Job 36
1 Elihu nastavi i reče:
Entonces Eliú continuó:
2 “Strpi se malo, pa ću te poučit', jer još nisam sve rekao za Boga.
Espérame un poco y te diré más, porque aún queda algo por decir en defensa de ʼEloha.
3 Izdaleka ću svoje iznijet' znanje da Stvoritelja svojega opravdam.
Desde lejos traeré mi saber y atribuiré justicia a mi Hacedor,
4 Zaista, za laž ne znaju mi riječi, uza te je čovjek znanjem savršen.
porque en verdad mis palabras no son falsas. Contigo está Uno que es perfecto en conocimiento.
5 Gle, Bog je silan, ali ne prezire, silan je snagom razuma svojega.
Ciertamente ʼEL es poderoso, pero no desprecia a nadie. Es poderoso en la fuerza del entendimiento.
6 Opakome on živjeti ne daje, nevoljnicima pravicu pribavlja.
No otorga vida al perverso, pero hace justicia a los afligidos.
7 S pravednika on očiju ne skida, na prijestolje ih diže uz kraljeve da bi dovijeka bili uzvišeni.
No aparta sus ojos de los justos. Los hace sentar con reyes en el trono para siempre, y serán exaltados.
8 Ako su negvam' oni okovani i užetima nevolje sputani,
Si están presos con grilletes y atrapados con cuerdas de aflicción,
9 djela njihova on im napominje, kazuje im grijeh njine oholosti.
los reprende por su obra y por sus transgresiones, porque se exaltaron a sí mismos.
10 Tad im otvara uho k opomeni i poziva ih da se zla okane.
Les abre el oído a la corrección y los exhorta a devolverse de la iniquidad.
11 Poslušaju li te mu se pokore, dani im završavaju u sreći, u užicima godine njihove.
Si escuchan y se someten, acaban sus días en prosperidad, y sus años en deleites.
12 Ne slušaju li, od koplja umiru, zaglave, sami ne znajući kako.
Pero si no escuchan, perecen a filo de espada o por su ignorancia.
13 A srca opaka mržnju njeguju, ne ištu pomoć kad ih on okuje;
Los impíos de corazón atesoran ira, no claman cuando Él los ata y
14 u cvatu svoga dječaštva umiru i venu poput hramskih milosnika.
mueren en la juventud. Sus vidas terminan entre los sodomitas con rituales paganos.
15 Nevoljnog on bijedom njegovom spasava i u nesreći otvara mu oči:
Él libra a los afligidos en su aflicción. Abre sus oídos en la opresión.
16 izbavit će te iz ždrijela tjeskobe k prostranstvima bezgraničnim izvesti, k prepunu stolu mesa pretiloga.
También te sacará de las garras de la angustia a un lugar espacioso y abierto, para servirte una mesa llena de sustancia.
17 Ako sudio nisi opakima, ako si pravo krnjio siroti,
Pero si tú estás lleno del juicio que merece el perverso, el juicio y la justicia se apoderan de ti.
18 nek' te obilje odsad ne zavede i nek' te dar prebogat ne iskvari.
Por lo cual, teme, no sea que en su ira te quite de un golpe, del cual no te pueda librar ni un gran rescate.
19 Nek' ti je gavan k'o čovjek bez zlata, a čovjek jake ruke poput slaba.
¿Será suficiente tu clamor para librarte de la angustia o todas las fuerzas de tu poder?
20 Ne goni one koji su ti tuđi da rodbinu na njino mjesto staviš.
No anheles la noche en la cual los pueblos desaparecerán de su lugar.
21 Pazi se da u nepravdu ne skreneš, jer zbog nje snađe tebe iskušenje.
Cuídate de no volver a la iniquidad, porque escogiste ésta en vez de la aflicción.
22 Gle, uzvišen je Bog u svojoj snazi! Zar učitelja ima poput njega?
Ciertamente ʼEL es exaltado en su poder: ¿Quién es un Maestro como Él?
23 Tko je njemu put njegov odredio? Tko će mu reći: 'Radio si krivo'?
¿Quién le señala el camino? ¿Quién le dirá jamás: Cometiste injusticia?
24 Spomeni se veličati mu djelo što ga pjesmama ljudi opjevaše.
Acuérdate de engrandecer su obra, de la cual los hombres cantan.
25 S udivljenjem svijet čitav ga promatra, divi se čovjek, pa ma izdaleka.
Todos los hombres la contemplan. Los humanos la miran desde lejos.
26 Veći je Bog no što pojmit' možemo, nedokučiv je broj ljeta njegovih!
Mira, ʼEL es exaltado, y nosotros no lo conocemos. El número de sus años es inescrutable.
27 U visini on skuplja kapi vode te dažd u paru i maglu pretvara.
Él atrae las gotas de agua, y a la lluvia convierte en vapor
28 Pljuskovi tada pljušte iz oblaka, po mnoštvu ljudskom dažde obilato.
que destilan las nubes, y vierten en abundancia sobre los hombres.
29 Tko li će shvatit' širenje oblaka, tutnjavu strašnu njegovih šatora?
¿Quién entenderá el despliegue de las nubes y el estruendo de la bóveda celeste?
30 Gle, on nad sobom razastire svjetlost i dno morsko on vodama pokriva.
Ciertamente, despliega su rayo en ella y cubre las profundidades del mar.
31 Pomoću njih on podiže narode, u izobilju hranom ih dariva.
Con tales cosas gobierna a los pueblos y da alimento en abundancia.
32 On munju drži objema rukama i kazuje joj kamo će zgoditi.
Cubre con sus manos el rayo y lo lanza certero hacia su blanco.
33 Glasom gromovnim sebe navješćuje, stiže s gnjevom da zgromi opačinu.
El trueno anuncia su presencia, el ganado también, con respecto a la tormenta que se levanta.
