Job 37
1 Da, od toga i moje srce drhti i s mjesta svoga iskočiti hoće.
Por lo cual también se estremece mi corazón y salta fuera de su lugar.
2 Čujte, čujte gromor glasa njegova, tutnjavu što mu iz usta izlazi.
¡Escuchen atentamente el trueno de su voz y el estruendo que sale de su boca!
3 Gle, munja lijeće preko cijelog neba - i sijevne blijesak s kraja na kraj zemlje -
Suelta sus relámpagos por debajo de todo el cielo, que llegan hasta los confines de la tierra.
4 iza nje silan jedan glas se ori: to On gromori glasom veličajnim. Munje mu lete, nitko ih ne priječi, tek što mu je glas jednom odjeknuo.
Tras ellos ruge su voz. Truena ʼEL con voz majestuosa, y aunque sea oída su voz, no los detiene.
5 Da, Bog gromori glasom veličajnim, djela velebna, neshvatljiva stvara.
ʼEL truena con voz maravillosa y hace cosas que no podemos comprender.
6 Kad snijegu kaže: 'Zasniježi po zemlji!' i pljuskovima: 'Zapljuštite silno!'
A la nieve dice: Cae a la tierra. También a la lluvia y al aguacero torrencial.
7 svakom čovjeku zapečati ruke da svi njegovo upoznaju djelo.
Así hace que todo hombre se retire, para que todos los hombres reconozcan su obra.
8 U brlog se tad zvijeri sve uvuku i na svojem se šćućure ležaju.
Las bestias se meten en lugar de descanso y permanecen en sus guaridas.
9 S južne se strane podiže oluja, a studen vjetri sjeverni donose.
De su cámara viene la tormenta y el frío de los vientos del norte.
10 Već led od daha Božjega nastaje i vodena se kruti površina.
Por el soplo de ʼEL se forma el hielo y se congelan las amplias aguas.
11 I opet vodom puni on oblake, i sijevat' stanu oblaci munjama;
Carga de humedad la densa nube. Dispersa las nubes con sus relámpagos,
12 kruže posvuda po volji njegovoj, što im naloži, to će izvršiti na licu cijelog kruga zemaljskoga.
que giran según su designio para cumplir sus órdenes sobre la superficie de la tierra habitada.
13 Šalje ih - ili da kazni narode, ili da ih milosrđem obdari.
Las hace venir, unas veces como azote, otras, a favor de su tierra y otras por misericordia.
14 Poslušaj ovo, Jobe, umiri se i promotri djela Božja čudesna.
Oh Job, escucha esto. Detente y considera las maravillas de ʼEL.
15 Znaš li kako Bog njima zapovijeda, kako munju iz oblaka svog pušta?
¿Sabes cuándo ʼEloah las establece y hace fulgurar la luz de su nube?
16 Znaš li o čem vise gore oblaci? Čudesna to su znanja savršenog.
¿Conoces tú el equilibrio de las nubes, las obras prodigiosas de Aquél que es perfecto en conocimiento?
17 Kako ti gore od žege haljine u južnom vjetru kad zemlja obamre?
¿Por qué están calientes tus ropas cuando la tierra está tranquila a causa del viento del sur?
18 Zar si nebesa s njim ti razapeo, čvrsta poput ogledala livenog?
¿Extendiste con Él la bóveda celeste, sólida como un espejo fundido?
19 DÓe naputi me što da mu kažemo: zbog tmine se ne snalazimo više.
Muéstranos qué le diremos. Porque no podemos ordenar nuestras ideas a causa de las tinieblas.
20 Zar ćeš mu reći: 'Hoću govoriti'? Ili na propast vlastitu pristati?
¿Será necesario informarle lo que yo digo? ¿O debe un hombre desear que sea tragado?
21 Tko, dakle, može u svjetlost gledati na nebesima što se sja blistavo kada oblake rastjeraju vjetri?
Ciertamente no es posible mirar la luz oscurecida por las nubes, pero un viento pasa, y la despeja.
22 Sa sjevera k'o zlato je bljesnulo: veličanstvom strašnim Bog se odjenu!
Del norte asoma un dorado resplandor. ¡En ʼEloha hay una asombrosa majestad!
23 Da, Svesilnog doseći ne možemo, neizmjeran je u moći i sudu, velik u pravdi, nikog on ne tlači.
¡ʼEL-Shadday, a Quien no alcanzamos! Exaltado en poder, Él no hará violencia a la equidad. Es abundante en justicia.
24 Zato ljudi svi neka ga se boje! Na mudrost oholu on i ne gleda!”
Por tanto, los hombres le temen. Él no estima a alguno que cree en su corazón ser sabio.
