Job 36
1 Elihu nastavi i reče:
Y pasando a delante Eliú, dijo:
2 “Strpi se malo, pa ću te poučit', jer još nisam sve rekao za Boga.
Espérame un poco, y enseñarte he: porque todavía hablo por Dios.
3 Izdaleka ću svoje iznijet' znanje da Stvoritelja svojega opravdam.
Tomaré mi sabiduría de lejos, y daré la justicia a mi Hacedor.
4 Zaista, za laž ne znaju mi riječi, uza te je čovjek znanjem savršen.
Porque de cierto no son mentira mis palabras, antes se trata contigo con perfecta sabiduría.
5 Gle, Bog je silan, ali ne prezire, silan je snagom razuma svojega.
He aquí, que Dios es grande, y no aborrece, fuerte en virtud de corazón.
6 Opakome on živjeti ne daje, nevoljnicima pravicu pribavlja.
No dará vida al impío; y a los afligidos dará su derecho.
7 S pravednika on očiju ne skida, na prijestolje ih diže uz kraljeve da bi dovijeka bili uzvišeni.
No quitará sus ojos del justo: mas con los reyes los pondrá también en trono para siempre, y serán ensalzados.
8 Ako su negvam' oni okovani i užetima nevolje sputani,
Y si estuvieren presos en grillos, y cautivos en las cuerdas de aflicción,
9 djela njihova on im napominje, kazuje im grijeh njine oholosti.
El les anunciará la obra de ellos, y que sus rebeliones prevalecieron.
10 Tad im otvara uho k opomeni i poziva ih da se zla okane.
Y despierta el oído de ellos para castigo, y dice que se conviertan de la iniquidad.
11 Poslušaju li te mu se pokore, dani im završavaju u sreći, u užicima godine njihove.
Si oyeren, y sirvieren, acabarán sus días en bien, y sus años en deleites.
12 Ne slušaju li, od koplja umiru, zaglave, sami ne znajući kako.
Mas si no oyeren, serán pasados a cuchillo: y perecerán sin sabiduría.
13 A srca opaka mržnju njeguju, ne ištu pomoć kad ih on okuje;
Mas los hipócritas de corazón le irritarán más; y no clamarán, cuando él los atare.
14 u cvatu svoga dječaštva umiru i venu poput hramskih milosnika.
El alma de ellos morirá en su mocedad, y su vida entre los sodomíticos.
15 Nevoljnog on bijedom njegovom spasava i u nesreći otvara mu oči:
Al pobre librará de su pobreza, y en la aflicción despertará su oreja.
16 izbavit će te iz ždrijela tjeskobe k prostranstvima bezgraničnim izvesti, k prepunu stolu mesa pretiloga.
Y aun te apartará de la boca de la angustia en anchura, debajo de la cual no haya estrechura, y te asentará mesa llena de grosura.
17 Ako sudio nisi opakima, ako si pravo krnjio siroti,
Mas tú has henchido el juicio del impío contra la justicia, y el juicio [que lo] sustenta todo.
18 nek' te obilje odsad ne zavede i nek' te dar prebogat ne iskvari.
Por lo cual es de temer, que no te quite con herida, la cual no evites con gran rescate.
19 Nek' ti je gavan k'o čovjek bez zlata, a čovjek jake ruke poput slaba.
¿Estimará él tus riquezas, ni el oro, ni todas las fuerzas de poder?
20 Ne goni one koji su ti tuđi da rodbinu na njino mjesto staviš.
No desees la noche, en la cual él corta los pueblos de su lugar.
21 Pazi se da u nepravdu ne skreneš, jer zbog nje snađe tebe iskušenje.
Guárdate, no mires a la iniquidad, teniéndola por mejor que la pobreza.
22 Gle, uzvišen je Bog u svojoj snazi! Zar učitelja ima poput njega?
He aquí, que Dios será ensalzado con su poder, ¿quién semejante a él, enseñador?
23 Tko je njemu put njegov odredio? Tko će mu reći: 'Radio si krivo'?
¿Quién visitó sobre él su camino? ¿Y quién dijo: Iniquidad has hecho?
24 Spomeni se veličati mu djelo što ga pjesmama ljudi opjevaše.
Acuérdate de engrandecer su obra, la cual contemplan los hombres.
25 S udivljenjem svijet čitav ga promatra, divi se čovjek, pa ma izdaleka.
La cual vieron todos los hombres, y el hombre la ve de lejos.
26 Veći je Bog no što pojmit' možemo, nedokučiv je broj ljeta njegovih!
He aquí que Dios es grande, y nosotros no le conoceremos: ni se puede rastrear el número de sus años.
27 U visini on skuplja kapi vode te dažd u paru i maglu pretvara.
Porque él detiene las goteras de las aguas, cuando la lluvia se derrama de su vapor.
28 Pljuskovi tada pljušte iz oblaka, po mnoštvu ljudskom dažde obilato.
Cuando gotean de las nubes, gotean sobre los hombres en abundancia.
29 Tko li će shvatit' širenje oblaka, tutnjavu strašnu njegovih šatora?
¿Si entenderá también los extendimientos de las nubes, y los bramidos de su tabernáculo?
30 Gle, on nad sobom razastire svjetlost i dno morsko on vodama pokriva.
He aquí, que él extendió sobre ella su luz; y cubrió las raíces de la mar.
31 Pomoću njih on podiže narode, u izobilju hranom ih dariva.
Con ellas castiga a los pueblos, y da comida a la multitud.
32 On munju drži objema rukama i kazuje joj kamo će zgoditi.
Con las nubes encubre la luz, y les manda que vayan contra ella.
33 Glasom gromovnim sebe navješćuje, stiže s gnjevom da zgromi opačinu.
La una da nuevas de la otra: la una adquiere ira contra la que viene.
