Job 34
1 Elihu nastavi svoju besjedu i reče:
Y respondió Eliú, y dijo:
2 “I vi, mudraci, čujte što ću reći, vi, ljudi umni, poslušajte mene,
Oíd sabios, mis palabras, y doctos escuchádme:
3 jer uši nam prosuđuju besjede isto kao što nepce hranu kuša.
Porque el oído prueba las palabras, y el paladar gusta para comer.
4 Zajedno ispitajmo što je pravo i razmislimo skupa što je dobro.
Escojamos para vosotros el juicio, conozcamos entre nosotros cual sea lo bueno.
5 Job je utvrdio: 'Ja sam pravedan, ali Bog meni pravdu uskraćuje.
Porque Job ha dicho: Yo soy justo, y Dios me ha quitado mi derecho.
6 U pravu sam, a lašcem prave mene, nasmrt prostrijeljen, a bez krivnje svoje!'
En mi juicio yo fui mentiroso, mi saeta es gravada sin haber yo prevaricado.
7 Zar gdje čovjeka ima poput Joba koji porugu pije kao vodu,
¿Qué hombre hay como Job, que bebe el escarnio como agua?
8 sa zlikovcima koji skupa hodi i s opakima isti dijeli put?
Y va en compañía con los que obran iniquidad, y anda con los hombres maliciosos.
9 On tvrdi: 'Kakva korist je čovjeku od tog što Bogu ugoditi želi?'
Porque dijo: De nada servirá al hombre, si conformare su voluntad con Dios.
10 Stoga me čujte, vi ljudi pametni! Od Boga zlo je veoma daleko i nepravednost od Svemogućega,
Por tanto varones de seso, oídme: Lejos vaya de Dios la impiedad, y del Omnipotente la iniquidad.
11 te on čovjeku plaća po djelima, daje svakom po njegovu vladanju.
Porque él pagará al hombre su obra, y él le hará hallar conforme a su camino,
12 Odista, Bog zla nikada ne čini, niti Svesilni kad izvrće pravo.
Además de esto, cierto Dios no hará injusticia, y el Omnipotente no pervertirá el derecho.
13 TÓa tko je njemu povjerio zemlju i vasioni svijet tko je stvorio?
¿Quién visitó por él la tierra? ¿y quién puso en orden todo el mundo?
14 Kad bi on dah svoj u se povukao, kad bi čitav svoj duh k sebi vratio,
Si él pusiese sobre el hombre su corazón, y recogiese a sí su espíritu y su aliento,
15 sva bića bi odjednom izdahnula i u prah bi se pretvorio čovjek.
Toda carne perecería juntamente, y el hombre se tornaría en polvo.
16 Ako razuma imaš, slušaj ovo, prikloni uho glasu riječi mojih.
Y si hay en ti entendimiento, oye esto: escucha la voz de mis palabras.
17 Može li vladat' koji mrzi pravo? Najpravednijeg hoćeš li osudit'? -
¿Enseñorearse ha el que aborrece juicio? ¿y condenarás al poderoso siendo justo?
18 Onog koji kaže kralju: 'Nitkove!' a odličniku govori: 'Zlikovče!'
¿Decirse ha al rey: Perverso eres; y a los príncipes: Impíos sois?
19 Koji nije spram knezovima pristran i jednak mu je ubog i mogućnik, jer oni su djelo ruku njegovih?
¿ Cuánto menos a aquel que no hace acepción de personas de príncipes, ni el rico es de él más respetado que el pobre? porque todos son obras de sus manos.
20 Zaglave za tren, usred gluhe noći: komešaju se narodi, prolaze; ni od čije ruke moćni padaju.
En un momento mueren, y a media noche se alborotarán los pueblos, y pasarán, y sin mano será quitado el poderoso.
21 Jer, on nadzire pute čovjekove, pazi nad svakim njegovim korakom.
Porque sus ojos están sobre los caminos del hombre, y todos sus pasos ve.
22 Nema toga mraka niti crne tmine gdje bi se mogli zlikovci sakriti.
No hay tinieblas, ni sombra de muerte, donde se encubran los que obran maldad.
23 Bog nikome unaprijed ne kaže kada će na sud pred njega stupiti.
Porque nunca más permitirá al hombre, que vaya con Dios a juicio.
24 Bez saslušanja on satire jake i stavlja druge na njihovo mjesto.
Él quebrantará a los fuertes sin pesquisa: y hará estar otros en lugar de ellos.
25 TÓa odveć dobro poznaje im djela! Sred noći on ih obara i gazi.
Por tanto él hará notorias las obras de ellos; y volverá la noche, y serán quebrantados.
26 Ćuškom ih bije zbog zloće njihove na mjestu gdje ih svi vidjeti mogu.
Como a malos los herirá en lugar donde sean vistos.
27 Jer prestadoše za njime hoditi, zanemariše putove njegove
Por cuanto se apartaron de él así, y no consideraron todos sus caminos:
28 goneć uboge da vape do njega i potlačene da k njemu leleču.
Haciendo venir delante de sí el clamor del pobre, y oyendo el clamor de los necesitados.
29 Al' miruje li, tko da njega gane? Zastre li lice, tko ga vidjet' može?
Y si él diere reposo, ¿quién inquietará? Si escondiere el rostro, ¿quién le mirará? Esto sobre una nación, y asimismo sobre un hombre:
30 Nad pucima bdi k'o i nad čovjekom da ne zavlada tko narod zavodi.
Haciendo que reine el hombre hipócrita para escándalos del pueblo.
31 Kada bezbožnik Bogu svome kaže: 'Zavedoše me, više griješit neću.
Porque de Dios es decir: Yo perdoné, no destruiré.
32 Ne uviđam li, ti me sad pouči, i ako sam kad nepravdu činio, ubuduće ja činiti je neću!'
Enséñame tú lo que yo no veo: que si hice mal, no lo haré más.
33 Misliš da Bog mora njega kazniti, dok ti zamisli njegove prezireš? Al' kada ti odlučuješ, a ne ja, mudrost nam svoju istresi dÓe sada!
¿ Ha de ser eso según tu mente? Él te recompensará, que no quieras tú, o quieras, y no yo: di lo que sabes.
34 Svi ljudi umni sa mnom će se složit' i svatko razuman koji čuje mene:
Los hombres de seso dirán conmigo, y el hombre sabio me oirá.
35 Nepromišljeno Job je govorio, u riječima mu neima mudrosti.
Job no habla con sabiduría, y sus palabras no son con entendimiento.
36 Stoga, nek' se Job dokraja iskuša, jer odgovara poput zlikovaca;
Deseo que Job sea probado luengamente: para que haya respuestas contra los varones inicuos.
37 a svom grijehu još pobunu domeće, među nama on plješće dlanovima i hule svoje na Boga gomila.”
Por cuanto a su pecado añadió impiedad: bate las manos entre nosotros, y multiplica sus palabras contra Dios.
