Job 33
1 Čuj dakle, Jobe, što ću ti kazati, prikloni uho mojim besjedama.
Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.
2 Evo, usta sam svoja otvorio, a jezik riječi pod nepcem mi stvara.
Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.
3 Iskreno će ti zborit' srce moje, usne će čistu izreći istinu.
Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.
4 TÓa i mene je duh Božji stvorio, dah Svesilnoga oživio mene.
La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.
5 Ako uzmogneš, ti me opovrgni; spremi se da se suprotstaviš meni!
Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.
6 Gle, kao i ti, i ja sam pred Bogom, kao i ti, od gline bjeh načinjen;
Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.
7 zato ja strahom tebe motrit' neću, ruka te moja neće pritisnuti.
Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.
8 Dakle, na moje uši rekao si - posve sam jasno tvoje čuo riječi:
Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:
9 'Nedužan sam i bez ikakva grijeha; prav sam i nema krivice na meni.
Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;
10 Al' On izlike protiv mene traži i za svojeg me drži dušmanina.
Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;
11 Noge je moje u klade metnuo, nad svakim mojim on pazi korakom.'
Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.
12 Ovdje, kažem ti, u pravu ti nisi, jer s Bogom čovjek mjerit' se ne može.
Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.
13 Pa zašto s njime zamećeš prepirku što ti na svaku riječ ne odgovara?
Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?
14 Bog zbori nama jednom i dva puta, al' čovjek na to pažnju ne obraća.
Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.
15 U snovima, u viđenjima noćnim, kada san dubok ovlada ljudima i na ležaju dok tvrdo snivaju,
En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,
16 tad on govori na uho čovjeku i utvarama plaši ga jezivim
Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,
17 da ga od djela njegovih odvrati, da u čovjeku obori oholost,
Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,
18 da dušu njegovu spasi od jame i život mu od puta u Podzemlje.
Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.
19 Bolešću on ga kara na ležaju kad mu se kosti tresu bez prestanka,
Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.
20 kad se kruh gadi njegovu životu i ponajbolje jelo duši njegovoj;
Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.
21 kada mu tijelo gine naočigled i vide mu se kosti ogoljele,
Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.
22 kad mu se duša približava jami a život njegov boravištu mrtvih.
Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.
23 Ako se uza nj nađe tad anđeo, posrednik jedan između tisuću, da čovjeka na dužnost opomene,
Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,
24 pa se sažali nad njim i pomoli: 'Izbavi ga da u jamu ne ide; za život njegov nađoh otkupninu!
Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.
25 Neka mu tijelo procvate mladošću, nek' se vrati u dane mladenačke!'
Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.
26 Vapije k Bogu i Bog ga usliša: radosno On ga pogleda u lice; vrati čovjeku pravednost njegovu.
Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.
27 Tada čovjek pred ljudima zapjeva: 'Griješio sam i pravo izvrtao, ali mi Bog zlom nije uzvratio.
Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;
28 On mi je dušu spasio od jame i život mi se veseli svjetlosti.'
Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.
29 Gle, sve to Bog je spreman učiniti do dva i do tri puta za čovjeka:
Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,
30 da dušu njegovu spasi od jame i da mu život svjetlošću obasja.
Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.
31 Pazi dÓe, Jobe, dobro me poslušaj; šuti, jer nisam sve još izrekao.
Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.
32 Ako riječi još imaš, odvrati mi, zbori - rado bih opravdao tebe.
Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.
33 Ako li nemaš, poslušaj me samo: pazi, rad bih te poučit' mudrosti.”
Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.
