Job 37
1 Da, od toga i moje srce drhti i s mjesta svoga iskočiti hoće.
“Pou sa, menm kè mwen konn tranble. Li vòltije kite plas li.
2 Čujte, čujte gromor glasa njegova, tutnjavu što mu iz usta izlazi.
Koute, O koute byen bri vwa L, k ap gwonde tankou tonnè ak bri tonnè a k ap sòti nan bouch Li.
3 Gle, munja lijeće preko cijelog neba - i sijevne blijesak s kraja na kraj zemlje -
Anba tout syèl la, Li lage sa nèt ale, ak loray Li jis rive nan tout pwent tè a.
4 iza nje silan jedan glas se ori: to On gromori glasom veličajnim. Munje mu lete, nitko ih ne priječi, tek što mu je glas jednom odjeknuo.
Apre sa, yon gwo vwa ki rele fò; Li gwonde ak vwa majeste Li a. Li pa menm ralanti eklè lè yo tande vwa L.
5 Da, Bog gromori glasom veličajnim, djela velebna, neshvatljiva stvara.
Bondye gwonde avèk vwa mèvèy Li a. L ap fè gwo bagay ke nou pa kab menm konprann.
6 Kad snijegu kaže: 'Zasniježi po zemlji!' i pljuskovima: 'Zapljuštite silno!'
Paske a lanèj la, Li di: ‘Tonbe sou latè’, e a inondasyon lapli a, Li di: ‘Kontinye tonbe fò’.
7 svakom čovjeku zapečati ruke da svi njegovo upoznaju djelo.
Li sele men a chak òm, pou tout moun kab konnen zèv Li yo.
8 U brlog se tad zvijeri sve uvuku i na svojem se šćućure ležaju.
Konsa, tout bèt sovaj va antre nan kav yo e rete lakay yo.
9 S južne se strane podiže oluja, a studen vjetri sjeverni donose.
Men sòti nan sid, tanpèt la parèt e nan nò, fredi a.
10 Već led od daha Božjega nastaje i vodena se kruti površina.
Soti nan souf Bondye, se glas ki fèt, e sifas dlo yo vin glasi.
11 I opet vodom puni on oblake, i sijevat' stanu oblaci munjama;
Anplis, Li chaje vapè yo ak dlo e fè nwaj la vin lou; Li fè nwaj la gaye pou vide ekleraj Li.
12 kruže posvuda po volji njegovoj, što im naloži, to će izvršiti na licu cijelog kruga zemaljskoga.
Li chanje; Li gide l vire tounen pou l kab fè nenpòt sa Li kòmande l sou tout sifas tè a.
13 Šalje ih - ili da kazni narode, ili da ih milosrđem obdari.
Se swa pou koreksyon, oswa pou mond Li an, oswa pou lanmou dous Li a, Li fè sa vin rive.
14 Poslušaj ovo, Jobe, umiri se i promotri djela Božja čudesna.
“Tande sa byen, O Job; Kanpe, e obsève mèvèy Bondye yo.
15 Znaš li kako Bog njima zapovijeda, kako munju iz oblaka svog pušta?
Èske ou konnen kijan Bondye etabli tout sila yo, e fè ekleraj nan nwaj Li yo vin limen?
16 Znaš li o čem vise gore oblaci? Čudesna to su znanja savršenog.
Èske ou konnen bagay a chak kouch nan nwaj yo, mèvèy a Sila a ki pafè nan konesans?
17 Kako ti gore od žege haljine u južnom vjetru kad zemlja obamre?
Poukisa vètman ou cho lè tè a kalm akoz van sid la?
18 Zar si nebesa s njim ti razapeo, čvrsta poput ogledala livenog?
Èske ou menm tou, ansanm avè L, ka ouvri syèl yo ki gen gran fòs tankou yon miwa metal ki fann nan dife?
19 DÓe naputi me što da mu kažemo: zbog tmine se ne snalazimo više.
Enstwi nou kisa pou nou ta pale Li; paske akoz fènwa a, nou pa kab byen ranje ka nou.
20 Zar ćeš mu reći: 'Hoću govoriti'? Ili na propast vlastitu pristati?
Èske yo va di Li ke mwen ta renmen pale? Oswa èske yon nonm ta pito di ke li ta vle vin anglouti nèt?
21 Tko, dakle, može u svjetlost gledati na nebesima što se sja blistavo kada oblake rastjeraju vjetri?
“Alò lezòm pa wè limyè ki klere nan syèl yo sof ke van an fin pase e eklèsi nwaj yo.
22 Sa sjevera k'o zlato je bljesnulo: veličanstvom strašnim Bog se odjenu!
Sòti nan nò, se reyon majeste an lò; Bondye antoure ak majeste etonnan.
23 Da, Svesilnog doseći ne možemo, neizmjeran je u moći i sudu, velik u pravdi, nikog on ne tlači.
Toupwisan an, —nou pa kab jwenn Li. Li egzalte nan pouvwa Li. Jistis Li ak ladwati Li gran; Li pa janm oprime.
24 Zato ljudi svi neka ga se boje! Na mudrost oholu on i ne gleda!”
Se pou sa lezòm plen lakrent ak respe Li; Li pa konsidere okenn moun ki saj nan kè.”
