< Job 33 >
1 Čuj dakle, Jobe, što ću ti kazati, prikloni uho mojim besjedama.
“Escucha ahora, oh Job, mi palabra, y a todos mis argumentos presta oído.
2 Evo, usta sam svoja otvorio, a jezik riječi pod nepcem mi stvara.
He aquí que abro mi boca; se mueve mi lengua para formar palabras en mi paladar.
3 Iskreno će ti zborit' srce moje, usne će čistu izreći istinu.
Lo que diré viene de un corazón recto, mis labios profieren la pura verdad.
4 TÓa i mene je duh Božji stvorio, dah Svesilnoga oživio mene.
El Espíritu de Dios me hizo, y el soplo del Omnipotente me dio vida.
5 Ako uzmogneš, ti me opovrgni; spremi se da se suprotstaviš meni!
Respóndeme, si puedes; prepárate para (contender) conmigo; tente dispuesto.
6 Gle, kao i ti, i ja sam pred Bogom, kao i ti, od gline bjeh načinjen;
Mira, yo soy creatura de Dios, igual que tú; también yo fui formado del barro.
7 zato ja strahom tebe motrit' neću, ruka te moja neće pritisnuti.
Por eso nada tienes que temer de mí, ni te abrumará el peso de mi persona.
8 Dakle, na moje uši rekao si - posve sam jasno tvoje čuo riječi:
Ahora bien, tú has dicho oyéndolo yo —bien escuché el son de tus palabras—:
9 'Nedužan sam i bez ikakva grijeha; prav sam i nema krivice na meni.
«Inocente soy, sin pecado, limpio soy, no hay iniquidad en mí.
10 Al' On izlike protiv mene traži i za svojeg me drži dušmanina.
Pero Él busca pretextos contra mí, me considera como enemigo suyo;
11 Noge je moje u klade metnuo, nad svakim mojim on pazi korakom.'
pone en el cepo mis pies, observa todos mis pasos.»
12 Ovdje, kažem ti, u pravu ti nisi, jer s Bogom čovjek mjerit' se ne može.
Precisamente en esto no tienes razón; te lo explicaré. Si Dios es más grande que el hombre,
13 Pa zašto s njime zamećeš prepirku što ti na svaku riječ ne odgovara?
¿por qué contiendes con Él, ya que Él no da cuenta de ninguno de sus actos?
14 Bog zbori nama jednom i dva puta, al' čovjek na to pažnju ne obraća.
Porque de una manera habla Dios, y también de otra, pero (el hombre) no le hace caso.
15 U snovima, u viđenjima noćnim, kada san dubok ovlada ljudima i na ležaju dok tvrdo snivaju,
En sueños, en visiones nocturnas, cuando cae letargo sobre los hombres, recostados en sus camas,
16 tad on govori na uho čovjeku i utvarama plaši ga jezivim
entonces Él abre el oído del hombre, y le instruye en forma secreta,
17 da ga od djela njegovih odvrati, da u čovjeku obori oholost,
para apartarle de su obra. Así le retrae de la soberbia,
18 da dušu njegovu spasi od jame i život mu od puta u Podzemlje.
salva su alma de la perdición, y su vida del filo de la espada.
19 Bolešću on ga kara na ležaju kad mu se kosti tresu bez prestanka,
Corrige también al hombre con dolores en su lecho, y con continua angustia dentro de sus huesos;
20 kad se kruh gadi njegovu životu i ponajbolje jelo duši njegovoj;
de modo que tiene asco del pan y del bocado más exquisito.
21 kada mu tijelo gine naočigled i vide mu se kosti ogoljele,
Vase consumiendo su carne hasta desaparecer, y aparecen sus huesos que no se veían.
22 kad mu se duša približava jami a život njegov boravištu mrtvih.
Se acerca su vida al sepulcro, y su existencia a los que la quitan.
23 Ako se uza nj nađe tad anđeo, posrednik jedan između tisuću, da čovjeka na dužnost opomene,
Pero si hay para él un ángel, un intercesor de entre mil, que explique al hombre su deber;
24 pa se sažali nad njim i pomoli: 'Izbavi ga da u jamu ne ide; za život njegov nađoh otkupninu!
y que se compadezca de él y diga (a Dios): «Líbrale para que no baje al sepulcro; yo he hallado el rescate (de su alma).»
25 Neka mu tijelo procvate mladošću, nek' se vrati u dane mladenačke!'
Entonces se vuelve más fresca que la de un niño su carne; será como en los días de su juventud;
26 Vapije k Bogu i Bog ga usliša: radosno On ga pogleda u lice; vrati čovjeku pravednost njegovu.
implora a Dios, y Este le es propicio. Así contemplará con júbilo su rostro, y (Dios) le devuelve su justicia.
27 Tada čovjek pred ljudima zapjeva: 'Griješio sam i pravo izvrtao, ali mi Bog zlom nije uzvratio.
Cantará entonces entre los hombres, y dirá: «Yo había pecado, había pervertido la justicia, y no me fue retribuido según merecía;
28 On mi je dušu spasio od jame i život mi se veseli svjetlosti.'
pues Él me libró del paso al sepulcro, y mi alma ve todavía la luz.»
29 Gle, sve to Bog je spreman učiniti do dva i do tri puta za čovjeka:
Mira, todo esto hace Dios, dos y aun tres veces con el hombre,
30 da dušu njegovu spasi od jame i da mu život svjetlošću obasja.
a fin de retraerlo de la muerte, y alumbrarlo con la luz de la vida.
31 Pazi dÓe, Jobe, dobro me poslušaj; šuti, jer nisam sve još izrekao.
Atiende, Job; escúchame; calla, que yo hablaré.
32 Ako riječi još imaš, odvrati mi, zbori - rado bih opravdao tebe.
Si tienes algo que decir, respóndeme; habla, pues mi deseo es verte justo.
33 Ako li nemaš, poslušaj me samo: pazi, rad bih te poučit' mudrosti.”
Si no, escúchame en silencio, y yo te enseñaré sabiduría.”