dane nevolje, za vrijeme boja krvava i rata?
| אֲשֶׁר־חָשַׂכְתִּי לְעֶת־צָר לְיוֹם קְרָב וּמִלְחָמָֽה׃ |
24 Kojim li se putem dijeli munja kada iskre po svoj zemlji prosipa?
| אֵי־זֶה הַדֶּרֶךְ יֵחָלֶק אוֹר יָפֵץ קָדִים עֲלֵי־אָֽרֶץ׃ |
25 Tko li je jaz iskopao povodnju, tko prokrčio pute grmljavini
| מִֽי־פִלַּג לַשֶּׁטֶף תְּעָלָה וְדֶרֶךְ לַחֲזִיז קֹלֽוֹת׃ |
26 da bi daždjelo na kraj nenastanjen, na pustinju gdje žive duše nema,
| לְהַמְטִיר עַל־אֶרֶץ לֹא־אִישׁ מִדְבָּר לֹא־אָדָם בּֽוֹ׃ |
27 da bi neplodnu napojio pustoš, da bi u stepi trava izniknula?
| לְהַשְׂבִּיעַ שֹׁאָה וּמְשֹׁאָה וּלְהַצְמִיחַ מֹצָא דֶֽשֶׁא׃ |
28 Ima li kiša svoga roditelja? Tko je taj koji kapi rose rađa?
| הֲיֵשׁ־לַמָּטָר אָב אוֹ מִי־הוֹלִיד אֶגְלֵי־טָֽל׃ |
29 Iz čijeg li mraz izlazi krila, tko slanu stvara što s nebesa pada?
| מִבֶּטֶן מִי יָצָא הַקָּרַח וּכְפֹר שָׁמַיִם מִי יְלָדֽוֹ׃ |
30 Kako čvrsnu vode poput kamena i led se hvata površja bezdana?
| כָּאֶבֶן מַיִם יִתְחַבָּאוּ וּפְנֵי תְהוֹם יִתְלַכָּֽדוּ׃ |
31 Možeš li lancem vezati Vlašiće i razdriješiti spone Orionu,
| הַֽתְקַשֵּׁר מַעֲדַנּוֹת כִּימָה אֽוֹ־מֹשְׁכוֹת כְּסִיל תְּפַתֵּֽחַ׃ |
32 u pravo vrijeme izvesti Danicu, vodit' Medvjeda s njegovim mladima?
| הֲתֹצִיא מַזָּרוֹת בְּעִתּוֹ וְעַיִשׁ עַל־בָּנֶיהָ תַנְחֵֽם׃ |
33 Zar poznaješ ti zakone nebeske pa da njima moć na zemlji dodijeliš?
| הֲיָדַעְתָּ חֻקּוֹת שָׁמָיִם אִם־תָּשִׂים מִשְׁטָרוֹ בָאָֽרֶץ׃ |
34 Zar doviknuti možeš oblacima pa da pljuskovi tebe poslušaju?
| הֲתָרִים לָעָב קוֹלֶךָ וְֽשִׁפְעַת־מַיִם תְּכַסֶּֽךָּ׃ |
35 Zar na zapovijed tvoju munje lijeću i tebi zar se odazivlju: 'Evo nas'?
| הֽ͏ַתְשַׁלַּח בְּרָקִים וְיֵלֵכוּ וְיֹאמְרוּ לְךָ הִנֵּֽנוּ׃ |
36 Tko je mudrost darovao ibisu, tko li je pamet ulio u pijetla?
| מִי־שָׁת בַּטֻּחוֹת חָכְמָה אוֹ מִֽי־נָתַן לַשֶּׂכְוִי בִינָֽה׃ |
37 Tko to mudro prebrojava oblake i tko nebeske izlijeva mjehove
| מִֽי־יְסַפֵּר שְׁחָקִים בְּחָכְמָה וְנִבְלֵי שָׁמַיִם מִי יַשְׁכִּֽיב׃ |
38 dok se zemlja u tijesto ne zgusne i dok se grude njezine ne slijepe?
| בְּצֶקֶת עָפָר לַמּוּצָק וּרְגָבִים יְדֻבָּֽקוּ׃ |
39 Zar ćeš ti plijen uloviti lavici ili ćeš glad utažit' lavićima
| הֲתָצוּד לְלָבִיא טָרֶף וְחַיַּת כְּפִירִים תְּמַלֵּֽא׃ |
40 na leglu svojem dok gladni čekaju i vrebaju na žrtvu iz zaklona?
| כִּי־יָשֹׁחוּ בַמְּעוֹנוֹת יֵשְׁבוּ בַסֻּכָּה לְמוֹ־אָֽרֶב׃ |
41 Tko hranu gavranovima pribavlja kad Bogu ptići njegovi cijuču i naokolo oblijeću bez hrane?
| מִי יָכִין לָעֹרֵב צֵידוֹ כִּֽי־ילדו יְלָדָיו אֶל־אֵל יְשַׁוֵּעוּ יִתְעוּ לִבְלִי־אֹֽכֶל׃ |
