Job 34
1 Elihu nastavi svoju besjedu i reče:
Elihu mówił dalej:
2 “I vi, mudraci, čujte što ću reći, vi, ljudi umni, poslušajte mene,
Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
3 jer uši nam prosuđuju besjede isto kao što nepce hranu kuša.
Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
4 Zajedno ispitajmo što je pravo i razmislimo skupa što je dobro.
Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
5 Job je utvrdio: 'Ja sam pravedan, ali Bog meni pravdu uskraćuje.
Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
6 U pravu sam, a lašcem prave mene, nasmrt prostrijeljen, a bez krivnje svoje!'
Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
7 Zar gdje čovjeka ima poput Joba koji porugu pije kao vodu,
Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
8 sa zlikovcima koji skupa hodi i s opakima isti dijeli put?
I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
9 On tvrdi: 'Kakva korist je čovjeku od tog što Bogu ugoditi želi?'
Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
10 Stoga me čujte, vi ljudi pametni! Od Boga zlo je veoma daleko i nepravednost od Svemogućega,
Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
11 te on čovjeku plaća po djelima, daje svakom po njegovu vladanju.
Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
12 Odista, Bog zla nikada ne čini, niti Svesilni kad izvrće pravo.
Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
13 TÓa tko je njemu povjerio zemlju i vasioni svijet tko je stvorio?
Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
14 Kad bi on dah svoj u se povukao, kad bi čitav svoj duh k sebi vratio,
Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
15 sva bića bi odjednom izdahnula i u prah bi se pretvorio čovjek.
To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
16 Ako razuma imaš, slušaj ovo, prikloni uho glasu riječi mojih.
Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
17 Može li vladat' koji mrzi pravo? Najpravednijeg hoćeš li osudit'? -
Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
18 Onog koji kaže kralju: 'Nitkove!' a odličniku govori: 'Zlikovče!'
Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
19 Koji nije spram knezovima pristran i jednak mu je ubog i mogućnik, jer oni su djelo ruku njegovih?
Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
20 Zaglave za tren, usred gluhe noći: komešaju se narodi, prolaze; ni od čije ruke moćni padaju.
Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
21 Jer, on nadzire pute čovjekove, pazi nad svakim njegovim korakom.
Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
22 Nema toga mraka niti crne tmine gdje bi se mogli zlikovci sakriti.
Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
23 Bog nikome unaprijed ne kaže kada će na sud pred njega stupiti.
Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
24 Bez saslušanja on satire jake i stavlja druge na njihovo mjesto.
Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
25 TÓa odveć dobro poznaje im djela! Sred noći on ih obara i gazi.
A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
26 Ćuškom ih bije zbog zloće njihove na mjestu gdje ih svi vidjeti mogu.
Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
27 Jer prestadoše za njime hoditi, zanemariše putove njegove
Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
28 goneć uboge da vape do njega i potlačene da k njemu leleču.
Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
29 Al' miruje li, tko da njega gane? Zastre li lice, tko ga vidjet' može?
Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
30 Nad pucima bdi k'o i nad čovjekom da ne zavlada tko narod zavodi.
Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
31 Kada bezbožnik Bogu svome kaže: 'Zavedoše me, više griješit neću.
Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
32 Ne uviđam li, ti me sad pouči, i ako sam kad nepravdu činio, ubuduće ja činiti je neću!'
Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
33 Misliš da Bog mora njega kazniti, dok ti zamisli njegove prezireš? Al' kada ti odlučuješ, a ne ja, mudrost nam svoju istresi dÓe sada!
Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
34 Svi ljudi umni sa mnom će se složit' i svatko razuman koji čuje mene:
Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
35 Nepromišljeno Job je govorio, u riječima mu neima mudrosti.
Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
36 Stoga, nek' se Job dokraja iskuša, jer odgovara poput zlikovaca;
Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
37 a svom grijehu još pobunu domeće, među nama on plješće dlanovima i hule svoje na Boga gomila.”
Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
